fajnie ze ktos napisal ta prace. Bardzo mi sie przydala szukając materialów na historie. Szkoda tylko ze nie ma jeszcz o pozytywizmie ale i tak JEST OK!!!

No właśnie, wciąż trąbi się o romantycznych błędach, a tak mało o pozytywistycznych sukcesach, które przecież były. I moze to w nich trzbea szukac zasługi ocalenia polskości? W każdym razie dziś ,gdy rządy romantycznej ideologii znów ponosza sromotną klęskę, należałoby może poszukać wreszcie alternatywy?

Co ludziom w Polsce ubzdurało się z tą 17 republiką?Stalin NIGDY nie zamierzał wcielać Polski do ZSRR.Nie było takiego pomysłu.Stalin oficjalnie mowił, że tego nie zrobi i był przeciwny temu.Twierdzil, że Polacy nie nadają się do wcielenia -zbyt wielka odmienność kulturowa od narodów ZSRR.Najwyżej uzależnienie od ZSRR , ale w ramach WŁASNEGO państwa.Tak jak to było w PRL.Nie wiem, skąd te bzdurne teorie o planach wcielenia Polski.Więc żadne powstanie nie było potrzebne.
i jeszcze coś...Powstańcy byli represjonowani przez ZSRR za udział w Powstaniu.Gdyby nie było powstania, to by nie było tych represji.A ilu mądrych ludzi by przeżyło...Nawet zakładając, że Rosjanie by wywieźli część inteligencji polskiej, to na pewno nie tyle, co zabili tam Niemcy...

Zgadzam sie z Karolem. 17 republika to prawicowy straszak, element propagandy jaka karmiono spoleczenstwo przez dzesieciolecia. Do ZSRR nie wcielono nawet krajow otwarcie kolaborujacych z Niemcami takich jak Wegry, Bulgaria i Slowacja.

Bardzo przydatna, mądra i pouczająca strona zwłaszcza dla tych, którzy interesują się Powstaniem Warszawskim. Ja jestem bardzo szczęśliwa, że się na nią natknęłam , bo dowiedziałam się z niej wielu cennych i ważnych informacji :-)

Piotrze bardzo śmiała koncepcja,tylko brakuje mi puenty.Myśmy po prostu nie mieli swego wojaka Szwejka.Ale litr dobrej okowitki należy sie za te rozważania.Zapraszam.

Tytuł artykułu mówi wszystko. Jakie racje przemawiały za powstaniem warszawskim? Patrząc okiem obojętnego obserwatora to ŻADNE. Ani polityczne, ani militarne (sic!). To był szaleńczy poryw nie mający żadnego racjonalnego uzasadnienia. To było granie na uczuciach nienawiści do znienawidzonego okupanta w nastrojach społecznych. To była wredna polityka politykierów z Londynu, którzy ośmielali się jeszcze mieszać pijąc w spokoju herbatkę w fotelach i w spokoju w Londynie. i dziś stawia się ich za wzorce polskoskiej racji stanu. Znakiem tego nie ma wzorców w "nowej" Polsce.