Jako osoba która jeździ do Londynu do pracy przedstawiona propozycja płacy 7,20 funtów za godzinę jest mi jak najbardziej na rękę, ale krytycznie patrząc na opinię że poniżej tej kwoty w Londynie człowieka czeka ubóstwo jest dużą przesadą. Ja i moja żona zarabialiśmy 200 na tydzień w sezonie letnim (pięć funtów za godzinę - poniżej płacy minimalnej)i muszę przyznać że za te pieniądze da się dobrze żyć. Nie było tygodnia abyśmy nie zaoszczędzili pieniędzy ( żona odkładała połowę wypłaty, ja mniej). Zawsze stać nas było na jedzenie, opłatę mieszkania (w sumie 105 funtów za nas dwoje w dobrych warunkach), komunikację miejską i jeszcze do Polski przywieźliśmy wiele ubrań. Gdybyśmy chcieli wydać wszystko co zarabialiśmy to moglibyśmy wynająć kawalerkę kupić dobry aparat cyfrowy, nowy komputer, lub dobry telewizor, w ciągu max. dwóch miesięcy. Za minimalną londyńską płacę trudno byłoby utrzymać rodzinę, ale i z tym "biedni" londyńczycy sobie radzą dostają zapomogi od państwa, otrzymują mieszkania (również małżeństwa bezdzietne i ludzie samotni). Zarobek na poziomie 7,20 funtów za godzinę i 40 godzin w tygodniu to bardzo duża kasa, za to można dobrze mieszkać, jeść i bez problemu zaoszczędzić na samochód. Skąd się więc bierze przekonanie że zarobki na poziomie angielskiej płacy minimalnej to bieda ??? Chyba z przekonania części Londyńczyków że życie bez własnego dużego domu, drogiego samochodu i ciągłego kupowania nowych gadżetów i podążania za trendami mody jest ubóstwem. Przyznać muszę że kupienie własnego nawet skromnego mieszkania, za gotówkę w Londynie, dla przeciętnego zjadacza chleba graniczy z cudem chyba że weźmie się kredyt do spłacenia na wiele lat i płacę ma się wyższą od angielskiego minimum.

Cześć Ziomek!
Wielki dzięki za wpis. Muszę się z Tobą nie zgodzić. Przypuszczam nawet, że mieszasz pojęcia i nie czytałeś uważnie. Po pierwsze, jeśli pracowałeś "nieoficjalnie" czyli na czarno to miałeś "cash to hand". Płaca minimalna wynosi 5,35L/h więc 5L w gotówce do ręki to z jednej strony oszczędność dla pracodawcy a z drugiej - zysk dla pracownika. Kwota 5L odpowiada ok. 6,5 brutto a to nieźle. Z kolei 7,2L odpowiada ok. 5,5L netto. Czyli zarabialiście tylko 50 pensów poniżej tego 7,2. Po drugie mieszkaliście razem więc Wasze koszty rozkładały się na pół oraz były znacznie niższe. Korzystaliście z mniejszej liczy usług (pranie, prasowanie, gotowanie, jedzenie w domu). Tymczasem koszyk dla płacy minimalnej liczony jest dla "singli", które częściej korzystają z tego typu usług, zwłaszcza gastronomicznych. Po trzecie napisałem, że zasiłki ratują przy pensji nie niższej niż 6,25L. Tzn., że z zasiłkami ubóstwo grozi od stawki 5,35 do 6,25. Wreszcie po czwarte - nie możesz patrzeć na koszyk dla płacy minimalnej przez pryzmat emigranta. Emigranci są ekstremalnie oszczędni, to wręcz ekonomiczny fenomen. Jest coś takiego jak "strategia chomika" czyli: pracować ile się da, nie mieć w ogóle życia w tym czasie a po kilku miesiącach odebrać swoją nagrodę (oszczędności) i wracać do kraju. Właśnie ta strategia wkurza Anglików i jest powodem "zmniejszonej presji płacowej" jak eufemistycznie określa się zaniżanie stawek. Tak więc nie zgadzam się i podtrzymuję wszystko co napisałem. Poza tym - pozdrawiam!

Najważniejsze - mieliście 400 funtów tygodniowo na parę bez dzieci, bez samochodu, bez domu i bez kredytów!!! Za 2x40 godzin! To całkiem przyzwoity dochód i żadnych obciążeń! Po zapłaceniu mieszkania nadal 295 funtów! Apeluję, by patrzeć bardziej globalnie niż zza czubka swojego nosa.

Dlaczego tak wielu polaków decyduje się na pozostanie w Londynie? Ja mieszkam w Leeds i nigdy nie przeprowadzilbym sie tam gdzie moze i zarobie 30% wiecej, ale koszt zycia jest 2 razy wiekszy.

Hej! Miło, że skomentowałeś. Jednak Londyn ma wiele plusów, także z punktu widzenia emigrantów - przede wszystkim bliskość aż 5 (pięciu) lotnisk międzynarodowych. Na Luton, Gatwick i Stansted można dojechać autobusem z centrum, na Heathrow metrem a City Airport akurat nie lata do Polski tylko na bliskich trasach, np. do Niemiec. Poza tym - tu są wszystkie polskie instytucje a także cały przekrój rozrywki, kultury, imprez itd. Tu wreszcie można robić karierę aż na sam szczyt. Ale oczywiście masz rację, że na krótszą metę i jeśli chodzi tylko o "odłożenie" to Londyn nie jest dobry, co zresztą napisałem. Serdeczne pozdrowienia dla Leeds!

Masz Maćku rację. Dobrze to przedstawiłeś, choć z pewnością wiesz, że kwestie płacowe są psute przez biedną konkurencję z krajów Europy Wschodniej. Przez czas jakiś poziom życia w Londynie i innych metropoliach zachodnich był w miarę jakiś tam. Oczywiście to się zmieniło, gdy na rynku pracy pojawiła się "tania siła robocza". W interesie związków zawodowych zachodnich jest, aby to "tsunami" nie wywołało skutków negatywnych. Wiesz, co mam na myśli. Pozdrawiam i życzę wszystkiego najlepszego. Byliśmy razem w Racji. Dlatego zwracam się tak bezpośrednio (napisałem krytykę Biblii o ile pamiętasz). Pozdrawiam

Niewątpliwie, pod względem kulturalnym w Wlk.Brytanii z Londynem może równać się tylko Edynburg, ale jeśli chodzi o prace i karierę dojśc można na sam szczyt wszędzie. Okazji do odwiedzenia Londynu miałem podczas już 3 lat spędzonych w Anglii tylko kilka, ale wrażenie jakie odniosłem było takie że w biznesie panuje tam atmosfera dużej konkurencji, może jeszcze nie napięcia, ale na pewno w pewnym sensie zabiegania. Jak wracam do Yorkshire to wydaje mi się jakbym przekroczył jakaś niewidzialną granicę za którą ludzie podchodzą troszkę bardziej na luzie do pracy. Oczywiście wydajność i zyski biznesów są pewnie dużo większe na południu, ale czy zarobione w ten sposób dodatkowe pieniądze nie są po prostu wydawane na utrzymanie i proste przyjemności, które są dużo droższe? Zdaje sobie sprawę oczywiście że stolica to centrum komunikacyjne i zawsze najłatwiej tam będzie o tanie bilety lotnicze, ale znowu reszta anglii to tez nie jest całkowiete zadupie. Po drodze z Londynu do Leeds jest co 60 mil jakieś lotnisko. Manchester i Liverpool są o godzinę drogi stąd i na święta udało mi się odwiedzić rodzinę za troszkę więcej niż 100funtów w obie strony(koszt razem z paliwem , parkingiem w Liverpoolu, i biletami PKP z Poznania do mojego rodzinnego Olsztyna :) Konkludując, Londyn jest na pewno miejscem interesującym i pełnym możliwości, ale troszkę dziwi mnie że 90% Polaków przyjeżdżających do Anglii nawet nie próbuje eksplorować innych miast.

Pozdrawiam.

hmm, myślę, że z łatwością można porównać warunki życia londynie z egzystencją w dublinie (ceny są także nawet połowę wyższe niż poza miastem i stolica ta jest uważana za najdroższą po londynie w europie). mieszkam tu od ponad roku i średnia krajowa to obecnie 8,30E/godz. jednocześnie nie wierzę w to, że trudno utrzymać się londyńczykowi za 5,35Ł/godz. gdyż uważam, że tak jak i zarobki tak i ceny są zbliżone do tych tutaj w irlandii. powiem jak to wygląda u mnie: zarabiam 10E/godz. co daje ok 1400E/miesiąc netto. mieszkając w parszywej dzielnicy, 10 km od centrum, wynajmowałem dobrze wyposażony pokój na spółę z kolegą za 500E (250 na łeb), wyżywienie kosztowało ok 100E, do pracy chodziłem pieszo. oszczędzałem nawet 1000E miesięcznie żyjąc całkiem nieźle. obecnie wynajmuję kawalerkę w dość dobrej dzielnicy w odległości ok 4km od centrum za ok 720E/m. zarabiam tyle samo czyli 1400E/m. dojeżdżam do pracy więc wydaję ok 90E na środki transportu. mam na utrzymaniu niepracującą dziewczynę, c

mam na utrzymaniu niepracującą dziewczynę, co zwiększa wydatki miesięczne (żywność, kosmetyki, środki czystości) do ok 250E/m. nawet to pozwala mi zaoszczędzić ok 300E/m. nie wiem czy ocieram się bezpośrednio o temat, chciałem jedynie napisać, że nie jest tu tak źle a na pewno o niebo lepiej niż w polsce gdzie przymierałbym głodem. pozdrawiam.

Ta na wstępie to co mnie Anglia obchodzi?
A tak na poważnie, większość pracujących "londyńczyków" to imigranci którzy raczej w małym stopniu napędzają tamtą gospodarkę, więc jak pracodawcy którzy ich zatrudniają mają płacić im więcej? Skoro oni prawie nic nie wydaja?

Co jakie to ma znaczenie kto, ile i na co wydaje? Płaci się za PRACĘ, którą pracodawca KUPUJE.

Rozumiem ciebie panie Psik z Racji PL. My Homosie wolimy jednak Londyn, bo z pewnych względów, wiadomo jakich jest bardziej anonimowo i większe są możliwości. Ale bez przesady z tym narzekaniem,że drogo. W każdej stolicy pewne usługi na jakich nam zależy są droższe. A bycie Homosiem w Słupsku to pewnie ciągłe lęki i stres, że LPR zaatakuje albo i zlinczuje. Słupsk to prowincja totalna. W Warszawie jest drożej ale bezpieczniej i swobodniej.

oczywiście fajniej by było, gdyby wszyscy byli bogatsi, gdyby nie miało to żadnych dalszych konsekwencji. Niestety zwiększanie płacy minimalnej powoduje tylko wyłączenie najmniej wykwalifikowanych z pracy. Jeżeli wkład pracownika w produkt/usługę jest niższy, niż te 7.2 (czy bodajże 7.6 w kolejnym raporcie), to zostanie on na lodzie. Co wolimy, nisko zarabiających, czy nic nie zarabiających, którzy nie będą wliczani w statystyki dochodów i poprawią nam samopoczucie?

Z przyjemnością przeczytałem Twój tekst. Myślę, że warto go dopracować. Złap tę ankietę i zrób badania wśród 50 polskich emigrantów w Londynie i tyle poza. To będzie hit! Pozdrawiam Paweł
</span></span>

Zgadzam się z przedmówcą, zwiększenie w nieskonczoność płacy minimalnej nie zmieni sytuacji, przecież wraz ze wzrostem płacy minimalnej w górę pójdą inne koszty np. najmu lokalu.
-------
remont.biz.pl/

Właśnie z tego powodu należy skonsultować się z fachowcami przed podpisaniem umowy na kredyt gotówkowy. Żeby kupić mieszkanie w Polsce, W Warszawie miałem sporo problemów z formalnościami - pracowałem w Wielkiej Brytanii. Był to więc defacto kredyt zagraniczny, musiałem odwiedzić biurokredytowe.warszawa.pl , który niemało mi pomógł. Dzięki temu, nawet pomimo dużej ilość formalności, przyśpieszyliśmy cały proces aplikacji o kredyt hipoteczny.