Wspaniały tekst Panie Lucjanie to rzeczywiście powinna być lektura dla uczni już nawet w trzeciej klasie szkoły podstawowej.Jako przeciwieństwo lekcji religii katolickiej.Ja też jak tylko nauczyłem się dobrze czytać za przykładem mojego ojca zacząłem czytać różne książki od podróżniczo-przygodowych,historycznych po archeologię i mitologię.I z tego czytania wyszło mi że od powstania pierwszych cywilizacji ludzkich na ziemi nad różnymi ludami panowało kilkaset bogów i bogiń.I dlatego choć byłem chrzczony i byłem u komunii to już do bierzmowania nie poszedłem i nie chodziłem do kościoła.No i od 50 lat jestem ATEISTĄ..

Wg jakiej logiki Pan to wywiódł?! Przecież w Biblii wyraźnie napisano kto jest tym jedynym prawdziwym Bogiem i podano nawet jego imię. Żadni inni bogowie (jakiekolwiek by nosili imiona)nie są brani pod uwagę, jak i sama możliwość by ten przedstawiony tam Bóg miał nosić te wszystkie imiona i być Bogiem tych wszystkich ludzkich religii. Nie mówiąc już o tym, iż bardzo wielu z nich jest dużo, dużo starszych od chrześcijaństwa i reprezentują sobą zupełnie inne etapy rozwoju religii. Wg mojej oceny ta mnogość bogów świadczy o czymś zupełnie innym; o bardzo długim procesie "bogotwórczym", który poprzedzał obecnie istniejące religie i którego twórcami byli (i są nadal) sami ludzie. Czy jest to woda na młyn wierzących chrześcijan? Ośmielam się w to wątpić. Pozdrawiam.

Polecam "Amerykańskich bogów" Gaimana.

Niemal na naszych oczach niedawno zmarł bóg Wojtyła. Narazie wyznawcy dopatrzyli się go w płomieniu ogniska. Ciekawe, czy posuną się do głoszenia nowiny o jego zmartwychwstaniu. Nie piszę ironicznie, po Sokółce wszystkiego można się spodziewać.

Jeżeli R wyda to na papierze. Napiszę dedykacje i podaruję wnuczkom. Autorowi - wyrazy uznania!

Ta mnogosc bogów to woda na młyn dla wierzących, szczególnie chrześcijan. Dla nich to kolejny dowód na prawdziwosc wiary. Ot, jeden Bóg, tylko różnie nazywany.

Co do bogów słowiańskich, nordyckich i innych nie wymienionych w tekście, jest tak jak to ujął p.Dariusz Godyń: ich pomniki znajdują się w tej części cmentarza, do której nie doszli zwiedzający go (no, no! Nie przypuszczałem, że ktoś także wpadnie na ten pomysł!). A tak już bardziej poważnie; nie chciałem po prostu zbytnio wydłużać tego tekstu. I tak jest w nim umieszczonych ok. 400 bogów, bogiń i bóstw (policzyłem). Myślę, że wystarczająco dużo, by dało coś do myślenia. Jestem świadom, że bogowie nie umierają tak całkiem do końca (dlatego napisałem o symbolicznych pomnikach)i ich idee przenikają do innych systemów religijnych. Chodziło mi jednak aby bardziej podkreślić ich przemijanie, jak wszystkiego co istnieje. Pozdrawiam.

Bodajże na świecie do dzisiaj uznaje się istnienie ok. 2500 Bogów ( wg niektórych źródeł
ok. 2000), a każdy z nich jest czczony jako jedyny prawdziwy (prawdziwi). Jednak wszyscy jesteśmy ateistami gdyż monoteistyczny religiant nie   wierzy zaledwie o jednego boga mniej niż ateista. Różnimy się więc zaledwie o 0.000 4, tj każdy  wierzący jest o 0.04 % mniejszym ateistą od najbardziej twardego racjonalisty.

"Jeszcze w tym tysiącleciu..."
Myślę, że nawet dużo szybciej. Nowe odkrycia naukowe (np śladów życia po za Ziemią) będą początkiem lawiny. Dotychczas wymarłych bogów zastępowali nowi. Co będzie w przyszłości ?

Piękny tekst podważający ideę jedynej słusznej religii, ale nie idei religii jako całości. Spostrzeżenie że we wszystkich religiach świata od zarania dziejów powtarzają się te same motywy równie dobrze może być argumentem za istnieniem uniwersalnej siły sprawczej/boskiej, która po prostu występuje pod różnymi imionami.

Anioł śmierci (Tanatos - bóg śmierci) gaszący pochodnię życia - w tym wypadku - bogów. Fotografia jest urokliwa i wieszcząca nadchodzące melancholijne, jesienne dni. Tanatos w zasadzie też już należy do wymarłych bóstw, a jednak ciągle jest obecny chociażby właśnie w symbolice wanitatywnej. Podejrzewam zresztą iż w jakimś sensie ci wszyscy enumaratywnie wymienienie bogowie nie są tak całkiem martwi. Wszak religie ciągle są kamieniami węgielnymi naszych cywilizacji, tak więc ci bogowie, zmetamorfizowani i odpersonizowani, zyją jednak ciągle w nas kulturowo, w postaci naszych obyczajów, nawyków, wzorców zachowań, naszych fobii i upodobań.

bogów cudzych przede mną...". Bardzo to obrazowo podane i faktycznie powinno działać jak "otwieracz do oczu" na poziomie licealnym. Tak a propos niedawno powstała strona www.bogowiepolscy.net, gdzie podejmuje się konkretne próby rozwikłania zagadek rodzimego panteonu.

Fajny tekst, lekki i miły. Dałbym ten tekst (samo opowiadanie) do podręcznika etyki lub religioznawstwa(oby kiedyś było) na poziomie gimnazjum lub nawet liceum bo bardzo szybki uświadomiłby młodym ludziom ile bogów stworzyły rozmaite społeczeństwa. Jedno co bym zmienił to to że bogowie śpią, a nie umarli. Wszelkie ruchy neopogańskie w pewnym sensie budzą pamięć o starych bogach :)

Udany tekst, bardzo ładnie przedstawiający jeden z ważnym argumentów na rzecz nieprawdziwości religii, do którego nie jest wogóle potrzebna postawa materialistyczno - racjonalna (tak mi bliskie, ale nawet bez tego, Jezus bogiem nie był...). Rozumiem, że gdy Jahwe z Jezusem zwiedziali krainę mrocznych marzeń, Indie zostały zanihilowane przez chrześcijan (co nie jest niemożliwe) i dlatego Saraswati spoczęła już w grobowcu.

Cała reszta bogów spoczywa na tej
części cmentarzyska, którą bóg ze swoim synem ominęli :-)).
Ciekawe spojrzenie na temat zapomnianych bogów, trochę do śmiechu
trochę do refleksji.

A gdzie nasi, słowiańscy bogowie? A bogowie germańscy i nordyccy?