» Church law » Acts and documents
Wolność sumienia i wyznania [2]
7. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy
dla osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych dary:
1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów
osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz
papier.
Art. 14. 1. Jeżeli odrębna ustawa lub
ratyfikowana umowa międzynarodowa nie stanowią inaczej, władze kościoła lub
innego związku wyznaniowego powiadamiają właściwy organ administracji państwowej o utworzeniu, zmianie nazwy, siedziby, granic lub połączeniu, podziale i zniesieniu diecezji (okręgów i porównywalnych jednostek organizacyjnych) oraz
parafii (zborów, gmin i porównywalnych jednostek organizacyjnych).
2. Jeżeli odrębna ustawa lub ratyfikowana umowa międzynarodowa
nie stanowią inaczej, władze kościoła lub innego związku wyznaniowego
powiadamiają w terminie 30 dni właściwy organ administracji rządowej o zmianie siedziby oraz o objęciu i odwołaniu osób wchodzących do
kierowniczych organów wykonawczych, podając ich imiona i nazwiska,
obywatelstwo i miejsce zamieszkania.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do jednostek
organizacyjnych, o których mowa w ust. 1.
4. Jeżeli odrębna ustawa lub ratyfikowana umowa międzynarodowa
nie stanowią inaczej, przed objęciem stanowisk, o których mowa w ust. 2 i 3,
przez cudzoziemca, władze kościoła lub innego związku wyznaniowego powinny
się upewnić, czy minister właściwy do spraw wyznań religijnych nie wyraża
wobec tego zastrzeżeń. Niezgłoszenie zastrzeżeń w terminie 60 dni od daty
powiadomienia uważa się za wyrażenie zgody.
Art. 15. W sprawach, o których mowa w art. 14,
właściwym organem administracji rządowej jest:
1) odnośnie do jednostek organizacyjnych o zasięgu ogólnopolskim
oraz obejmujących swoimi granicami teren przekraczający granice jednego
województwa, a także stanowisk w tych jednostkach — minister właściwy do
spraw wyznań religijnych,
2) w pozostałych przypadkach — wojewoda.
Art. 16. 1. Państwo współdziała z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi w zachowaniu pokoju, kształtowaniu warunków
rozwoju kraju oraz zwalczaniu patologii społecznych.
2. W celach, o których mowa w ust. 1, oraz do
rozpatrywania problemów związanych z rozwojem stosunków między państwem a poszczególnymi kościołami i innymi związkami wyznaniowymi mogą być, na
zasadach wzajemnego uzgodnienia, tworzone różne, w tym stałe formy współdziałania.
Przepis ten nie narusza właściwości organów państwowych oraz organów kościołów i innych związków wyznaniowych.
Art. 16a. 1. Dla określenia szczegółowych
zasad stosunków, o których mowa w art. 16, mogą być zawierane umowy między
właściwymi rzeczowo centralnymi organami administracji rządowej a władzami
poszczególnych kościołów i innych związków wyznaniowych.
2. Przepisy umowy nie mogą naruszać przepisów ogólnie
obowiązującego prawa, a w szczególności zasady równouprawnienia wszystkich
kościołów i innych związków wyznaniowych.
3. Podpisana umowa zostaje opublikowana w dzienniku urzędowym
właściwego ministerstwa(5).
Art. 17. Państwo współdziała z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi w ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury, sztuki i literatury religijnej, które
stanowią integralną część dziedzictwa kultury.
Art. 18. 1. Przepisy rozdziału 2 i działu
III regulują stosunek państwa tylko do tych kościołów i innych związków
wyznaniowych, których sytuacja prawna i majątkowa nie jest uregulowana odrębnymi
ustawami.
2. Przepisy rozdziału 2 określające uprawnienia kościołów i innych związków wyznaniowych mają jednakże zastosowanie do kościołów i innych związków wyznaniowych o ustawowo uregulowanej sytuacji wówczas, gdy
odrębne ustawy określone w ust. 1 nie przewidują takich uprawnień.
Rozdział 2
Działalność kościołów i innych związków wyznaniowych
Art. 19. 1. Kościoły i inne związki
wyznaniowe korzystają na zasadach równouprawnienia ze swobody pełnienia
funkcji religijnych.
2. Wypełniając funkcje religijne kościoły i inne związki
wyznaniowe mogą w szczególności:
1) określać doktrynę religijną, dogmaty i zasady wiary
oraz liturgię,
2) organizować i publicznie sprawować kult,
3) udzielać posług religijnych, w tym osobom, o których
mowa w art. 4, oraz organizować obrzędy i zgromadzenia religijne,
4) rządzić się w swoich sprawach własnym prawem,
swobodnie wykonywać władzę duchowną oraz zarządzać swoimi sprawami,
5) ustanawiać, kształcić i zatrudniać duchownych,
6) realizować inwestycje sakralne i inne inwestycje kościelne,
7) nabywać, posiadać i zbywać majątek ruchomy i nieruchomy oraz zarządzać nim,
8) zbierać składki i otrzymywać darowizny, spadki i inne
świadczenia od osób fizycznych i prawnych,
9) wytwarzać i nabywać przedmioty i artykuły potrzebne
do celów kultu i praktyk religijnych oraz korzystać z nich,
10) nauczać religii i głosić ją, w tym za pomocą
prasy, książek i innych druków oraz filmów i środków audiowizualnych,
11) korzystać ze środków masowego przekazywania,
12) prowadzić działalność oświatowo-wychowawczą,
13) tworzyć i prowadzić zakony oraz diakonaty,
14) tworzyć organizacje mające na celu działalność na
rzecz formacji religijnej, kultu publicznego oraz przeciwdziałania patologiom
społecznym i ich skutkom,
15) prowadzić działalność charytatywno-opiekuńczą,
16) (skreślony),
17) powoływać krajowe organizacje międzykościelne,
18) należeć do międzynarodowych organizacji wyznaniowych i międzywyznaniowych oraz utrzymywać kontakty zagraniczne w sprawach związanych z realizacją swoich funkcji.
3. Za wypełnianie funkcji religijnych, o których mowa w ust. 1, nie uznaje się oddziaływania poprzez badania i eksperymenty
psychologiczne.
Art. 19a. 1. Kościoły i inne związki
wyznaniowe mają prawo posiadania, zarządzania oraz zakładania i poszerzania
cmentarzy grzebalnych.
2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących
cmentarzy i chowania zmarłych.
Art. 20. 1. Kościoły i inne związki
wyznaniowe mogą nauczać religii oraz wychowywać religijnie dzieci i młodzież,
zgodnie z wyborem dokonanym przez ich rodziców lub opiekunów prawnych.
2. Nauczanie religii dzieci i młodzieży jest wewnętrzną
sprawą kościołów i innych związków wyznaniowych. Jest ono organizowane,
zgodnie z programem ustalonym przez władze kościoła lub innego związku
wyznaniowego, w punktach katechetycznych znajdujących się w kościołach,
domach modlitw i innych pomieszczeniach udostępnionych na ten cel przez osobę
uprawnioną do dysponowania nimi.
3. Nauczanie religii uczniów szkół publicznych i wychowanków przedszkoli publicznych może odbywać się również w szkołach i przedszkolach na zasadach określonych w odrębnej ustawie.
Art. 21. 1. Kościoły i ich związki
wyznaniowe mają prawo zakładać i prowadzić szkoły i przedszkola oraz inne
placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w ustawach.
2. Szkoły, przedszkola oraz inne placówki, o których
mowa w ust. 1, będą dotowane przez państwo lub organy samorządu
terytorialnego w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.
Art. 21a. Działalność służąca celom
humanitarnym, charytatywno-opiekuńczym, naukowym i oświatowo-wychowawczym,
podejmowana przez osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych,
jest zrównana pod względem prawnym z działalnością służącą analogicznym
celom i prowadzoną przez instytucje państwowe.
Art. 22. 1. Kościoły i inne związki
wyznaniowe mają prawo zakładać i prowadzić, według samodzielnie ustalonych
programów, szkoły duchowne i seminaria duchowne.
2. W zakresie realizacji programu szkół ogólnokształcących i uzyskiwania świadectw dojrzałości szkoły duchowne wymienione w ust. 1
podlegają nadzorowi ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.
3. Tworzenie i prowadzenie przez kościoły i inne związki
wyznaniowe szkół wyższych, zasady udzielania im przez państwo pomocy
finansowej oraz tryb i zakres uznawania stopni i tytułów naukowych nadawanych w tych szkołach regulują, na wniosek władz kościołów lub innych związków
wyznaniowych, odrębne ustawy.
4. Kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo zakładać
religijne instytuty naukowe i naukowo-dydaktyczne.
5. Status prawny wydziałów teologicznych na
uniwersytetach państwowych regulują odrębne umowy pomiędzy ministrem właściwym
do spraw szkolnictwa wyższego a władzami kościołów lub innych związków
wyznaniowych.
Art. 23. Zakres stosowania do nauczycieli i wychowawców oraz uczących się w szkołach, o których mowa w art. 21 oraz
art. 22 ust. 3, uprawnień i świadczeń społecznych oraz nakładania obowiązków
przewidzianych dla pracowników i uczniów w szkołach państwowych określa
minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, minister właściwy do spraw
szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z władzami kościołów i innych związków
wyznaniowych, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej.
Art. 24. 1. W celu realizacji działalności
charytatywno-opiekuńczej kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo zakładać i prowadzić, na zasadach określonych w ustawach, odpowiednie instytucje, w tym
zakłady dla osób potrzebujących opieki, szpitale i inne zakłady lecznicze,
żłobki i schroniska dla dzieci.
1 2 3 4 5 Dalej..
« Acts and documents (Published: 22-07-2002 )
All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 1314 |