Rekrutowali się z anabaptystów, amorficznego ciała dysydentów rozpowszechnionego w Europie w XVI wieku. Ich organizatorem był Jakub Hutter, z którym 'bicz Boży' rozprawił się w roku 1536: Najpierw zanurzono go w lodowatej wodzie, potem poszarpano skórę, następnie natarto alkoholem i tak umęczonego łaskawie podpalono.

`Hutterians Brethren`, bądź też `Hutterianie` stali się samodzielną, wyróżniającą się grupą religijną w końcowych latach 20-tych XVI wieku

Sekta `Hutterian` była dobrze zorganizowana ekonomicznie i mogła zachować swój komunalno-wspólnotowy ustrój aż do 1622 roku na Morawach i aż do 1685 roku na Węgrzech, i później na Ukrainie i do 1874 roku w USA. W tym kraju ich grupy istnieją do czasów współczesnych — szczególnie w Dakocie Południowej.

Około roku 1599 posiadali już na koncie znaczne sukcesy; założyli około 100 `bractw` czy też kolonii komunalnych - łączna liczba członków wynosiła około 25 tysięcy. Następnie nastąpił okres prześladowań religijnych i `Hutterianie` uciekli na Słowację i do Transylwanii. Tam też w ciągu kolejnych 150 lat wyprodukowali mnóstwo wspaniałej literatury religijnej.

W roku 1917 ich liczba wynosiła 2000 wyznawców. Obecnie jest około 10 tysięcy klasycznych `Hutterian`, którzy wyróżniają się swoim życiem komunalnym, tradycyjnym ubiorem i otwartą wrogością wobec nowoczesnej kultury ...

We wczesnych latach 70-tych XIX w., rząd carskiej Rosji zdecydował się nałożyć obligacje wojskowe na różne zagraniczne grupy sekciarskie, które wcześniej osiedliły się na terenach granicznych jako pionierzy. `Hutterianie` udali się na emigrację; cała ich rosyjska gmina (700 osób) osiedliła się na terenie nazwanym później Południową Dakotą.

Kiedy USA włączyły się do pierwszej wojny światowej w 1917 roku, `Hutterianie`, jako pacyfiści mówiący w języku niemieckim, napotykali lokalnie społeczną i polityczną nienawiść. W obliczu tych zagrożeńwiększość `Hutterian` wyemigrowała do Kanady w 1918 i w 1919 roku. Tam, w Manitoba, w prowincji Alberta i w Saskatchewan — prosperowali ekonomicznie i zwiększyli swoje szeregi.

W latach 70-tych XX w. mieli znacznie ponad 100 kolonii w Kanadzie i około 50 w USA. Każda kolonia ma około 50-150 członków.