Od samego początku Kościołowi nie podobał się pomysł szczepień. Intuicyjnie wiedzieli, że to sprzeczne z wolą Bożą. Bóg nie lubi medycyny. O ile kiedyś wystarczył zwykły krzyk na ambonie, dziś wgryzają się w proces powstawania szczepionek.

W ostatnim czasie coraz intensywniej organizowany jest sprzeciw katolicki wobec szczepionek nowej generacji a Papieska Akademia Życia apeluje o „odważne korzystanie z prawa do sprzeciwu sumienia”. Księża otóż wykryli, że wiele szczepionek aplikowanych nieświadomym duszyczkom pochodzi z czeluści piekielnych klinik parających się postaborcyjnymi plantacjami. W podziemiach Watykanu pracują już klerycy nad substytutami. Może uda im się opracować alternatywne, święte szczepionki oparte na liniach komórkowych użyźnianych resztkami ciał czarownic: aborcjonistek i wzdragających się przed macierzyństwem i różańcem.

Póki jednak sprawa znajdzie swój szczęśliwy finał, katolickie dusze są gubione pod igłami szczepionek przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, wściekliźnie, polio, odrze, śwince i różyczce (MMR) i in. Cóż robić, trzeba „informować” i apelować!

Pod szczególnym obstrzałem jest szczepionka MMR, bo nie dość, że kler zgłasza „sprzeciw sumienia”, to jeszcze i homeopaci szczególnie namiętnie ją zwalczają. Kościół ożywił się w zwalczaniu szczepionek i naraz odgrzebuje się (największy portal w polskim Internecie) trupa afery z wywoływaniem autyzmu przez MMR. Swego czasu w Anglii była to głośna sprawa. Dr Andrew Wakefield napisał, a Lancet opublikował, tekst o związkach MMR z autyzmem. Było to w 1998. Rozpętało to wielką falę medialnej paranoi w wyniku której szczepienia na odrę, świnkę i różyczkę, choroby jak się do niedawna wydawało – niemal całkowicie opanowane – spadły poniżej granicy społecznego bezpieczeństwa. Z czasem okazało się, że badania były nierzetelne. Nie zostały potwierdzone, a szereg innych badań prowadzonych na setkach tysięcy dzieci w Kanadzie, Danii, Finlandii i Japonii nie potwierdziło związku szczepionki MMR z autyzmem. Lancet przeprosił za swą wpadkę, ale to jak z ipeenowskim obrzucaniem błotem: nawet jak się oczyścisz, zawsze coś pozostanie. Zasiew został dokonany i do dziś jest eksploatowany. A ponieważ jest w interesie Kościoła, tym chętniej wyciąga się trupa.

Szczepionki to preparaty pochodzenia biologicznego, zawierające żywe, o osłabionej zjadliwości (atenuowane) lub zabite drobnoustroje chorobotwórcze lub fragmenty ich struktury, czy metabolity; stosowane w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej, odpornościowej. Przykładowo szczepionka BCG przeciw gruźlicy jest wytwarzana ze szczepu prątków atakujących bydło, szczepionka Edwarda Jennera przeciw ospie prawdziwej zawiera wirusa krowianki. Szczepionki żywe atenuowane zostały wprowadzone w 1881 r. przez Ludwika Pasteura.

Historia szczepień zaczyna się jednak dużo wcześniej. W dobie Oświecenia propaganda na rzecz szczepień była prowadzona przez wolnomyślicieli i postępowców, przeciwko fideizmowi oraz zacofaniu arystokracji i Kościoła. Początkowo szczepienia obejmowały ospę, który to zwyczaj trafił do Europy przez Anglię z Turcji. W imperium otomańskim natomiast zwyczaj ten mieli rozpropagować Czerkiesi, kupiecki lud kaukaski słynący w szczególności z piękna swych kobiet (olbrzymie czarne oczy i mlecznobiała cera), które przez wielmożów otomańskich były najbardziej pożądane w haremach. Ospa jednak przemienia wiele Czerkiesek w straszydła, toteż i sprytny naród kupiecki, który spostrzegł, że nikt nie zapadał dwa razy na tę chorobę, zaczął ją wywoływać w wieku dziecięcym w postaci łagodnej. Odbywało się to w ten sposób, że matka nacinała ramię zdrowego dziecka, a w rankę wkładała strup pochodzący od dziecka chorego na ospę. Zwyczaj przejęli wkrótce Turcy. Do Anglii trafił dzięki żonie ambasadora angielskiego w Konstantynopolu, Mary Wortley-Montague (1689-1762). Kiedy światła ambasadorowa powiła dziecię na placówce, postanowiła skorzystać z tureckich zwyczajów. Jak podaje Wolter: „Kapelan owej damy na próżno jej tłumaczył, iż doświadczenie to, jako niechrześcijańskie, tylko u niewiernych udać się może; synek pani Wortley czuł się po szczepieniu wybornie” („O szczepieniu ospy”, Listy filozoficzne). Po powrocie do Anglii pani przekazała nowinkę księżnej Walii i się zaczęło, ku niepocieszeniu księży i obskurantów. Księżna Walii była wielką miłośniczką nauki, więc zarządziła eksperyment ze szczepieniem na czterech skazańcach. Eksperyment się powiódł i księżna zaszczepiła swoje dzieci, a Anglia poszła jej śladem. Wolter, jak wiadomo zafascynowany Anglią, uparcie starał się przenosić do Francji jej zwyczaje i nowinki, podjął się kampanii na rzecz szczepienia ospy. W słynnych Listach filozoficznych przekonywał rodaków: „Czyżby Francuzi nie kochali życia? Czyżby Francuzki nie troszczyły się o swoją urodę? Dziwni, doprawdy, z nas ludzie! Może za dziesięć lat zastosujemy tę angielską metodę, jeśli księża i lekarze pozwolą; albo też za trzy miesiące Francuzi zaczną szczepić ospę powodowani fantazją, jeśli Anglicy w niestałości swojej od tego środka odstąpią. Dowiaduję się, że Chińczycy stosują ten środek od pięciuset lat; a skoro tak postępuje najmędrszy i najbardziej ucywilizowany naród na świecie, jest to wyborny argument”. Intensywna kampania na rzecz szczepienia ospy we Francji była prowadzona w latach 1723-1725.

Rekonkwista prowadzona była przez lata. W 1775 r. księża regionu Guingamp w Bretanii zakazali szczepień przeciwko ospie, nazywając je zbrodniczymi wobec prawa Bożego. Kler utrzymywał, że żaden wynalazek nie może ograniczać woli Boga. Kiedy w 1796 r. opracowano bezpieczną dla człowieka szczepionkę z wirusem ospy krowiej, kler oraz chrześcijańscy medycy uznali to za „próbę buntu przeciwko samemu Niebu, a nawet przeciwko woli Boga”; w Cambridge potępiono ją w kazaniu uniwersyteckim.

Louis Pasteur (1822-1895) udowodnił, że choroby zakaźne wywołuje szkodliwy dla nich zarazek bakteryjny, przeciw któremu można się uodpornić metodą szczepień ochronnych osłabionymi zarazkami. W 1880 r. wprowadził szczepienia ochronne przeciw cholerze, tężcowi, błonicy, dżumie. Badania nad wścieklizną w latach 1881-85 doprowadziły go do udanego zastosowania pierwszej szczepionki przeciw wściekliźnie u człowieka pokąsanego przez wściekłego psa.

Tymczasem przesąd stawiał temu zaporę. Wolnomyśliciel Stanisław Kostka-Potocki w Podróży do Ciemnogrodu (1821) ukazywał tytułowy kraj, mający być Państwem Kościelnym, jako zamieszkały przez ludzi zabobonnych, którzy „żadnej przeciw zarazie nie używają ostrożności mówiąc, że temu, co się dzieje z zrządzenia Nieba, opierać się człowiekowi nie godzi.” A oto jeszcze papież Leon XIII (1878-1903) takie zajął wówczas stanowisko w kwestii epidemii ospy i szczepień przeciw niej, jakby na potwierdzenie swego ciemnogrodziańskiego statusu: „Nie mogę szczepienia ani pochwalić, ani też zakazywać, ale z mej strony traktuję je jako targnięcie się na prawa majestatu bożego” (za: Śladami klątwy). Idąc za głosem swego Pasterza katolicka część Montrealu odmówiła szczepień w roku 1885, kiedy wybuchła tam groźna epidemia ospy. Jeden z księży wyjaśnił nieszczęście w optyce teologicznej: „Jeśli zostaliśmy dotknięci ospą, to stało się tak z powodu karnawału podczas ostatniej zimy, z powodu ucztowania i uciech cielesnych, które obrażały Pana”. „Ojcowie oblaci, których kościół mieścił się w samym centrum zainfekowanego okręgu, nadal potępiali szczepionkę; nawoływali wiernych, by ufali w skuteczność różnego rodzaju praktyk religijnych. Z upoważnienia hierarchii zarządzono wielką procesję z uroczystymi modłami do Dziewicy, opisując szczegółowo sposób posługiwania się różańcem” (White, Historia wojny między nauką i religią w chrześcijaństwie, tom II, s. 60).

Później wynaleziono szczepionki m.in. przeciw krztuścowi, gruźlicy, żółtej febrze, grypie, polio, odrze, śwince, różyczce, ospie wietrznej, zapaleniu opon mózgowych, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (HBV) i typu A (HAV), wirusowi brodawczaka ludzkiego.

Przeciwko szczepionkom zaczęli się organizować Świadkowie Jehowy. W latach 20. ub. w. opracowano szczepionki przeciwko krztuścowi i gruźlicy. Wtedy też przeciwko szczepieniom wypowiedziało się kierownictwo ŚJ. Szczepienia to grzech i niedopuszczalny przejaw działania szatana. W latach 50. zrezygnowali z ruchu oporu.

Po raz pierwszy, przed laty, przed szczepionkami straszył mnie magazyn dla paranoików i wielbicieli spiskowych teorii dziejów – Nexus. Z tego co pamiętam, szczepienia miały być jakimś gigantycznym spiskiem złych rządów lub nie mniej złych „korporacji”.

A dziś Kościół powraca do starych sprawdzonych zwyczajów. Propaganda kościelna przeciwko MMR powoduje wydłubywanie tego rodzaju spraw z autyzmem sprzed lat. Niektóre szczepionki mają alternatywy, ale np. MMR nie ma. W tej potrójnej szczepionce wirusy odry i świnki udało się wyhodować na pożywce zarodków kurzych (zgodne z wiarą), lecz wirusy różyczki muszą się rozwijać na komórkach ludzkich pochodzenia płodowego. Watykan zwietrzył tutaj możliwość korzystania z resztek poaborcyjnych i szczepionka trafiła na czarną listę. W podobny sposób hodowane są inne zakazane szczepionki: przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, wściekliźnie. W istocie bywa i tak, że linie komórkowe na których hodowane są wirusy do szczepionek, są zapoczątkowywane przez materiał poaborcyjny, który następnie namnaża się już w sposób niezależny. Proceder ten, jak mówią księża, ma u swych początków moralne zło. Choćby i ratował życie tysięcy lub milionów.

Sprawa była przedmiotem interpelacji posła Witolda Tomczaka w 2002 r., który zapytywał w niej: „Czy rzeczywiście w Polsce — Ojczyźnie Jana Pawła II — są aplikowane polskim dzieciom i dorosłym pacjentom szczepionki o zbrodniczym pochodzeniu?” „Wszystko wskazuje na to, że tak.” – martwi się „Nasz Dziennik”. Nie są to, jak by się mogło wydawać, fanaberie garstki oszołomów. 12 lat temu aktywista Franciszkańskiego Ruchu Ekologicznego Gdańska, dr Jerzy Jaśkowski, były pracownik Akademii Medycznej w Gdańsku, przetłumaczył i opublikował w Polsce amerykański raport Alana Philbiego na temat szkodliwości masowych szczepień całych populacji. Od tej pory ruch antyszczepionkowy rozwija się w Polsce bardzo prężnie. Dziś na Pomorzu obowiązkowym szczepieniom w pierwszym terminie poddaje się jedynie 60% niemowląt. Jaśkowski jest liderem tego ruchu i szczepionki zwalcza równie zacięcie co elektrownie atomowe.

W 2003 r. amerykańska organizacja prolife Children of God For Life zwróciła się do Kongregacji Doktryny Wiary o podjęcie dochodzenia i stanowisko. W odpowiedzi na to w 2005 r. głos zabrała z polecenia Kongregacji, Papieska Akademia Życia, która wydała dokument „Refleksje moralne o szczepionkach produkowanych z komórek pobranych z abortowanych płodów ludzkich”. Święta Akademia orzekła, iż szczepionki są grzeszne i należy stosować zabezpieczenia alternatywne i odważnie korzystać ze sprzeciwu katolickiego sumienia. Kompetencja ta została przyznana lekarzom i ojcom rodzin (matki nie mają głosu, to przecież dzięki kobietom szczepienia się w Europie rozpleniły ku uciesze Szatana…). W odniesieniu do szczepionek bez zamienników Akademia podkreśla potrzebę ich kontestowania, acz bez radykalizmu Świadków Jehowy w odmawianiu transfuzji krwi. Należy jednak stale podkreślać, że te szczepionki są moralnie niegodziwe i oznaczają współpracę w złu. Dokument watykański nazywa te szczepionki „splamionymi” oraz „szczepionkami z wątpliwościami”. Naukowcy powinni pracować, aby wynaleźć szczepionki zgodne z nauczaniem kościelnym.

Parę miesięcy temu, jak donosi Catholic News Agency, jeden z katolickich żołnierzy amerykańskich wygrał proces sądowy o wyjęcie z obowiązku szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A. Amerykańskie prawo przewiduje wyłączenie z obowiązku szczepienia obligatoryjnego z powodu przekonań religijnych. Zwierzchnicy żołnierza byli jednak przekonani, że religia katolicka nie stoi na przeszkodzie szczepień, więc nie uwzględnili jego prośby. Udowodniono im, że pozostawali w błędzie.

W ostatnim czasie kler zaktywizował się przeciwko szczepionce na wirus HPV (Human Papillomavirus — brodawczak ludzki), będący przyczyną nade wszystko raka szyjki macicy ^{[ 1 ]}. HPV jest najczęściej przenoszonym wirusem drogą płciową. Szacuje się, że od 50-80% ludzi na świecie przechodzi w którymś momencie swego życia infekcję tym wirusem. Szczepionka od ubiegłego roku jest aplikowana także w Polsce dla dziewcząt gimnazjalnych. Kler i konserwatyści obawiają się, że dziewczęta bez rakowego straszaka chętniej i szybciej będą współżyły seksualnie, że rozpleni się promiskuityzm. Pech chce, że szczepionka jest najskuteczniejsza, gdy się ją poda przed inicjacją seksualną.

Cała katolicka Ameryka została zaalarmowana niebezpieczeństwami związanymi z szczepieniem HPV. Sześciu biskupów katolickich z Alberty oprotestowało program szczepień ochronnych w specjalnym liście. Katolickie kuratorium w Ontario przegłosowało zakaz podawania szczepionki na terenie szkoły. Urzędnik kościelny z archidiecezji edmontońskiej potępił rodziców, którzy szczepią swoje córki, bo według niego akceptują seks przedmałżeński. Jak wiadomo brodawczakiem można się zarazić najłatwiej przez stosunek, a katolickim zabezpieczeniem nie jest szczepienie, lecz abstynencja. Katoliccy badacze szukają już haków na HPV. Póki co podnoszą, że szczepionka chroni tylko przed 70% przypadków raka szyjki macicy i że jej pierwsza dawka jest skuteczna tylko przez 5 lat. ^{[ 2 ]} I nic ich nie obchodzi, że co czwarta nastolatka amerykańska jest zarażona chorobą weneryczną i że wirus brodawczaka ludzkiego jest najpowszechniejszą z nich (18,3% amerykańskich dziewcząt)

Ponurego targu dokonano między władzami systemu zdrowia a Kościołem katolickim w Szkocji (15,9% mieszkańców to katolicy). Kilka miesięcy temu tamtejszy Kościół również przygotowywał się do wojny przeciwko HPV, lecz nagle całkowicie odpuścił. „Scotland on Sunday” odkrył, że stało się to możliwe po tym, jak władze Kościoła wytargowały, iż wraz ze szczepieniami nie będą udzielane żadne informacje o stosowaniu prezerwatyw jako zabezpieczenia przed innymi chorobami wenerycznymi. W zamian za niewyklinanie rodziców i lekarzy szczepiących przeciwko rakowi szyjki macicy Kościół wykupczył sobie szczyptę ignorancji seksualnej. ^{[ 3 ]}

Także w Polsce kler obawia się wzmożenia stosunków seksualnych uczennic przez szczepionkę HPV. WHO szacuje, że aż 29% Polek zaraża HPV ^{[ 4 ]}. Co ciekawe, Program Różowa Konwalia przeciwko rakowi szyjki macicy wspierają Adwentyści Dnia Siódmego. Kościół katolicki jest zaniepokojony.

Niestety, tegoroczny Nobel w dziedzinie medycyny przypadł Haraldowi zur Hausenowi, którego badania doprowadziły do odkrycia szczepionki HPV. Kościół zamilkł. I niech tak pozostanie.

Ale w religijnym ruchu antyszczepieniowym łatwo o sojuszników i porozumienia ponad podziałami. Szczególną werwę antynaukową wykazują tutaj liczne kościoły na Czarnym Lądzie. Przykładowo w Botswanie trwa regularna batalia między państwem a Apostolskim Kościołem Boga, założonym w 1932 r. przez syna jednego z wodzów plemiennych, któremu się uroiło, że jest Janem Chrzcicielem. Niedawno państwo zarządziło tam przymusowe szczepienia przeciwko polio dla ok. 200 tys. pięciolatków. Władze Kościoła stawiają opór: nie damy szczepić przeciwko polio naszych dzieci. Bo uzdrawia tylko modlitwa. Od Najwyższego pochodzi uzdrowienie. Sąd Najwyższy musiał przyznać policji prawo wkraczania na teren każdej posesji, szkoły, domu i pomieszczenia, gdzie tylko może znajdować się jakiekolwiek dziecko ukrywane przed akcją szczepień. W Nigerii muzułmanie zablokowali całkowite zniszczenie polio. ^{[ 5 ]}

Wiele się rozpisuje o profitach religii dla zdrowia. Chodzi tutaj jednak bardziej o nastawienie psychiczne i wiarę. Medycyna naukowa działa wprawdzie bez względu na to, czy się w nią wierzy czy też nie. Weźmy jednak pod uwagę, że podważanie zaufania do niej ma niewątpliwe skutki uboczne również dla jakości leczenia w ramach zwykłej medycyny. Osłabiać bowiem może dodatkowy czynnik placebo w leczeniu, którego znaczenia nie można całkiem zbagatelizować.

Jeśli natomiast chodzi o religię w sensie zorganizowanego systemu doktryn i kościołów, śledząc relacje tychże systemów i ich wpływ na rozwój medycyny, całość można podsumować następująco: Religia albo zdrowie. Wybór należy do Ciebie.