MIECZYSŁAW LENCKOWSKI
Urodził się 1 stycznia 1951 roku w Elblągu. Ukończył Filologię Polską w Uniwersytecie Gdańskim, zajmując się w swojej pracy magisterskiej badaniami nad twórczością Witolda Gombrowicza. Obecnie pracuje w Bibliotece Elbląskiej przy ul. Św. Ducha 5 - 7. Wydał trzy tomiki wierszy ; "Serce Atmana" (Klub Literacki ETK, Elbląg 1991 r.), "Żuławskie pejzaże" (Kociewski Kantor Edytorski, Tczew 1993 r.) i "Mistyczne źródła" (Wydawnictwo J. Hochleitnera, Elbląg 1998 r.). W druku jest powieść "Nirwana", a w przygotowaniu sztuka teatralna "Miło mącić jasne wody". A także powieść "Obrona etosu", nowe tomiki wierszy "Krajobraz z antykami" i "Poza czasem i przestrzenią".
Jest członkiem Bractwa Języka Polskiego (Confraternitas Linquae Polonicae) i powstałego niedawno Stowarzyszenia Elbląski Klub Autorów. W chwilach wolnych zajmuje się dziennikarstwem, uprawia krytykę literacką i teatralną.
Uważa, iż twórczość literacka może być sposobem na życie, możliwością wyrażania siebie i opisywania otaczającego nas świata. Odczuwa związek z otaczającymi go ludźmi, światem przyrody i całym kosmosem. Z tym co widzialne, zbadane naukowo i doświadczone, a także z całym światem niewidzialnym i duchowym, z bogami wszystkich religii. Lubi przebywać pośród znajomych - nieznajomych twarzy, ciągłych wspomnień, medytacji i rozpoznawać otaczający nas świat wartości. Czuć wielką Pustkę w harmonii i Ciszę trwania. Uobecnioną nieobecność i doznawanie nieskończoności tego, co wydaje się marnością i przemijaniem. Twierdzi, że życie jest darem i łaską, piękną baśnią dla stworzenia sobie i światu źródeł wiecznego trwania i nieśmiertelności. A poezja jest pieśnią i nektarem z kielicha, od którego czaru nie sposób uciec i się obronić. Filozofia i sztuka są wiarą w magiczny sens i wartość słowa. Długie rozmowy podczas uczt biesiadnych i bliskość drugiego serca stwarzają poczucie niezniszczalności materii duchowej, zarówno tej dionizyjsko-apollińskiej jak i chrześcijańskiej czy szamańskiej. Radość z samego istnienia, kontaktu z innymi ludźmi wydaje się najważniejsza - ich krajobrazami myśli i duchową obecnością. Konstrukcja człowieczego losu w życiu i kosmosie bez wartości duchowych nie warta jest pracy, starań umysłowych i wszelkiego działania.
Zamknij