Witaj Francesco ,przeczytałam i pomyslałam że wolę swoje sny z czasów młodosci w których mogłam latać jak ptak i ogladać świat z góry.I lubię swoją umiejętność odcinania się od okrucieństw tego świata pokazywanych na wszelkie sposoby we wszystkich mediach może dlatego nie dręczą mnie koszmary?Nie jest to znieczulica bo gdybym byla nieczuła ta mogłabym na wszystko patrzyć obojętnie a jest to pewnie jakiś rodzaj samoobrony .

zgadzam się z Tobą, że w dzieciństwie mamy sny bardziej "ludzkie", bowiem są jakby "projekcją" marzeń, tych, które jeszcze nie są "skażone" światem dorosłym. Te sny są jeszcze "niewinne", nie zawierają "balastu" "walki o życie", o samego siebie w otaczającym nas świecie, który jak wiemy, jest niedoskonały. Z niegiem lat, kiedy już coraz częściej ogladamy się "za siebie", to i sny miewamy inne. Mniej one dotyczą marzeń a częściej realu w jakim żyjemy. W tych snach mamy "ogwagę" nazywać rzeczy prawdziwym imieniem! lecz gorzej jest z mowieniem o tym głośno, a tym bardziej "upubliczniać" te Prawdy. Po wielu negatywnych doświadczeniach w życiu, doszedłem do wniosku, że ten właśnie STRACH był mi zawsze dobrym doradcą! Za wiele mych tekstów odsądzono mnie od "czci i wiary" oraz zmieszno "z błotem", lecz człowiek to dziwne stworzenie, kiedy jest przeświadczony o ZŁU , które ktoś czyni, bez względu czy to jest mit czy realny człowiek, to w moim wypadku mowię o tym głośno. Wiem, że ten sen - tekst szokuje nie tylko w Polsce, ale powiedzy sobie otwarcie, jaka religia czyniła Dobro w imieniu Człowieka? Zawsze pilnuje tylko swych INTERESÓW! A bóg? to tylko środek do osiągania celu!
dzięki za komentarz i pozdrawiam

ksiazka bardzo mi sie podoba