Teoria o Sarmackości jest od dawna uważana za ciekawostkę niewartą wspominana, Przy czym jest absolutnie nie do udowodnienia.
Tak samo dziwne sformułowanie o dobrym traktowaniu kobiet, skąd się to bierze ? nigdy nie widziałem w żadnej pracy wspominanego tego zagadnienia, s uboga bibliografia zdecydowanie nie pozwala na takie stwierdzenia.

BARDZO TO WSZYSTKO CIEKAWE, ALE TO NIC NOWEGO.Każde państwo miało swoje korzenie w różnych wierzeniach i symbolach.To nie zmienia faktu, że jesteśmy krajem zacofanym i wleczemy się jak zawsze w ogonie państw cywilizowanych i kopiujemy wszystko z zagranicy.

Warto czasem wyjść poza ograniczenia jednej kultury. Zwierzęta, w tym bardzo często węże pojawiały się w symbolikach wszystkich kultur - chociażby totemy. A chrześcijaństwo, czy nawet klasyczny judaizm są religiami stosunkowo młodymi w porównaniu z Egiptem, Mezopotamią, czy Chinami.
Naprawdę, kultura ludzka nie powstała 6 tys. lat temu w Edenie, rozwijała się w różnych regionach, warunkowana była środowiskowo, a potem dopiero te kultury się zaczęły mieszać i wzajemnie czerpać z siebie inspirację.
Słowianie traktowali np. symbol słońca, jak amulet na szczęście. Czy dlatego, bo sięgały tu wpływy faraonów, czy dlatego, że były to społeczeństwa rolnicze, których byt uzależniony był od pogody?

Po "Złotej Gałęzi", ciekawe zastawienie mało znanych, często zapomnianych szczegółów. Wiele innych legend wymaga sprostowań i komentarzy. Warto wiedzieć o kulturze ukrywanej gorliwie przez wieki. Czyta się ten artykuł z przyjemnością. Przydałoby się publikować go w języku angielskim, choć akurat te wątki w angielskojęzycznej Wikipedi są całkiem nieźle opracowane...
Gratuluję.
PS. Trudno nazwać ten tekst antychrześcijańską propagandą. Chrześcijaństwa nie trzeba "kopać". Kościół w tej materii robi dużo skuteczniej i dużo szybciej tyle, że konkurencja nie jest ani potrzebna ani nie byłaby wiarygodna. Wystarczą fakty.

Nie bardzo rozumiem twą krytykę. O ewolucji religii sam pisałem w tym tekście w związku z ewolucją religii sumeryjskiej. Przypuszczam, że chodziło ci raczej wchłanianie i dostosowywanie lokalnych wierzeń przez religie uniwersalistyczne. Niemniej moje motywy źle zostały odczytane. Dokonuję syntezy i analizy pewnych faktów, lecz wcale nie przesądzam o ich charakterze: czy to był manewr dla połknięcia lokalnych wierzeń i bóstw czy raczej forma ich ochrony. Mieczysławski tłumaczy to wchłanianie, ja raczej jestem za tą drugą opcją, choć generalnie zjawisko jest złożone i na obecnym etapie dla mnie po prostu za wcześnie na jakieś wnioski. Uspokoję cię jednak: piszę o tym, bo zainteresowało mnie samo zjawisko, nie dlatego, by dołożyć katolicyzmowi, którym od pewnego już czasu nie emocjonuję się zanadto.

> ...Biblistyka i historia teologii od dawna wskazują na ewolucyjny charakter Objawienia i rozprzestrzeniania się wiary. Termin "ewolucja memetyczna ...

Pełna zgoda. Ta ewolucja rozpoczęła się w momencie, gdy jakiś, bystrzejszy od pobratymców człowiek pierwotny, wykombinował, że jesli wmówi członkom swojego plemienia, że on właśnie jest w stałym kontakcie z Panem Gromowładnym i przekazuje Jego wolę - to odniesie natychmiastowe i wymierne korzyści, które w przyszłości będą jeszcze większe. To był już - bez wątpliwości! - homo sapiens.

Tekst bardzo interesujący. Mam jednak wrażenie że został napisany aby "zdemaskować" źródła chrześcijańśkich wierzeń. To jednak nie tak. Biblistyka i historia teologii od dawna wskazują na ewolucyjny charakter Objawienia i rozprzestrzeniania się wiary. Termin "ewolucja memetyczna" wymyślił wprawdzie ateista Dawkins, ale tym właśnie zajmują się bibliści i historycy zajmujący się chrześcijaństwem, i termin ten, jak i teoria memów doskonale sprawdzają się w ich badaniach. Równie dobrze ten artykuł mógłby ukazać się w "Niedzieli"

Są to przykłady synkretyzmu religijnego, polityki kościoła, jeżeli nie dawało się wyplenić wcześniejszych wierzeń i praktyk, to włączano to do legalnego kultu. Większość katolików ma przekonanie, że dzisiejsze obrzędy religijne były takie same od początku.

Muszę się douczyć o orłach...

Starożytni tego wiedzieć nie mogli, ale bieliki  (Haliaeetus albicilla) orłami nie są.

Poniekąd masz rację, w tym sensie, że Stary Testament jest także kopalnią starszych wierzeń, zwłaszcza te magiczne laski Mojżesza i zdaje się Amosa. Ale akurat w tym przypadku to "inna bajka". Nawet w Niedzieli piszą, kiedy ich podeszli z innej nieco strony: "Krzyż i nawinięty na niego wąż nie symbolizują, wbrew pozorom,
starotestamentalnej sceny, kiedy to lud wybrany szedł przez pustynię i
zwątpił w Boga. Pan zesłał plagę jadowitych węży, ale potem zlitował się
i kazał Mojżeszowi nabić na pal miedzianego węża. Każdy, kto został
ukąszony, ale spojrzał na miedzianego węża, ocalał" www.przewodnik-(*)kowskiej/pod_znakiem_weza.html Ten symbol nie był przedmiotem mojego tekstu, tylko go napomknąłem. Jak chcesz to spróbuj ocenić jaki sens Mojżeszowy wąż mógłby mieć w poszczególnych kontekstach katolickich, gdzie spotykamy te wątki. A spotykamy je nie w przypadkowych świątyniach, tylko bardzo specyficznych, w których dawne wierzenia mają bogaty kontekst - nie jedynie tego węża na krzyżu. Z ciekawości, czy możesz mi pokazać, gdzie niewątpliwie mamy do czynienia w symbolice katolickiej z odwołaniem do tego symbolu?

Wąż na krzyżu to nawiązanie do starotestamentowej historii o wężu miedzianym, którego miał sporządzić Mojżesz aby powstrzymać zesłaną przez boga plagę. W symbolice katolickiej czasami spotyka się przedstawienie tego jako zapowiedzi symbolu krzyża św. (z naciskiem na słowa "każdy, kto na niego spojrzy - żyć będzie").

Czasami warto doczytać i ciachnąć brzytwą Ockhama fantastyczne amazońskie teorie, zanim fantazja zaprowadzi nas w rejony nieomal Dänikenowskie.

Czy kiedyś ta nasza, inna od oficjalnej, historia ukaże się w formie książkowej? Myślę o zebraniu poszczególnych artykułów z portalu. To jest coś takiego, co powinno być na półce.
Nawet nie chodzi tu o odkłamanie dotyczące pozycji kobiet (propagandyści krk twierdzą, że wzrosła dzięki katolicyzmowi, czemu przeczą chociażby fakty opisane przez N. Davisa), lecz symbolikę słowiańską. Obecnie nawiązują do niej ruchy neopogańskie z Litwy, czy Ukrainy, a my wciąż jak te sieroty po Wojtyle.