Postulat oderwania się od dyskursu słuszny, jednak propozycje poszukiwań nietrafione. Po pracy ludzie, których profesje Pan wymienił są zazwyczaj normalnymi ludżmi, bez cech wyjątkowych do badania.
Aby poznać prawdę o człowieku, należałoby od chwili urodzenia obserwować go, spisywać wszelkie zdarzenia, mieć wgląd w jego reakcje itp. Być nim i zarazem opisywać jego doświadczanie świata i życia. Tego nikt nie jest w stanie zrobić, więc i prawda o człowieku nie będzie nam dostępna.

Przychylam się do teorii Platona : człowiek jest bardziej duszą niż ciałem, lecz bez ciała istnieć nie może.Dlatego na razie musimy pogodzić się z koniecznością bycia więźniem własnego ciała.Napisałem "na razie", bo nie wykluczam możliwości udanej transplantacji mózgu.Wtedy pojęcie : JA i Moje nowe ciało stanie się faktem.Myślę, że bardziej jesteśmy przywiązani do swojej osobowości, niż do swojego ciała.O wiele łatwiej pogodzimy się z utratą ręki niż zmianą świadomości.Bo w istocie My to nasza dusza: nasza świadomość istnienia i nasza osobowość.A ciało jest naszym siedliskiem. Daje nam przyjemności, ale też potrafi dotkliwie dokuczyć.
Jeśli natomiast chodzi o kwestię autonomii duszy i ciała, to nie jestem przekonany,czy to jest możliwe.Po śmierci człowieka zostaje to co o nim wiemy i to co zostawił po sobie.
Pozdrawiam.

Z godze sie z tym ze ciało a dusza to sa dwie rozne materje.Na swojej drodze zycia spotkałam człowieka o nie bywale pieknym usposobieniu ktore zostało uwiezione w okaleczonym cieałem.Gdy go spotykałam to widzałam jak jego dusza toczy wojne z ciałem po to aby moc sie wyzwolic...

Z godze sie z tym ze ciało a dusza to sa dwie rozne materje.Na swojej drodze zycia spotkałam człowieka o nie bywale pieknym usposobieniu ktore zostało uwiezione w okaleczonym cieałem.Gdy go spotykałam to widzałam jak jego dusza toczy wojne z ciałem po to aby moc sie wyzwolic... .Przychylam sie do teori platona

Platońska schizofrenia i tegoż duchowy autyzm post mortem? A gdzie jest zaimek?

Platonowi się nie odmawia racji

a co z filozofią Indii , Chin itd. ?

W "buddyzmie za zen" nie ma podziału na duszę i ciało, są one jednością. "Buddyzmu za zen" nie można nazwać religią ani filozofią. Nie da się jej pojąć w sposób logiczny.
Z myślowego punktu widzenia, wychodziło by, że ten system jest utopijny.
Przez jakiś czas czytałem o religiach wschodu i medytacjach. Tylko na tym podpieram swe argumenty. Nawet medytowałem. Polecam przeczytanie książki z tematyką "Buddyzmu za zen"

Połączenie duszy i ciała, nie możemy nazwać jednością.Nie da się tego ubrać w żaden świadomy sposób.

Moze najtrafniejszym okresleniem relacji dusza-cialo jest uznanie wyzszosci duszy i ciala jako narzedzia do transcendentnych aspiracji duszy.Waznym punktem jest uznanie jednosci duszy i ciala na pozimie fizjologicznym,a pozniej okreslanie ich wzajemnych relacji.