Artykuł jest mocno propagandowy i promuje homoseksualizm tania sensacyjka, ale można z niej wyciągnąć pewne wnioski, jeśli od starożytności władze w największych państwach i lud uważał homoseksualizm za coś złego to coś w tym musi być? Według mnie powinniśmy pomóc tym ludzią w wyjściu z tej choroby a nie promować je po przez zboczone parady takie jak np. w Holandii

Jak czytam brednie wypisywane przez takich jak ty, to dochodzę do wniosku, że trzeba wam pomóc wyjść z tej choroby jaką jest katolicyzm. Twój komentarz jest odrażający. Holocaust może też jest dla ciebie tanią sensacyjką?

Z pewną taką nieśmiałością chciałbym zwrócić uwagę, że nie tylko katolicy potępiają uprawianie homoseksualizmu. Potępiają go również prawosławni, żydzi, muzułmanie, świadkowie Jehowy i wiele innych religii i/lub wyznań. A także i niektórzy agnostycy i ateiści. Lecz swoją obsesję, która powoduje, że każda wypowiedź nie po twojej myśli kojarzy ci się jednoznacznie z katolicyzmem. Bo inaczej dojdziesz do stanu tego Jasia, któremu też wszystko się kojarzyło bardzo jednoznaczne. Kiedy pani go zapytała, z czym kojarzy mu się pęk biało-czerwonych róż, odpowiedział: "Z gołą dupą". Pani (zdziwiona): "Dlaczego?". Jasio: "Bo mnie się wszystko z nią kojarzy, proszę pani".

Nie wszyscy homoseksualiści byli w nazistowskich niemczech gnębieni, niektórzy byli wręcz hołubieni. Fakt - do czasu. Jednak o ich wytępieniu nie zadecydowała ich orientacja, tylko względy polityczne.
Hołubieni byli ci homoseksualiści, którzy poparli Hitlera i to czynnie, np. wstępując do SA. Nie jest tajemnicą, że wielu członków SA (być może nawet większość, włącznie z Roehmem) była homoseksualistami. I to wcale Hitlerowi nie przeszkadzało. Roehma nawet lubił, mimo że

"niektórym przywódcom nazistowskim nie podobał się - sprzeczny z obowiązującą doktryną - jawny homoseksualizm Röhma i innych przywódców SA" [Wikipedia].

A, RÖHM był homoseksualistą i jak i niektórzy jego współpracownicy. Początkowo jednak homoseksualizm odgrywał ważną rolę w nacjonalistycznym niemieckim ruchu. To była kwestia atmosfery w kraju o męskiej kulturze, która dodatkowo rozwinęła się podczas I wojny światowej w okopach. 'Ich homoseksualizm był rodzajem męskości: żyli w świecie męskim, bez kobiet, w świecie obozów i długich marszy, apelów i sportu.' (A.L. Rowse, Homosexuals in History, 1977).
'Nazistowski ruch był właściwie męskim kolektywizmem, kultem honorowego koleżeństwa, gdzie początkowo uznawano pewien rodzaj homoseksualizmu.' Richard Grunberger, The 12-Year Reich, 1971). Po zawładnięciu władzy przez Hitlera (styczeń 1933) Röhm został ministrem bez teczki. Hitler chciał aby SA stało się częścią niemieckiego wojska, ale na to nie zgadzał się Röhm. To i fakt, że Röhm był homoseksualistą skłoniło Hitlera do zorganizowanie przeciw niemu i oficerom SA zamachu stanu w czerwcu 1934 roku. W ciągu tygodnia zostało wielu SA oficerów zamordowanych pod pretekstem, że byli homoseksualistami albo że spiskowali przeciwko Hitlerowi. Röhm został aresztowany i 30 czerwca rozstrzelany w swojej celi więziennej.
Od roku 1936 oficerowie Himmlera otwarcie wystąpili przeciwko homoseksualistom.