Dopuszczalność pełnomocnictwa przy zakładaniu stowarzyszenia
Author of this text:

Zobacz szerszy kontekst tej sprawy: Tworzenie stowarzyszenia racjonalistów

*

Wrocław, dn. 1.3.2005 r.

Komitet Założycielski
„Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów"

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej
VI Wydział Gospodarczy KRS

W związku ze sprawą WR. VI Ns Rej KRS 1601/05/093

W nawiązaniu do pisma z dn. 17.2.2005 r. — Zarządzenie w sprawie uzupełnienia wniosku, Komitet Założycielski "PSR" pragnie złożyć dodatkowe wyjaśnienia:

Wraz z wnioskiem Komitet złożył listę założycieli wraz z podpisami założycieli. Za część osób, która nie mogła brać osobistego udziału w zebraniu założycielskim, podpisali się pełnomocnicy. Sąd wzywa również do złożenia oryginałów pełnomocnictw, z czego zdaje się wynikać, że sposób powołania stowarzyszenia przez pełnomocników nie jest kwestionowany. Przy takim jednak założeniu, Komitet Założycielski nie rozumie za co kwestionowana jest lista założycieli.

Komitet Założycielski pragnie uzasadnić dlaczego przyjął taki sposób powołania stowarzyszenia.

Zaliczamy się do nowego rodzaju stowarzyszeń doby społeczeństwa informacyjnego, które zasadniczo powstaje w oparciu o wspólnotę powstałą w cyberprzestrzeni (Internet). Osoby powołujące rozsiane są terytorialnie po dużym obszarze kraju, a trudności logistyczno-ekonomiczne rodzącego się dopiero bytu bardzo utrudniają zorganizowanie na tym etapie zebrania wszystkich osób w jednym miejscu. De facto wszystkie czynności, jakie materialnie wiążą się z zebraniem założycielskim, zwłaszcza dyskusja nad projektem statutu, odbyły się wirtualnie, na specjalnym forum stowarzyszenia. Tam właśnie doszło do konsensusu i faktycznego wyrażenia affectio societatis. Zebranie założycielskie, jakie się odbyło, było czystą „formalnością". Założyciele doszli do wniosku, że w takiej sytuacji celowe będzie skorzystanie z instytucji pełnomocnictwa dla tych osób, które mieszkają daleko od Wrocławia — miejsca, skąd wywodzi się najwięcej założycieli.

Rozumowanie to zostało oparte na postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 17.10.2000 r. (I Aca 119/00, Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych 2000, z. 9, poz. 48.), w którym sąd ten dopuścił wyraźnie taką możliwość.

Zostało to potwierdzone przeważającymi poglądami doktryny prawa. W literaturze sporne było, czy założyciele osobiście muszą uczestniczyć w zebraniu. Wątpliwości doktryny w dużej mierze przeciął Sąd Apelacyjny w Warszawie wspomnianym postanowieniem z 17.10.2000 r. Wpływ tego postanowienia dało się wyraźnie zauważyć. Paweł Sarnecki w wydaniu I komentarza (Prawo o stowarzyszeniach. Komentarz, Kraków 2000, s. 45) opowiadał się za koniecznością osobistego udziału w zebraniu założycielskim. W wydaniu II tej pozycji (Kraków 2002) autor wycofał się z tego poglądu (s. 46, 52), powołując się na postanowienie SA. Takie też stanowisko prezentuje w komentarzu Paweł Suski:

„Dyskusyjne jest, czy założyciele (osoby fizyczne) muszą osobiście uczestniczyć w zebraniu założycielskim. Prezentowany jest pogląd, że udział w takim zebraniu powinien być osobisty, wolność zrzeszania się bowiem jest publicznym prawem podmiotowym i jego wykonywania nie można delegować. Odmienne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Warszawie w postanowieniu z dnia 17.10.2000 r. Zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 95 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej przez przedstawiciela, przy czym czynność taka w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego (art. 95 par. 2 k.c.). Prawo o stowarzyszeniach nie przewiduje wyjątków, o których mowa w art. 95 k.c. Sąd nie podzielił poglądu, że oświadczenie o założeniu stowarzyszenia, ze względu na właściwość tej czynności prawnej (ściśle osobisty charakter), nie zezwala na złożenie go przez przedstawiciela. Prowadziło to do konkluzji, że oświadczenie woli o utworzeniu stowarzyszenia może być złożone przez przedstawiciela." (Stowarzyszenia w prawie polskim, Warszawa 2002, s.92-93).

Autor podziela stanowisko SA.

Komitet Założycielski "PSR" zdaje sobie doskonale sprawę, że sąd rozpatrujący nasz wniosek nie jest związany postanowieniem Sądu Apelacyjnego, lecz pragnie jedynie wyjaśnić czym kierował się przyjmując taki sposób powołania stowarzyszenia, prosząc jednocześnie o uwzględnienie specyfiki naszego stowarzyszenia. Sądzimy, że te poglądy doktryny oraz postanowienie SA zyskują nowy obraz w pryzmacie znaczenia Internetu dla przyszłego rozwoju stowarzyszeń w Polsce. Ugruntowanie stanowiska, że konieczny jest osobisty udział w zebraniu założycielskim, w dobie społeczeństwa informacyjnego, kiedy wyobrażenie o stowarzyszeniu, które nieodmiennie zaczyna się od lokalnej grupki osób, odejdzie do lamusa, utrudni realizację art. 58 Konstytucji, mówiącego o wolności zrzeszania się.

Nasze stowarzyszenie nie dysponuje aktualnie znacznymi środkami finansowymi, więc organizacja zebrania założycielskiego dla osób z różnych części Polski, wiążąca się z koniecznością wynajmu sali, zakwaterowania itd., byłaby dla nas dużym obciążeniem.

Komitet Założycielski nie wnosi o podzielanie poglądów tego lub innego komentatora ani też postanowień innych sądów. Wnosimy jedynie o uwzględnienie naszej specyfiki oraz przyjęcie interpretacji przepisów in favorem societatis.

Jednocześnie, gdyby było to niemożliwe, pomimo wyjaśnień złożonych w niniejszym piśmie o faktycznym wyrażeniu woli powołania stowarzyszenia w komunikacji elektronicznej, Komitet Założycielski wnosi o przedłużenie terminu na spełnienie wymogów formalnych, ewentualna organizacja zebrania założycielskiego będzie dla nas znacznym przedsięwzięciem w związku z naszym terytorialnym rozproszeniem i początkiem naszej organizacji.

Do pisma załączam dodatkowe oryginały pełnomocnictw. Komitet Założycielski złożył oryginały pełnomocnictw w jednym egzemplarzu, oraz dodatkowe ich kserokopie. Takie wskazówki otrzymaliśmy w sekretariacie KRS dla stowarzyszeń.

W imieniu Komitetu Założycielskiego "PSR" (-)


Mariusz Agnosiewicz
Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).
 Private site

 Number of texts in service: 952  Show other texts of this author
 Number of translations: 5  Show translations of this author

 Original.. (http://therationalist.eu.org/kk.php/s,4287)
 (Last change: 30-07-2005)