Pisząc "neutronami", oczywiście miałem na myśli neutrina. Za przejęzyczenie przepraszam.

Panie Tomku,
zanim się coś napisze a tym bardziej poprawi wypadało by to sprawdzić. Nie wiem na jakich źródłach się Pan opiera podając informacje dotyczące reakcji termojądrowej (RT), ale proszę sprawdzić np w Wikipedii pl.wikipedia.org/wiki/Reakcja_termojądrowa. RT towarzyszy emisja neutronów i neutrin. Najprostszym sprawdzianem są jednak neutrony a nie neutrina, gdyż te ostatnie są bardzo  trudne do wykrycia. pl.wikipedia.org/wiki/Neutrino

Artykuł o olśnienach Autora był z kolei i dla mnie źródłem pewnego olśnienia. Nie zostanę racjonalistą, gdy dorosnę.

"Bardzo często mądrości pozostawione nam po naszych przodkach przyjmujemy ad hoc" - Chyba chciał Pan zamiast "ad hoc" napisać "a priori"? Bo a priori to właśnie określenie założenia przyjmowanego na wiarę, którego nie poprzedza poznanie zmysłowe. Zwrot "ad hoc" ma trochę inne znaczenie i jest używany w trochę innym kontekście. 

Sam tekst brzmi jak Manifest i chyba sobie rości pretensje do bycia Manifestem, jednak wątpię, aby kogoś porwał. Bajania o nowym, wspaniałym świecie, który ludzkość sobie zbuduje, gdy zerwie z Tradycją, mają długą historię i jeszcze dłuższą kartotekę kryminalną. Co do geniuszu Kopernika, to proszę nie ulegać narodowej (choć to dyskusyjne pojęcie) dumie, że on wystąpił przeciwko kłamstwu. Komisja, która zebrała się w Rzymie na polecenie papieża po opublikowaniu teorii, dyskutowała nad jej merytoryczną stroną, która była niedopracowana i przegrywała na każdym polu z teorią Ptolemeusza. 

Jeśli chodzi o te nieszczęsne neutrina, rzeczywiście, miałem nadzieję, że takowe zaobserwowano (pomimo ich ulotności). Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa! Oczywiście zaobserwowano wysokoenergetyczne cząski elementarne. Na marginesie dodam, że właśnie o tym zagadnieniu pisałem, ostrzegając przed stereotypami myślowymi. Tymczasem sam, niejako na własne życzenie, wpadłem w łapiszcza jednego z nich. Pisząc tekst w konwencji manifestu, absolutnie nie zanegowałem roli tradycji w rozwoju ludzkości. Wspomniałem jedynie o niebezpieczeństwie popadania w schematyczność, która może zaburzyć i bardzo często zaburza dalszy rozwój ludzkości. Co do zasadności przytyku Pana Mareknufca, dotyczącego Kopernika (który - nomen omen - nie bardzo był Polakiem), to - zaprawdę - nie pojmuję, jak można wytaczać argument, podpierający się "autorytetem" Kościoła średniowiecza. Co do określenia ad hoc, coż... użyłem go w dosłownym sensie podejmowania doraźnego działania.

Panowie czepiacie sie tworcy artykułu jak rzep psiego ogona. Radziłbym spojrzec troche szezej na idee. Autor zapewne miał na myśli że czynniki ktore zmieniaja obecny swiat nastepuja dość nagle i szybko. Zasypiamy w starym świecie, budimy sie w nowym. Dlatego artykuł nazwałbym refleksja nad tradycja.

Dyskusja o tradycji toczy sie długo. Czy jest ona więzieniem, przytulnym domem, pijacką speluną, czy twierdzą kołtuna? Jest wszystkim po trochu, a buntownicy przeciw tradycji są również zróżnicowani. Porzuciliśmy tradycję rozszarpywania końmi i wbijania na pal. Mamy w Polsce osobliwą tradycję nie czytania książek i jest to tradycja rosnąca w siłę. Tradycja ułatwia nam życie i ułatwia nam tkwienie w przesądach. Mimo, że nauka ma tradycję szukania błędów i dla uczonych wyłamanie się z tradycyjnych przekonań bywa czasem trudne. Umieć wybierać z tradycji to co warte jest zachowania i odrzucać co głupie lub zbrodnicze to duża sztuka. Moglibyśmy ją nazwać racjonalnym podejściem do tradycji i myślę, że warto tej sztuki próbować.