Nic nie zrozumiałem. Pomieszanie z poplątaniem.

No cóż, mam nadzieję, że reprezentuje Pan nieliczną grupę ludzi nierozumiejących logicznych zdań.

Proponuję przeczytać jeszcze raz- jeśli i to nie pomoże, nie ma co silić się na komentarze.

Pozdrawiam

Dla pewności przeczytałem dwa razy i szczerze przyznam, że brak w tym tekście logicznych wniosków (być może należę do tych innych, nierozumiejących logicznych wypowiedzi ale odbieranie prawa do krytyki jest irracjonalne z punktu widzenia logiki). Sporo natomiast luźnych uwag zamiast spójnego tekstu.

Pozdrawiam

Czyżby wnioskiem nie było to, iż irracjonalizm nie jest naszym wrogiem, bo nie występuje w jednej postaci? Gdzie tu niespójność? Staram się zrozumieć.

jest dla mnie jak przyprawy w potrawie.Pozdrawiam.

Nasze wzorce "myślenia" czyli samorodny rodzaj tworzenia własnych poglądów...
często sprzecznych ze sobą i wzajemnie się wykluczających, oto efekt NIESWIADOMOSCI.
Po prostu nasz gatunek nie potrafi Odkryć, poznać PRAWD >SYSTEMU NADRZEDNEGO<jego> WIEDZY UNIWERSALNEJ, WZORCA POZYTYWNEGO- WŁAŚCIWEGO MYŚLENIA...<a>CENTRUM ZARZADU WSZECHŚWIATEM< może być dla naszego gatunku żródłem Poznania PRAWDY O GATUNKU< JEGO ZAPLANOWANEGO PROGRAMU DOSKONALENIA Umysłu... którego udostepniony nam niewielki procent uzytkowy ze 100% Mózgu, Narzę
dzia "GÓRY" - zaśmiecamy własnymi "pomysłami" Nieświadomego i prymitywnego gatunku.

Nasze śmieszne i irracjonalne wnioski, powstające poprzez ciąg tradycyjnego rodzaju operacji mózgu, na tym stopniu samozwoju wciąż pozostaj ącego w Nieświadomości oraz
INSTYNKTOWYCH ZACHOWAŃ ZWIERZECYCH, takich samych operacji myślowych, mechanicznych.

Mieszanie w Wewn Kotle uznanych kanonów wiedzy i wybieranie z tego CHAOSU tego
co nam odpowiada wg Indywidualnego Punktu Ustawionego Widzenia.... czyni z tego
własne Zbiory uznane jako Nasza Indywidualna Wiedza.

A PRAWDA WYŻSZA?

Wydaje mi się nadzwyczaj zabawne, że tekst pisany z ideowego stanowiska racjonalizmu i dyskutujący irracjonalizm sam jest pysznie irracjonalny. Przyjmowanie całkowicie nieumocowanych przesłanek jest irracjonalne.

Skąd pomysł, że sztuka jest irracjonalna? Gdzie jakieś uzasadnienie tego stanowiska? Co to za opisy jakichś odlotów w głąb siebie jako symptomu irracjonalności? To nauka rozwija się jedynie poprzez logiczne, w pełni samoświadome kroki rozumowania? Przecież to fałsz na empirii. Na sam cucący początek, który być może zdejmie autora z piedestału rządcy władzy tajemnej, polecam krótki tekst Heisenberga: Fizyka a filozofia (daje się znaleźć w i-necie).

Proszę się zbytnio nie gorączkowac! Z chęcią przeczytam książkę. Jeśli rozpatrywac by w ten sam sposób religię- pod względem psychologii, czy biologii ewolucyjnej, ocenimy ją jako tak samo racjonalny wytwór, co sztukę. Zapotrzebowanie na nie i ich geneza dają się wytłumaczyc racjonalnie, tj. naukowo, choc ich rola także jest różna, co również da się wytłumaczyc. Irracjonalizm przeze mnie przywołany dotyczy obiektów przedstawianych w sztuce, czy religii. Religia przedstawia np. Dziewicę Maryję, tak, jak obraz Da Vinci Damę z łasiczką, ale obie panie różnią się zasadniczo swoją funkcją, wpływem na ludzi. Nikt nie upatruje zmyślonych postaci na płótnie jako bohaterów prawdziwych. Etc etc

Zgadzam się z autorem artykułu. 


Szukałem takiego tekstu, w którym ktoś odniesie się do koncepcji irracjonalizmu w sztuce. 
Często fantazjowanie (czytanie fantastyki czy kontemplacja dzieł surrealistów) oznacza irracjonalną ucieczkę od rzeczywistości, jednakże każdy ma do takowej pełne prawo.
Należy jednak - jak ze wszystkim - pamiętac o umiarze.
Warto też miec na uwadze fakt, że dobrej jakości fantastyka i dobrej jakości surrealizm, stanowią jedynie nacechowaną symboliką formę dla głębszej treści, która ma często więcej wspólnego z rzeczywistością niż się z pozoru wydaje.
Tych, którzy powyższego faktu nie pojmują, odsyłam do dzieł A. Sapkowskiego.
W kwestii malarstwa natomiast, wystarczy pozwolic sobie na refleksję nad groteskowymi - nierzadko makabrycznymi - dziełami Z. Beksińskiego, który - chociaż twierdził, że niczego przekazywac nie zamierza - przejawiał w malarstwie wielką wrażliwośc i zrozumienie mechanizmów otaczającego świata.

Irracjonalizm nie jest zły. Szkodzi jednak w nadmiarze, jak każde lekarstwo.