Większość ankietowanych kościoły i związki wyznaniowe akceptują — o czym była już mowa — inwigilowanie przez UOP i inne organa państwa wspólnot religijnych podejrzewanych o to, że prowadzą działalność niezgodną z prawem. To przyzwolenie świadczy jednak bardziej o „filoprawnej" postawie większości respondentów instytucjonalnych, niż braku ich uwrażliwienia na problematykę prawa do zachowania tajemnicy przekonań religijnych i światopoglądowych. Potwierdzają to ich odpowiedzi na pytanie o prawo instytucji państwowych zajmujących się porządkiem publicznym i bezpieczeństwem obywateli (UOP, policji) do zbierania informacji o działalności Kościołów i związków wyznaniowych. Prawo to, nie obwarowane zastrzeżeniem o podejrzeniach co do łamania prawa, nie jest już tak akceptowane ^{[ 1 ]}.

Mniejszościowe kościoły i związki wyznaniowe dopuszczają więc zbieranie informacji tylko w wyjątkowych i usprawiedliwionych uzasadnionymi podejrzeniami przypadkach. „Profilaktyczne" zbieranie informacji o związkach i grupach religijnych traktowane jest przez niektórych z respondentów instytucjonalnych jako zagrażające ich prawom obywatelskim i nieuzasadnione. Również zbieranie przez instytucje państwa informacji o przynależności religijnej obywateli oceniane jest jako naruszające zasady państwa prawa i gwarancji wynikających ze swobód religijnych i obywatelskich ^{[ 2 ]}.

Ankietowane kościoły i związki wyznaniowe mają natomiast zrozumienie dla działań instytucji państwowych zajmujących się zbieraniem informacji dla celów statystycznych (na przykład GUS). Prawo takie przyznaje tym instytucjom 27 ankietowanych kościołów i związków wyznaniowych (6- „zdecydowanie tak", 21 — „raczej tak").

Wyniki te świadczą, że mniejszościowe grupy religijne nie bronią prawa do zachowania tajemnicy w sprawach przekonań religijnych i światopoglądowych w sposób bezwyjątkowy i potrafią robić wyjątki od tej zasady wtedy, gdy przemawiają za tym uzasadnione względy pragmatyczne.