Oto bezpośredni descendenci męscy pierwszego człowieka, wedle primogenitury i długość ich życia (Adam — 930 lat):

• Set — 912

• Enosz — 905

• Kenan — 910

• Mahalaleel — 895

• Jered — 962

• Henoch — 365

• Metuszelach — 969

• Lamek — 777

• Noe — 950

UWAGA: Linia Kaina nie jest brana pod uwagę, gdyż nie jest ona pierwotną tradycją Księgi Rodzaju (patrz sprzeczności Genesis). Co ciekawe jednak pierwsi ludzie mają w niej podobnie brzmiące imiona jak w linii Seta (Adam — Kain — Henoch — Irad — Mechujael — Metuszael — Lamek).

Przeciętna długość życia pierwszych dziesięciu pokoleń ludzkich (Henoch nie jest brany przy wyliczeniach, ponieważ nie umarł, lecz został uprowadzony) wynosi, jak podaje mitologia żydowska, 912 lat. Co ciekawe, to nie Adam — pierwszy człowiek, najdłużej żył, lecz Metuszelach. Najstarszym ojcem pierwszego dziecka był Noe (Sem, Cham i Jafet urodzili mu się w wieku 500 lat !). Z kolei Mahalaleel i Henoch spłodzili pierwszych synów jeszcze jako dzieci — w wieku 65 lat.

Jakoś w czasach Noego Bóg doszedł do wniosku, że eksperyment z człowiekiem mu się nie udał (zbyt łatwo się buntował, zbyt często chadzał własnymi ścieżkami) i zamyślił sobie skrócić długość życia ludzkiego do 120 lat (jak nie może przywołać do posłuchu to przynajmniej się na nim odegra). Jak postanowił tak i uczynił mocą swej dumnej wyniosłości. I to jednak nie poprawiło boskiego humoru, wszak, myślał sobie, "...usposobienie ich jest wciąż złe (widzimy, że Bóg nijak nie panował nad swym tworem — po stworzeniu on miał się sam rozwijać, jednak sprawy potoczyły się odmiennie niż Bóg zakładał), żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Pan rzekł: ŤZgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi...ť" (Rdz 6, 5n; BT). Trzeba dodać, że zwierzęta nie zyskały w jego oczach więcej niż ludzie, bo i je postanowił zniszczyć. Jak wiemy, ocalił jednak Noego, gdyż ten był mu posłuszny, więc mniemał, że będzie dobrym początkiem nowej posłusznej rasy ludzkiej. Potomkowie Noego (a wszyscy się do nich zaliczamy) okazali się takimi samymi szubrawcami jak istoty zniszczone, kto wie czy nie gorszymi… Bóg więc znów obniżył jego witalność — prawie o połowę. Teraz doszliśmy do znanej nam długości życia, potwierdzonej większą liczbą źródeł niźli tylko mitologia żydów i chrześcijan. Mimo iż Bóg nadal bezlitośnie mścił się na człowieku (dżuma, cholera, gruźlica, AIDS...), ten postanowił się z nim zmierzyć — w wieku XX począł rozszyfrowywać swój skomplikowany kod życia — zwany naukowo kwasem dezoksyrybonukleinowym (DNA).