Bo nikt nas nie przekona, że białe jest białe, a czarne jest czarne. :-)

Ponoć istnieje i działa Towarzystwo Miłośników Płaskiej Ziemi...
 

Umysł wierzącego jest jak nieprzemakalny ortalion. Świat się zmienia, rośnie wiedza o otaczającym nas świecie, a to do niego nie przenika, jakby istniała magiczna zasłona.

Nikt nie neguje, że nauka dostarcza coraz więcej informacji i że nieustannie poszerza się nasza wiedza o otaczającym nas świecie. Nie zmienia to jednak faktu, że nauka jedynie OPISUJE procesy ale nie odpowiada na pytaniem o to, kto czy co za nimi stoi, albo w jakim celu one przebiegają.

Istnieją dwa sposoby wyjaśniania otaczającej nas rzeczywistości: że wszystko powstaje z projektu i celowości albo że jest wynikiem trafu i przypadku.
Wybór jest pomiędzy sensem i bezsensem.
.

Czytając komentarze do powyższego tekstu doszedłem do wniosku,iż prawie nikt z tutaj komentujących nie widzi chyba sedna sprawy,tj. mitologizmu i metaforyczności każdej religii.  Debatę na temat natury otaczającej nas rzeczywistości pomiędzy osobami religijnymi a niereligijnymi porównałbym tu do dyskusji pomiędzy naukowcami nauk ścisłych a poetami. Każdy mówi niby o tym samym,ale jednak nie do końca...Strata czasu ;)   Wiara religijna ma naturę wybitnie psychologiczną oraz życzeniową,w przeciwieństwie do nauki,która zajmuje się wyłącznie faktami.

Nie ma wyboru pomiędzy sensem i bezsensem.

Celowość, sens są lub ich nie ma. Nauka nie znalazła dotąd ani jednego, ani drugiego.

Jedyny wybór jaki jest, to wybór pomiędzy akceptacją tego, a ignorancją.

@ania987

Nauka nie tylko opisuje procesy. Wyciąga również wnioski. Bez nich nie mogłaby się rozwijać.

Metody naukowe są wolne od antropocentrycznego widzenia rzeczywistości i, jako takie, nie zajmują się szukaniem odpowiedzi na pytanie "kto czy co za nimi (procesami)  stoi, albo w jakim celu one przebiegają".
Istnieje wiele sposobów wyjaśnienia otaczającej rzeczywistości. Zmieniają się one w miarę rozwoju nauki. Coraz dokładniej tę rzeczywistość opisują. Jak dotychczas nauka nie znajduje dowodów na celowość procesu ewolucji wszechświata. Wyjaśnia również rolę przypadku w tym procesie.

Nie istnieje wybór pomiędzy sensem i bezsensem.

Proszę się uwolnić od antropocentrycznego patrzenia na świat...

   Trafne porównanie do ortaliona. Bóg ''siedzi''w głowie wiernego i nie możemy udowodnić że bóg jest lub nie. Zaprawdę powiadam Wam że bez boga można żyć i nie trzeba jednego zastępować drugim. Świat jest tak ciekawy, że emocji przy jego poznawaniu nikomu nie zabraknie-można być również jak ortalion ,co dla mnie jest nudne 

pania ania978 opowiada się za tym że chyba lepiej wybrać coś co ma sens, i ja się z tym zgadzam jedyny problem to fakt że to co ona uważa za sensowne w świetle nauki, wiedzy i szczerze otwartego rozumu jest stekiem bzdur, zabobonów i śmiesznych, wymyślnych bajeczek z epoki kiedy ludzka wiedza na temat działania świata była niewiele większa od wiedzy szympansów. Dziś już wiadomo że prawdziwy sens tego co się zdarzyło i zdarza w świecie który przyszło nam obserwować i analizować to fakt że nie ma żadnego ukrytego z góry zaplanowanego sensu ani celu co implikuje brak świadomie planującego bóstwa. Z taką wiedzą wszystko to rzeczywiście łatwiej zrozumieć i ma to sens który ja wybieram. Traf i przypadkek to nie synonimy słowa "bezsens", bardziej pasowało by tu słowo "wiedza religijna".

Wierzący zarzucają nauce, że nie wyjaśnia "po co", "jaki jest sens" itd. Załóżmy, że rzeczywiście jest jakiś "sens" czy "cel" istnienia człowieka czy Wszechświata. Nauka rzeczywiście nie daje odpowiedzi na te bardzo ważne (zakładamy) pytania.
Wierzący triumfalnie oświadczają, że właśnie dlatego religia ma wyższość nad nauką bo ona, religia, daje odpowiedź.
Teraz wszelako ja mam pytanie do wierzących. Co jest lepsze: brak odpowiedzi czy odpowiedź zupełnie błędna?
Co z tego, że religia daje odpowiedź skoro jest ona zupełnie błędna. By nie powiedzieć ..e.. no... głupia.
Przykład może i nie najmądrzejszy ale obrazowy i prosty. Czy lepiej uznać, że nie wiem jak latać czy też dowiedzieć się, że wystarczy lekko machać rękami i będzie się latać jak ptak? Ktoś kto zdaje sobie sprawę, że nie wie jak latać nie skoczy z dachu. Koś kto ucieszył się, że wie i skoczy skończy i szybko i marnie.
Skąd wiadomo, że odpowiedź dana przez religię jest błędna? Bo religia (przynajmniej wszystkie religie, które znam) są pełne sprzeczności logicznych. Jak wiedza oparta na stosach (dosłownie) sprzeczności może dać poprawną odpowiedź?

Nic w tym złego, o ile jest to fanklub "Świata Dysku" Terry'ego Pratchetta ;)

Tak, wybór jest prosty. Lepiej nadać samemu sens swojemu życiu, niż wierzyć w bezsensowne bzdury przekazane przez kogoś naćpanego lub chorego na schizofrenię.
A tak przy okazji chciałbym się dowiedzieć jakich to odpowiedzi udzielają religie na temat sensu istnienia? Jaki sens ma cierpienie całe życiu lub zadawanie cierpień innym? Jaki sens ma wieczne przebywanie w raju, jaki sens ma to siedzenie po prawicy i jaki sens ma pastwienie się przez wieczność nad pozostałymi?

Religia daje mnóstwo błędnych odpowiedzi.
Jak jest to możliwe, że je bezkrytycznie akceptujemy?
Wyjaśnia to doświadczenie Stanleya Milgrama, jaki wpływ ma siła autorytetu na zachowanie ludzi. Były też doświadczenia Filipa Zimbardo zabawa w więzienie. Eksperyment musiano przerwać z powodu niekontrolowanej przemocy. Ten eksperyment wielokrotnie powtarzano i zawsze się to powtarza. Takie zachowania są w ludzkiej naturze i jest to genetycznie uwarunkowane.

Jestem cierpieniem względnie stałym
sens swój odnajduję w bezsensie wszelkiej kabały
i pewności mej wiary nawet nie zburzy
rozum co dostateczną racją mi służy.

Zyskuję owoce błogości
w hybrydowej świadomości.

Zastanawiam się, czy nie jest sprzeczne z logiką założenie, że świat został stworzony tydzień temu, godzinę temu a nawet sekundę temu. Przecież Bóg w swojej wszechmocy mógł stworzyć świat, który pełen jest "gotowych" artefaktów a także ludzi, w których mózgach istnieje "wbudowana" przez Najwyższego zawartość. Jeżeli pamiętam cokolwiek z dzieciństwa, jeżeli posiadam jakąś wiedzę o czymkolwiek, to wcale nie znaczy, że moje wspomnienia czy nabyta z czasem wiedza są autentyczne - i jedno i drugie mogło zostać stworzone wraz ze mną, wbudowane w mój mózg w momencie, w którym stworzono mnie. A więc może kreacjoniści mają rację ?

FAKT: Kościół Katolicki tłumaczy sens istnienia człowieka i jego cel w życiu, którego nauka nie tłumaczy.
FAKT: Nauka nigdy nie udowodniła że Boga nie ma, a mimo wszystko będzie uznawać (wierzyć i obsesyjnie dowodzić) że wiara w sens życia ludzkiego i Boga, który nadał mu sens i powołał go do życia jako Stwórca Wszechrzeczy jest głupia i błędna.
FAKT: Chrześcijaństwo nie jest sprzeczne logicznie, ale jest wiarą pełną konsekwencji i logiki, gdzie naczelne miejsce zajmuje przykazanie miłości do Boga i bliźniego. Wszelkie wypaczenia wynikają z tego iż nie jest wiarą łatwą, wymaga trudu, poświęceń, wyrzeczeń i inteligencji. Jeśli ktoś twierdzi że wiara jest pełna sprzeczności logicznych sam siebie nazywa głupcem. Po co więc udaje mędrca na tym forum?

Pytanie co dla kogo jest sensem, co bezsensem.Dla mnie kolejność w Twojej wypowiedzi musiałaby być zmieniona.

Najbardziej logiczne w wierze chrześcijańskiej wydaje mi się przebywanie Jonasza w środowisku soków żołądkowych oraz zgromadzenie przez Noego wszystkich zwierzą (również polarnych). O takich drobiazgach jak zmartwychwstanie czy wskrzeszenia nie wspominam bo robi to na co dzień pan Boshobora.Miłego dnia

"Chrześcijaństwo nie jest sprzeczne logicznie" to fakt wyłącznie dla tegoż chrześcijaństwa, sprzeczność można znaleźć niemal w każdym punkcie doktryny + niezliczone(a właściwie zliczone) rozsiane po całej chrześcijańskiej księdze mądrości (biblii). Np. sprawiedliwość Boga, wrzechmoc Boga, wolna wola, stworzenie świata itp... itd... wystarczy  tylko zacząć czytać i słuchać ze zrozumieniem i dodać ociupinkę własnej refleksji.
</div>