Materiały

Materiały można zamawiać osobno, jednak bardziej ekonomicznym posunięciem jest zakup całego zestawu do szlifowania i polerowania zwierciadła, gdyż wtedy płacimy tylko jeden raz za przesyłkę. Z reguły zestawy takie zawierają:

1. Krążek wykonany ze szkła lub Pyrexu (szkła borokrzemowego) o średnicy 203 mm, z którego będzie wykonane zwierciadło. Pyrex jest bardziej stabilny termicznie, będzie więc mniej podatny na wpływ chwilowych zmian temperatur. Krążek powinien mieć grubość około 35 mm. Minimalną grubość dla zwierciadła określa formuła: R⁴ / e² ≤ 1000 (R = promień zwierciadła, c = grubość, obie wartości mierzone w centymetrach). W artykule dla uproszczenia element ten nazywam zawsze „zwierciadłem"
2. Krążek ze szkła o średnicy 203 mm, który posłuży nam jako narzędzie do szlifowania. W artykule element ten nazywany jest „krążkiem".
3. Proszki ścierne niezbędne do szlifowania i polerowania (mogą różnić się w zależności od dostawcy):
   - węglik krzemu (karborund) — SiC, rozmiar ziaren: #80 — 0.45 kg, #120 — 0.25 kg, #180 — 0.25 kg, #220 — 0.25 kg (w przypadku karborundu, im mniejszy numer, tym większe ziarna),
   - biały tlenek glinu (korund) — Al₂O₃ - rozmiar ziaren: #25 — 0.12 kg, #20 — 0.12 kg, #15 - 0.12 kg, #9 — 0.12 kg, #5 — 0.12 kg (w przypadku korundu, im mniejszy numer, tym mniejsze ziarna),
   - różowy tlenek ceru — CeO₂ — 0.12 kg — jak najdrobniejsza odmiana.
4. Średniej twardości lub twardy lepik burgundzki, lub ewentualnie czysty lepik budowlany — 0.45 kg.
5. Kamień dentystyczny — 2 kg.

Ponadto potrzebne będą:

6. szczelinomierz
7. metalowa linijka
8. delikatna osełka lub końcówka szlifierska montowana w wiertarce elektrycznej
9. wysoki taboret (patrz niżej na opis stanowiska pracy)
10. miska z wodą, w której zmieści się zwierciadło
11. butelka z wodą, lub spryskiwacz do roślin
12. gąbki, szmatki, ręczniki papierowe, chusteczki dezynfekujące nasączone alkoholem
13. plastikowa łyżeczka
14. permanentny cienkopis (typu Sharpie)
15. taśma malarska, taśma Duct Tape
16. folia aluminiowa, folia plastikowa
17. aluminiowa puszka po kawie lub stary garnek
18. żyletki
19. tani wskaźnik laserowy, najlepiej od razu z diodą LED.

Stanowisko pracy

Miejsce pracy powinno być czyste - ostatnią rzeczą jaką chcemy zobaczyć po kilkunastu godzinach pracy to zadrapanie na zwierciadle z powodu drobin piachu, które dostały się na powierzchnię zwierciadła. Należy zadbać również o dobre oświetlenie, dostęp do wody, jak i możliwość łatwego posprzątania po sobie.

Stanowisko pracy powinno być przede wszystkim stabilne. Podczas początkowego szlifowania, naciskamy na krążek praktycznie całym ciężarem ciała. Najlepiej jest również mieć możliwość swobodnego chodzenia wokół stanowiska pracy, jeśli jednak nie masz takiej możliwości, praca zostanie trochę zmodyfikowana. Podstawę pracy można wykonać z beczki wypełnionej piaskiem, wokół której będzie można łatwo chodzić. Ewentualnie można wykonać obrotową podstawę drewnianą umieszczaną na stole. Ja użyłem wysokiego taboretu przytwierdzonego do pudła na narzędzia, obciążonego dodatkowo kamieniami. Wysokość stanowiska pracy powinno dobrać się tak, aby szlifowanie było komfortowe — zwykle nieco poniżej pasa. Należy być ostrożnym — twarde powierzchnie, ostre krawędzie to wrogowie zwierciadła. Zbicie lub pęknięcie krążka to również wielki kłopot.

Oprócz beczki i powyższego przykładu można np. użyć wiadra i wlać do niego cement, wkładając w środek słup na którym umieszczona jest podstawa. Niektórzy wolą używać obrotowej podstawy przymocowanej do stołu, zamiast chodzić wokół stanowiska pracy. Podstawę pokrywamy grubą ceratą, kładziemy na niej krążek i zaznaczamy jego obrys. Wokół obrysu należy następnie przybić cztery drewniane zastawki rozmieszczone co 90 stopni, tak jak na zdjęciu poniżej. Bardzo ważnym jest też wyłożenie czegoś miękkiego pod zwierciadłem, np. grubej tkaniny, aby amortyzować je podczas szlifowania. Zapobiega to ryzyku wystąpienia astygmatyzmu, poważnej wady figury zwierciadła. Nie jest to konieczne w pierwszych fazach szlifowania, kiedy to krążek, nie zaś zwierciadło, znajduje się pod spodem. Zarówno krążek jak i zwierciadło potrzebują trochę luzu pomiędzy zastawkami, tak aby można było je swobodnie wyciągać.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Szlifowanie zwierciadła Co można zobaczyć przez reflektor o średnicy zwierciadła 203 mm?

Comment on this article..   See comments (3)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word

Marcin Klapczyński Ukończył biologię molekularną na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował jako Research Specialist in Health Science w Department of Anatomy and Cell Biology na University of Illinois w Chicago. Obecnie pracuje jako Associate Cell Biologist / Histologist w Abbott Laboratories (Illinois). Specjalizuje się w ekspresji białek 'od zera', hodowlach linii komórkowych, symulacji in vitro procesów zachodzących w komórkach. Jego pasją jest teoria ewolucji, w szczególności ewolucja systemów biochemicznych i pochodzenie życia we Wszechświecie.  Number of texts in service: 22  Show other texts of this author  Number of translations: 1  Show translations of this author  Newest author's article: Wykonanie statywu Dobsona, złożenie i kolimacja teleskopu