fragment książki Europa Normana Daviesa

Nikt nie mówi o uprawianym w Pompejach kulcie Wenus.

W Pompei bez żadnych hipokryzji i zahamowań uprawiano seksualny handel. Burdele, czyli lupanaria, można było znaleźć we wszystkich dzielnicach miasta; zupełnie jawnie ogłaszano w nich oferowane usługi i podawano ceny. Najtańsze dziewczyny — takie jak Successa czy Opata — brały 2 assi, Attica — 16. Na zewnątrz widniały napisy mające zniechęcać podglądaczy. Na przykład: „Tu nie ma miejsca dla wałkoni… Wynocha!" Wewnątrz natomiast znajdowały się malowidła mające zachęcać klientów. Obrazy i rzeźby o tematyce erotycznej były czymś zupełnie naturalnym — nawet w domach prywatnych. Freski przedstawiające „misteria" uprawianych w mieście kultów miały charakter na wpół sakralny. Częstym motywem były gigantycznych rozmiarów fallusy. Spełniały rolę stojaków na pochodnie lub oliwnych lamp, stanowiły główne elementy humorystycznych rysunków, a nawet służyły jako dziobki przy naczyniach do picia. Na porządku dziennym były też, na przykład, zabawne kufle, ozdobione wizerunkami bogów wyposażonych w iście nadprzyrodzone przyrodzenie lub przedstawiające bożka Pana dosiadającego wywróconej na plecy kozy.

Wiele spośród nierządnic Pompei jest nam znanych z imienia; czasem — jak aktorki — mają swoje noms de scene: Panta („Wszystko"), Culibonia („Śliczny Tyłeczek"), Kallitremia („Superkrocze"), Laxa („Obszerna"), Landicosa („Duża Łechtaczka"), Extaliosa („Tylny kanał") itp. Ich klienci także są nam znani — z imienia lub przydomka: Enclione („Waleczny Ochlaptus"), Skordopordonikos („Ten-który-pierdzi-czosnkiem"). Naczelny alfons największego burdelu Pompei umarł na krótko przed wybuchem wulkanu. Jego sługa wyskrobał na bramie epitafium: „Do wszystkich, którzy opłakują. Africanus nie żyje. Napisał to Rusticus". Handel prowadzono z uwzględnieniem dwóch płci i w dwóch językach: chłopca mógł sobie wynająć zarówno klient, jak i klientka, transakcje prowadzono zaś zarówno po grecku, jak i po łacinie. Podstawowy słownik obejmował czasowniki futuere, lingere i fellare oraz rzeczowniki phallus, mentula, vulpa, cunnus (lub connos) i lupa.

Najbardziej wymowne są grafitti — odnotowane przez starożytnych momenty triumfu lub klęski, zachowane po wsze czasy:

FILIUS SALAX QUOT MULIERUM DIFUTUISTI - Synu mój rozpustny, ileż to kobiet wydymałeś ?

AMPLIATE, ICARUS TE PEDICAT — Ampliatusie, rżnie cię pedał Icarus

RESTITUTA PONE TUNICAM ROGO REDES PILOSA CO — Restituto, błagam, opuść tunikę i pokaż kosmate futerko

DOLETE PUELLAE PEDI-...CUNNE SUPERBE VALE...AMPLIATUS TOTIES...HOC QUOQUE FUTUTUI… — Płaczcie dziewczyny, skur… żegnaj, cudna cipko… Ampliatus tyle razy… To ja też cipciu ciupciu...

IMPELLE LENTE — Wtykaj powoli (z rysunkiem).

MESSIUS HIC HIHIL FUTUIT — Tu Messius niczego nie wyruchał (napis na ścianie domu Amanda)

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Przestępstwa seksualne w mitologii greckiej Anachrasis: Wygnany w niepamięć

Comment on this article..   See comments (2)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word