80. „Jawiąc się osobiście w sądzie szlachetny N. z N., zdrowy na ciele i umyśle, publicznie i dobitnie zeznał, że czcigodnym mężom N. i N. etc. mansjonarzom kościoła katedralnego w Krakowie [...] dwanaście grzywien pieniędzy czynszu rocznego za trzysta grzywien pieniędzy, monety i liczby polskiej, wieczyście, jednak z mocą odkupu, czyli "na wyderkaw", sprzedał i zapisał na wszystkich swych dobrach dziedzicznych, mianowicie [na] wsi N. i na chłopach, karczmach i jakichkolwiek innych mieszkańcach wspomnianej wsi. Które dwanaście grzywien pieniędzy, rzeczony N. i jego sukcesorzy, zobowiązany i zobowiązani będą co roku na święto św. Marcina rzeczonym czcigodnym mężom mansjonarzom N. i N., w ten czas żyjącym, przez osobistego posłańca przesłać i od nich również corocznie po zapłacie otrzymać pokwitowanie [...]". ^{[ 1 ]}