|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Science » Astronomy »
Co można zobaczyć przez reflektor o średnicy zwierciadła 203 mm? Author of this text: Marcin Klapczyński
To zależy od wielu czynników, a głównie od warunków
atmosferycznych i rozświetlenia nieba w miejscu obserwacji. Poza tym planety
najpiękniej prezentują się podczas opozycji i gdy znajdują się wysoko na
niebie. Aby zaostrzyć Wasz apetyt na budowę własnego teleskopu, poniżej
wstawiłem zdjęcia, które zostały tak zmodyfikowane, aby symulować
rzeczywisty obraz widziany w okularze teleskopu pod różnymi powiększeniami i w różnych warunkach. Zdjęcia te pochodzą głównie ze strony NASA oraz
galerii na forum Astromart.
Rycina 4. Księżyc nawet pod najmniejszym powiększeniem
wygląda przepięknie, zaś szczegóły jakie można dostrzec na jego
powierzchni zapierają dech w piersiach. Obrazy kraterów pod ekstremalnymi powiększeniami
są powalające.
Rycina 5. Saturn wygląda najlepiej pod średnim powiększeniem,
150-200x. Ciemne niebo i spokojne powietrze dostarcza niezapomnianego widoku
„Władcy Pierścieni", który prezentuje swe pierścienie pod różnym kątem.
Zwykle można dojrzeć również najjaśniejsze księżyce Saturna.
Rycina 6. Jowisza i subtelny taniec Io, Europy, Ganimedy i Kalisto można podziwiać godzinami. Do jego obserwacji potrzeba jednak
spokojnej atmosfery i wprawionego oka. Zbyt duże powiększenia zamazują szczegóły.
Jowisz prezentuje się spektakularnie, gdy jest wysoko na niebie. Czasem na jego
„powierzchni" można zauważyć czarną jak smoła plamkę — to Io rzuca
cień na górne warstwy atmosfery.
Rycina 7. Parada innych planet od lewej do prawej na górze: rozświetlona
Wenus przechodzi przez fazy, tak jak nasz Księżyc, Mars patrzy groźnym,
czerwonawym okiem. Doświadczony obserwator znajdzie niebieskawego Urana i Neptuna (na dole).
Rycina 8. Inne obiekty. Co jakiś czas można upolować
kometę, gdy przemierza kosmos „blisko" Ziemi. Po lewej kometa
Schwassmann-Wachmann (73P). Po prawej gromada gwiazd M13, na dole galaktyka
M106. Do obserwacji galaktyk potrzeba naprawdę ciemnego nieba, często trzeba
patrzeć przez okular kątem oka, aby je zauważyć.
Rycina 9. Mgławice, czyli żłobki i cmentarzyska dla
gwiazd. Od lewej: NGC7293, M42, NGC2175.
Czego nie można zobaczyć?
Zapomnij o mgławicach w żywych kolorach, których zdjęciami od wielu
lat karmi nas teleskop Hubble’a. Wszystkie te spektakularne zdjęcia robione są z długim czasem naświetlania i nierzadko z odpowiednimi filtrami. Następnie
poszczególne klatki są składane a ostateczny obraz jest obrabiany
komputerowo.
Im większa średnica zwierciadła, tym lepsza zdolność
zbierania światła przez teleskop, można więc zobaczyć słabiej świecące
obiekty. Zwierciadło o średnicy 203 mm pozwala teoretycznie na obserwowanie
obiektów o wielkości gwiazdowej wynoszącej +13m. Teleskop, którego
plany przedstawiam w tym artykule posiada teoretycznie zdolność czterystukrotnego
powiększenia obrazu, jednak nie jest to najbardziej istotne. Powiększenie
powyżej 200-250x powoduje, że szczegóły powierzchni planet stają się
rozmazane, zawęża się również pole widzenia, co jest niepożądane podczas
oglądania niektórych obiektów, np. gromad gwiazdowych czy mgławic. Fakt, że
kratery Księżyca pod powiększeniem 340x wyglądają imponująco!
Mówi się, że aby zostać
prawdziwym Amatorem Teleskopowego Majsterkowania, należy zbudować własny
teleskop od A do Z, z tym że Z powinno odnosić się do zwierciadła głównego.
Dlatego gorąco namawiam Was do jego wykonania, gdyż jedynie w ten sposób
zapewnicie sobie perfekcyjną optykę i odczujecie największą satysfakcję.
Wiem, że wizja kilkumiesięcznego projektu może być odstręczająca, ale
zapewniam — naprawdę warto! Jeśli jednak postanowiłeś kupić
zwierciadło i wykonać całą resztę, zapraszam do drugiej części artykułu,
która za jakiś czas również ukaże się na Racjonaliście.
<<< Teleskop newtonowski — co to jest?
||| Materiały i stanowisko pracy >>>
« (Published: 12-06-2006 Last change: 29-06-2006)
Marcin KlapczyńskiUkończył biologię molekularną na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował jako Research Specialist in Health Science w Department of Anatomy and Cell Biology na University of Illinois w Chicago. Obecnie pracuje jako Associate Cell Biologist / Histologist w Abbott Laboratories (Illinois). Specjalizuje się w ekspresji białek 'od zera', hodowlach linii komórkowych, symulacji in vitro procesów zachodzących w komórkach. Jego pasją jest teoria ewolucji, w szczególności ewolucja systemów biochemicznych i pochodzenie życia we Wszechświecie. Number of texts in service: 22 Show other texts of this author Number of translations: 1 Show translations of this author Newest author's article: Wykonanie statywu Dobsona, złożenie i kolimacja teleskopu | All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 4839 |
|