Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu orzekł, że obecność krzyży katolickich w klasach szkolnych narusza, podpisaną także przez Polskę, Konwencję praw człowieka i podstawowych wolności. Jak było do przewidzenia, polski kler katolicki zawył z oburzenia z właściwą sobie hipokryzją. Byłabym zdziwiona gdyby reakcja była inna, bo to by oznaczało, że nagle polski kościół uznał prawo do istnienia uczniów niekatolików, a przecież na to się nie zanosi.

Zupełnie innej reakcji mamy prawo oczekiwać ze strony byłego prezesa Trybunału Konstytucyjnego. Tymczasem nie, sędzia Jerzy Stępień udzielił Gazecie Wyborczej (7-8 listopada 2009) zupełnie kompromitującego go wywiadu twierdząc, że orzeczenie Trybunału oznacza brak tolerancji dla krzyża! Ta zadziwiająca logika została uzupełniona oburzającymi, żeby nie powiedzieć bezczelnymi, radami dla rodziców niekatolików, którzy - zdaniem sędziego -mogą przenieść dziecko do szkoły, gdzie nie ma krzyży w salach albo zażądać powieszenia symbolu innej religii! Zastanawiam się czy żyję w tym samym kraju co sędzia Stępień. Poza tym, czyżby sędzia nie wiedział, że w Polsce jest zarejestrowanych sto kilkadziesiąt związków wyznaniowych? A do jakiego symbolu miałby prawo uczeń — ateista? Doprawdy trudno uwierzyć, że to była wypowiedź byłego sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Pełna kompromitacja.

Podobną reakcję — równie obraźliwą dla niekatolików — okazał nasz prezydent. Ale po nim trudno spodziewać się czegoś innego, bo on dawno uznał i ciągle to podkreśla, że Polską rządzi kościół, a on — prezydent państwa — jest tylko podnóżkiem tego kościoła.

Zdumiało mnie pytanie zadane przez grupę rodziców katolików na warszawskim Ursynowie w szkole nr 16 kierowanej przez Panią Dyrektor Iwonę Grelkę. Grupa zażądała powieszenia w klasie na stałe krzyża, pytając „Do czego mają się modlić nasze dzieci, do tablicy?" Jako uczennica katolickiej szkoły zakonnej w głębokim PRL sądziłam, że dla wierzących katolików Bóg — jako istota nadprzyrodzona — jest wszędzie. Tak mówiły zakonnice. Okazuje się, że moje wiadomości są mocno przestarzałe. Teraz Bóg jest ucieleśniony w drewnie i metalu krzyża. Jak nie ma krzyża, to nie ma Boga. Bez krzyża katolik modlić się nie może, bo do czego, do tablicy? Incydent opisały Katarzyna Wiśniewska i Aleksandra Pezda w artykule „Klasa dla krzyża" Gazeta Wyborcza z 19.11.2009.

Jak podaje KAI, zabrał też głos — jako przedstawiciel państwa neutralnego światopoglądowo - mazowiecki kurator oświaty Karol Semik, stwierdzając, że Europa jest chrześcijańska. Nie zauważył, że Europa jest przede wszystkim zsekularyzowana i że sprawa religii jest prywatną sprawą obywatela. W większości krajów Unii Europejskiej w szkołach publicznych nie można sobie wyobrazić żadnych symboli religijnych, bo szkoła publiczna jest dla każdego ucznia, a nie tylko dla chrześcijanina. Ale widocznie każde z nas zna inną Europę. W każdym razie pan kurator nie myśli, że powinien się zastosować do orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, bo powszechne łamanie praw niekatolików w polskiej szkole publicznej uważa za słuszne.

Zabrał też głos dyrektor wydziału oświaty Urzędu Miejskiego w Radomiu Leszek Pożyczka, który stwierdził, że „symbole chrześcijańskie i wiara wspierają proces wychowawczy młodzieży m.in. ucząc umiłowania bliźniego". Biedak nie zauważył rosnącej lawinowo przemocy w polskiej szkole, mimo obecności lekcji religii. Podkreślił też, że „tożsamość Europy kształtowała się na wartościach chrześcijańskich". No i znowu widać braki w wykształceniu urzędnika oświatowego, który powinien wiedzieć, że korzenie Europy a więc i jej tożsamość tkwi w starożytnej Grecji i Rzymie.

Bardzo to smutne. Czy niektórzy nauczyciele i rodzice nie widzą ogromnej szkody jaką wyrządzają młodzieży ucząc ją nietolerancji i braku akceptacji dla inności, narzucając jej jedną — jedynie słuszną — indoktrynację? Zapomnieli, że mieliśmy już epokę jednej jedynie słusznej ideologii i jak się to skończyło.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Strasburg: Krzyż w szkole publicznej a wolność sumienia i wyznania Świadomość jest sexy!

Comment on this article..   See comments (54)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word

Teresa Jakubowska B. przewodnicząca partii RACJA. Absolwentka SGPiS (Szkoła Główna Handlowa), Wydział Handlu Zagranicznego. Pochodzi z Częstochowy, gdzie skończyła szkołę zakonną katolicką. Po studiach pracowała w handlu zagranicznym, w tym 6 lat w Paryżu. Żona nieżyjącego już Jerzego Jakubowskiego, profesora Wydziału Prawa UW. Działaczka lewicowa.  Private site  Number of texts in service: 9  Show other texts of this author  Newest author's article: Ile nas kosztuje Kościół?