Nie wiara, nie Bóg jest motorem napędowych dla rozwoju Kościoła i jego hierarchów, a władza. Władza nad ludzkim sumieniem, zasadami moralnymi, którymi kierują się katolickie społeczności! To też przez wiele wieków władza nad przywódcami państw, które wyrzekły się „pogaństwa” na rzecz wiary katolickiej.<?xml:namespace>
Ostatnimi czasy Kościół po utracie swoich silnych wpływów ponownie stara się je odzyskać. Walka o wolność sumienia obywateli poszczególnych krajów rozgrywa się bez ich udziału między władzami poszczególnych krajów a Watykanem jako stolicą państwa a nie Stolicą Kościoła!

Najbardziej kompromituje wczesny kościół oszustwo związane z rzekomą martyrologią za czasów Nerona. No i oczywiście ewidentnie wymyślone męczeństwo Piotra i Pawła - przy czym z listów tego drugiego jasno wynika, że ten pierwszy - Piotr, nie był bynajmniej pierwszoplanową postacią wśród członków pierwotnej gminy chrześcijańskiej, złożonej w znacznej części z byłych uczniów Jezusa. Gdy Paweł chciał się spotkać z szefem gminy chrześcijańskiej w Jerozolimie w bardzo istotnej sprawie – nauczania nie Żydów i konsekwencji z tego wynikających, spotyka się nie z Piotrem, a z Jakubem bratem Jezusa. Zadziwia więc niekonsekwencja późniejszych redaktorów nowego testamentu, choć może z zalewu coraz bardziej niesamowitych opowieści ewangelicznych, udało się wybrać, jak widać po efektach- ze sporym trudem, ledwie cztery ewangelie, na tyle spójne (choć gołym okiem widać było spore luki), że dla nie bardzo wnikliwych badaczy i wiernych przekonanych o inspiracji boskiej tekstów, były do przyjęcia, i tworzyły jakąś całość ideologiczną dla umacniającej się instytucji kościoła.      

Tą partię papistyczną,której schyłek obserwujemy,wspiera jedynie jeszcze kiepskie wykształcenie społeczeństwa.Pozostaje mieć nadzieję,że ten smutny stan rzeczy ulegnie zmianie.

bardzo ciekawe opracowanie, proszę zwrócić uwagę
że część konfliktów wywołują biskupi i ich ludzie; doktryna
musi mieć zwolenników i przeciwników - wtedy wkracza
hierarcha i podejmuje ostateczną decyzję; przypominam
sobie jakieś wzmianki historyczne o celowym mianowaniu
na zmianę biskupów bardzo radykalnych-inkwizytorów
następnie bardzo pobłażliwych, było to częścią gry
pasterza zaganiającego owce;

Przecież petros występuje w języku greckim a nie w łacinie.