Na przykład wystarczy sięgnąć do źródeł takich jak teksty Epikteta aby sie przekonać, że dla stoików to jest właśnie ktoś, kto arbitralnie wyznacza ludziom rólki do odegrania.

Podejrzane też są w ogóle wszystkie wypowiedzi na temat czegoś "ukrywanego" ponieważ są niesprawdzalne, podobieństwo do ateizmu pozorne i niepewne jeśli się uwzględni religijne tradycje kontemplacyjne. Ponadto autor wyraża to jakby chciał żeby ci filozofowie dawnych wieków myśleli a nie to jak było na prawdę, bo wyraźnie nie trzyma sie zasady interpretacyjnej "sola scriptura", ale z góry wie, że oni wszyscy w gruncie rzeczy wyznawali/uważali to samo co on. Jak tak spojrzeć to nie ma człowieka wśród myślicieli, którego przy bliższych oględzinach nie można by nazwać ateistą. Zresztą uważam, ze istnienie nie jest cechą a to znaczy, że mimo wszystko czymś radykalnie innym niż deizm czy panteizm.

Wątpliwe jest też kładzenie nacisku na potrzebę nie-autorytarności ponieważ w myśli ludzkiej przewija się też wątek odwrotny, potrzeba autorytarności, pytanie o to, co absolutnie i dogmatycznie warunkuje, wyznacza, tak jak w nietzschezjańskim pytaniu o wieczny powrót. Istnieja też naturalistyczne nu

Autor poprzedniego komentarza najwyraźniej nie zrozumiał zbyt dobrze tekstu, kóry przeczytał.
Z artykułu np. bynajmniej nie wynika, że autor podziela poglady, które referuje.
Nie pojmuję też dlaczego miałby trzymać sie bzdurnej skądinąd zasady "sola scriptura". Ona ma tylko sens przy lekturze Biblii z założeniem, że "wszelkie Pismo przez Boga jest natchnione" więc wyjaśnia się samo. Dlaczego racjonalistyczny myśliciel miałby stosować tę zasadę przy interpretacji jakichkolwiek tekstów, trudno dociec.

W tym artykule jest wiele elementów filozoficznych, których nie do końca rozumiem, ale po powrocie do gry w mr-mine.com rozumiem.