Skąd ptak wie, że ma na łepku np. kropkę koloru czarnego lub innego. Lusterka na pewno nie ma. Może widzieć swoje odbicie w kropli rosy lub w kałuży, ale w takim razie musi mieć świadomość samego siebie i swojego wyglądu w takim odbiciu. Czy ma na ten temat pojęcie?

To my widzimy jego i jej  łepek, ale ona może być o tej odmienności poinformowana inaczej. Jest to wysoce prawdopodobne.

"ale w takim razie musi mieć świadomość samego siebie i swojego wyglądu w takim odbiciu"

Dobre pytanie wiec zapytam jako laik w tym temacie , skąd wiadomo że zwierzęta nie maja samoświadomości?
Czy ich reakcje obronne jakie wystepują w przypadku zagrozenia nie swiadczy o tym że maja? Nawet owad  reaguje na zagrozenie ...czy owad nie ma świadomości? Czy to jest u niego wyłacznie rodzaj nieswiadomej cechy wrodzonej zwanej instynktem?
Co warunkuje istnienie samoświadomości? Posiadanie formy komunikacji jaką jest język mówiony i pisany...?
A co zmrówkami i pszczołami z ich zachowaniami spolecznymi?

Wszystko co żyje i może reagować ma jakąś świadomość. Samoświadomość (ja, to ja) zaczyna się od tego, że zwierze reaguje na lustro i wie, że jego odbicie to ono. Potrafią to delfiny, słonie, małpy i oczywiście ludzie. Dalej zaczyna się bardziej abstrakcyjna gimnastyka z głębszymi uczuciami i pytaniami egzystencjalnymi. Granice są nieostre, ale wiemy coraz więcej.  

A gdzie wyście się obywatele koledzy forumowicze etologii uczyli? ;) Ptaszek wie, jaki kolor lubi, bo widział łepek swojej mamusi albo tatusia. I to bardzo wiele razy. Ot rozwiązanie zagadki.
Proszę wracać do lektury Lorenza! Na Darwinie i teorii ewolucji nauka o zachowaniu się nie kończy.

Imprinting jest bardzo dobrym wyjaśnieniem, nie pamiętam czy Lorenz pisał coś o zapamiętywaniu koloru łebków, chociaż było tam sporo o orientacji seksualnej na typ podobny do biologicznej lub przybranej mamy.  

Imprinting to bardzo szczególny rodzaj pamięci - pamięć niedeklaratywna, ukierunkowująca instynkty. W każdym razie jest to wyjaśnienie bardziej rozsądne niż doszukiwanie się samoświadomości w każdym ptasim móżdżku. ;)

A dlaczego zwierzęta nie miałyby mieć świadomości? To, że są zbyt mało kumate, żeby załapać o co z tym lustrem chodzi, jeszcze nie znaczy, że są robotami wyprodukowanymi z materii organicznej i że pod tym zbiorem reakcji fizykochemicznych, które sprawiają wrażenie, że zwierzę czuje, nie kryje się żadna żywa istota.

A co do imprintingu, to niestety autor nie pisze, jakie mają preferencje ptaki, których rodzice mieli różne kolory głów. Podejrzewam jednak, że jakby imprinting miał wpływ na preferencje kolorystyczne, to przynajmniej niewielka część ptaków wybierałaby partnerów o odmiennej kolorystyce niż własna.