Lubię nawiązania mitologiczne. W jakimś sensie literatura starożytnej Grecji wciąż jest nie do pobicia. Homer, Sofokles, Arystofanes i Ajschylos trzymają się mocno! Może zdarzyli się im równi, ale nikt po nich ich nie przewyższył. Oczywiście, podążając za logiką mitu, to nie Edyp wybrał kult obowiązujący w grodzie. Był to gród Apolla. Jeśli chodzi o samą sztukę tragedii i komedii, to należała ona do obrzędów dionizyjskich i szybko przybrała dość świecki charakter, choć Dionizos jest wciąż w niej obecny. Piękny portret tego bóstwa mamy w genialnej komedii Arystofanesa "Żaby", która nota bene była ostatnią świętą księgą mordowanych przez fanatycznych chrześcijan rzymsko - greckich politeistów. W "Żabach" Dionizos jest skrajnie wykpiwany (albo kpi sam z siebie), ale też pokazany jest jako postać nad wyraz inteligentna. To bardzo piękny, wieloznaczny dramat. Jeden z najlepszych.  

Na razie tylko komentarz natury formalnej, akcent nad "a" jest w odwrotnym kierunku:

à rebours

Przepraszam, to nie czepianie się, po prostu to dla Francuza ma takie znaczenie, jak dla Polaka "u" czy "ó", czyli jest błędem ortograficznym i gryzie w oczy.