Autor dosc rzetelnie przedstawia mocniejsze i slabsze strony panowania Poniatowskiego. Najwazniejszym byc powinien kontekst czasowy. Zawsze bierz pod rozwage czas i okolicznosci, mawial moj tato. "Kto z kim" sa oczywiscie takimi okolicznosciami i stwierdzenie Arsamene "Katarzyna, znana ze swojego niezaspokojonego temperamentu, miała do
niego słabość seksualną. Trudno na takich podstawach budować autorytet
władcy." jest TUTAJ (w komentarzach) dopuszczalne, ale w powazniejszej publikacji, a za takowa uwazam "Apologie..." A.Pawlowskiego, klasyfikowaloby tekst do poziomu brukowca "Fakt". Bzdury opowiadane o carycy Katarzynie siegaja kosmosu bredni, gdzie i koń wystepuje... Wladcow, krolow, przywodcow rozlicza sie z dzialania i efektow tegoz dzialania. Dzialanie buduje lub ruinuje autorytet. Rodzina Bernadotte w Szwecji nadal "panuje" choc pierwszy Bernadotte jako krol byl "przyslany". Nikt powazny nie roztrzasa czy ow pozniejszy monarcha byl zeslany do zimnej Szwecji przez Napoleona dlatego, ze Cesarz nie cierpial goscia czy tez z innych osobistych powodow. Rozwaza sie skad mial Bernadotte pieniadze, jak kupowal sobie szlacheckie pochodzenie, jak i kogo oplacil. Jednak JAK rzadzil pozniej jako monarcha tego rodzaju wtrety sa zwyklymi "michalkami". Podobnie z Poniatowskim.

Może i dużą kupę zrobił, ale przecież nie większą, niż miał na to pozwolone.

Twa wypowiedź nie zmniejszyła mej pogardy dla "króla" Stasia. Są rzeczy, kórych nawet za cenę ocalenia życia robić nie wolno. On zrobił. Tak, nie miał dużego pola manewru i coś tam starał się robić. Ale potem zrobił na to wszystko dużą kupę. Hańba.

Pisz dalej kolego. Dobre.

Bez przesady. Żydowscy bankierzy finansowali niejedną elekcję polskiego króla, jeszcze gdy Poniatowskiego nie było na świecie. Z pieniędzy pożyczonych przez Augusta Mocnego od Żydów sfinansowano jego elekcję na króla Polski i Litwy. Pieniążki te wtedy polskiej szlachcie żydostwem nie śmierdziały, a wręcz przeciwnie - bardzo przyjemne wówczas wydzielały odory. ;) Poniatowski nie był pod tym względem ani lepszy, ani gorszy. Ale w przeciwieństwie do obu Sasów nie był już w stanie pełnić w polityce międzynarodowej roli podmiotowej. To nie był suwerenny monarcha, ale zwykły utrzymanek. Bez rosyjskich, pardon - niemieckich muszkietów za plecami był nikim i bardzo niewiele mógł zrobić z własnej woli. Pod tym względem jego sytuacja była nie do pozazdroszczenia. Będąc tylko prostytutką i marionetką carycy, zaiste dokonał w Polsce cudów. Niestety, zarówno jemu, jak i Polsce i Litwie już o wiele wcześniej wyznaczono rolę smacznego ciasteczka do schrupania, wprawdzie po kawałeczku, ale do samego końca.

Król Staś jednym pociągnięciem pióra przekreślił wszytko cokolwiek dobrego zrobił. Ja osobiście mam tylko pogardę dla tego człowieka, Od prostego żołnierza żąda się oddania życia gdy sytuacja tgo wymaga. Król Stasio powininen demonstracyjnie zaprotesować i planąć sobie w łeb. Naprostszy chłop, który nie bał się iśc na aramaty wiedzać, że pewnie zginie jest nieskończenie lepszym człowiekiem od w/w Stasia

W ten sposób rodowity Żyd - Nathan Veitel Chaim Ephraim, pozostając na usługach pruskiego dworu, doprowadził do ruiny skarb i ekonomię Korony i Litwy. Strasznie niepoprawnie jest wspominać, że jego rodacy, żydowscy banksterzy zza Atlantyku, chcieli niedawno dokonać czegoś zupełnie podobnego, spekulując grubo na złotym.
wiadomosci.dzie(*)rany-za-spekulacje-zlotym.html
Co do samej treści artykułu, to autor zdaje się nie dość wyraźnie zaznaczył, że Poniatowski został narodowi szlacheckiemu narzucony za pomocą rosyjskich muszkietów. Mówię - rosyjskich, ale trzeba pamiętać, że Katarzyna Wielka (która na chrzcie otrzymała imiona Sophie Auguste Friederike) była z pochodzenia Niemką, a jej pierwszy małżonek, car Rosji, nosił imiona Karl Peter Ulrich. ;)
To był jego niezmazany grzech pierworodny - Poniatowski był tytularnie, a może nawet faktycznie królem Polski i Litwy, ale nie był królem Polaków i Litwinów, czyli szlachty. W dodatku ten panek został królem Polski i Litwy tylko dlatego, że Katarzyna, znana ze swojego niezaspokojonego temperamentu, miała do niego słabość seksualną. Trudno na takich podstawach budować autorytet władcy.

"Jedną z decyzji króla było zrealizowanie założonej  reformy monetarnej skutkujące reaktywacją Mennicy Warszawskiej — inicjatywy potrzebnej  i fałszowania monety polskiej przez Fryderyka II, prowadzącego do znacznej dewaluacji cen w Rzeczypospolitej. Prof. J.K. Hoensch, szacuje ogólne straty polskie w toku wojny siedmioletniej powodowane tym procederem na zwrotne kwoty 30-35 mln talarów". Przy całej złożoności, ostatni król zasługuje na duży plus za tę inicjatywę. Za ów- dewastujący polską ekonomię- proceder odpowiedzialny był in concreto faktor dworu F. Wielkiego:Veitel Heine Efraim. Do dziś wśród numizmatyków funkcjonuje pojęcie " efraimka". Fakt ów ma istotne znaczenie przy analizowaniu polskiego antyjudaizmu. Rola Efraima w dziele zniszczenia polskiej monety była tak wielka, iż na dobre utrwalił się pogląd o wrogim stosunku tej nacji do Polski. Warto o tym pamiętać, gdyż przy analizie problemu zwraca się zazwyczaj uwagę na jego aspekty religijne, "zapominając" o - bardzo istotnych w Polsce - jego uwarunkowaniach ekonomicznych.
pl.wikipedia.org/wiki/Veitel_Heine_Ephraim  
zbierajmymonety(*)spot.com/2013/03/efraimki.html

"Po stu czterdziestu latach nastąpił ponowny pogrzeb, utrzymany w atmosferze tajemnicy państwowej — 14 lipca 1938 złożono trumnę królewską w Wołczyńskiej kaplicy Św. Trójcy"
To nie była kaplica tylko dużych rozmiarów piękny rokokowy kosciół wybudowany w pobliżu reprezentacyjnej rezydencji Poniatowskich w Wołczynie (obecna Białoruś, stosunkowo niedaleko od trójstyku polsko, ukraińsko - białoruskiego). Istnieje hipoteza, że wladze zachowały się właśnie tak jak się zachowały ze względu na niechęć do wyprawiania reprezentacyjnego, królewskiego pogrzebu (zwłaszcza na Wawelu) ostatniemu monarsze, mając na uwadze niedawny, świeży w pamięci hetmański pogrzeb Piłsudskiego. Według tego konceptu ówcześni decydenci nie chcieli się zgodzić na taką samą pompa funebris w przypadku osoby, która pogrzebała Polskę oraz tej, która utożsamiana była z jej zmartwychwstaniem.