Im więcej czytam Twoich tekstów Zbysławie tym bardziej staję się Twoją fanką hi hi. Chociaż ja na przykład lubię komunistów, pod warunkiem, że nie stanowią większości i nie wprowadzają kolejnej karykatury swojego ulubionego systemu państwowego...

"Rozmowy z katem", rzecz jasna, czytałem. Odnoszę się do nich, uczenie mówiąc, w sposób ambiwalentny. Czyli: czort wie, co o tym myśleć.
Prawda, wiele się dowiedziałem z tych rozmów. Ale czy było warto? Sęk w tym, by nie być bezmyślnym wyznawcą pomysłu, że przydaje się każda wiedza. Jak by nie patrzeć, wiedza o tym, że nie należy być ludobójcą, wydaje się zadowalającą dla człowieka. Rozważania ludobójcy o metodzie zabijania są przecież nieprzydatne. Niby komu i do czego? Przecież nawet dla psychologa stanowi to wiedzę o tym, jak czyni się rzeczy zbędne.

Co prawda, niejedna "nauka" ma takie fundamenta...

Traktuję tę książkę nieco "rozrywkowo", biorąc pod uwagę fakt, iż to dwóch więźniów w pewien sposób zabijało czas.

Co do mnie samego, potrafiłem ocenić, na ile "szczery" Jurgen Stroop konfabulował. Gdy dorzucał nieznane mi fakty, traktowałem je nieufnie i nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek choć jeden z tych faktów zweryfikował pozytywnie.

Rea

Widać mam tych kolcy za dużo, skoro tak się jeżę :). Przypiłuję pilnikiem do paznokci.

Ad rem - są pewne cechy czy poglądy, które - jakby to powiedzieć- powodują, że uznaję człowieka za nieprzynależnego do mojej bajki. Każdy pewnie ma taki "niezbędnik". I nie znaczy, że nie uszanuję racji takiej osoby odnośnie np. budowy mostów, organizacji ochrony przeciwpożarowej, czy medycyny ratunkowej. Uszanuję. Ale gadała nie będę. Nie podam wirtualnej ręki. Nie wywlokę argumentu z Murzynami. Jeśliby doszło między nami do starcia bezpośredniego co do zasobów "niezbędnika" - będę dyskutować. Jeżeli zobaczę, że to nie dyskusja, a monolog Hamleta - odpuszczę, bo nie muszę wszak wszystkich przekonywać do swoich kolczastych racji, a co najważniejsze - monopolu na rację nie posiadam. Czy to podejście właściwe ? Nie wiem. Jak Pan to rozwiązuje ? Jak Pan podchodzi do rozmowy z Jurgenem Stroopem ?

Pozdrawiam

Widzę, że moje poczucie humoru jest równie egzotyczne i kolczaste jak sukulent. Przepraszam.

Drogi Autorze, sukulenty to grupa roślin, magazynujacych wodę w różnych częściach (łodygi, liście, korzenie), tym samym przystosowane do bytowania w trudnych warunkach gorącego klimatu. Sukulentka - nie znaczy nic. Podobnie Twoja odpowiedź o "uroku kobiecości", która brzmi tak samo pusto, jak obraźliwie protekcjonalnie. Może podyskutujemy jednak merytorycznie - uwierz, że potrafię, pomimo blond grzywki i pary dorodnych chromosomów X.
Do Twoich aforyzmów na temat kobiet mogę dodać dwa od siebie - "żona chirurga jest jak żona marynarza" i "zabieg operacyjny jest jak miłość - wiadomo kiedy się zaczyna, nie wiadomo kiedy się skończy"
Pozdrawiam

Z przyjemnością donoszę...że między innymi na tym polega urok kobiecości.

Etykietowanie jest normalną funkcją naszego umysłu, poniekąd bardzo słuszną. To taka metoda panny Marple - widziałem już kiedyś kogoś, kto miał pręgowane futro i długie pazury; przy bliższym ogladzie okazał się tygrysem - od tego czasu unikam pręgowanych futer w skojarzeniu z długimi pazurami. Ktoś inny powie, że pręgowane futro i długie pazury to znak firmowy jednej takiej włoskiej aktorki i chętnie zawrze z takim czymś bliższą znajomość. Zależy to od naszych osobistych doświadczeń.
Autor, którego teksty czytuję, nota bene, z przyjemnością, słusznie uważa, że bycie antysemitą nie wyklucza racjonalnego poglądu w sprawie, dajmy na to, budownictwa mieszkaniowego.
Wkrada się tu pewne małe "ale". Moje, małe i prywatne, niemniej jestem do niego przywiązana. Otórz są pewne poglądy, których wyznawanie wyklucza ich głosicieli z grona moich potencjalnych rozmówców. Nawet, jeżeli dyskurs tyczy wspomnianego budownictwa. Omijam z daleka, nie dotknę widelcem na długim kiju. Tak mam.
Pozdrawiam

jest cos jak etykieta - mile fajne i cudowne. wystarczy komus ja nalepic jak latke i po zawodach, patrzymy na takiego zwirza i juz wiemy ze on : komunista, antysemita czy rusofil... potem otwieramy nasz podreczny kapownik i wiadomo: ze komunista racji nie ma i wcielony to diabel, ze rusofil to w zasadzie to samo i jeszcze zolza na polske kochana pluje i szcza a przy tym takze zyd zakichany... i jakos to idzie. takie ulatwienie.
autorytet zas pozwala podpierac sie jesli nasz kapownik jest niedostateczna pomoca w dyskusji albo ta druga strona powie ze on sie nawet na papier do wctu nie nadaje, wtedy wyciagamy z kapelusza autorytet, cos na zasadzie on wielkim byl/jest - w domysle nie dyskutowac i tyle. przyjac i wielbic. przeciez tak napisali pod haslem autorytet. i tak ma byc.
fakt przyjmowania tego ze autorytet jest wyrocznia w kazdej dziedzinie a nie tylko swojej zawodowej [np polityka, fizyka czy co tam jeszcze] a w innej pozostalem mozna sie z nim zgadzac albo nie i normalnie dysku