Pojawianie się tematów tabu w sztuce uważa Pan za coś oczywistego, gdyż są elementami ludzkiego życia. Zgadzam się z tym. Dostrzegam jednak olbrzymią różnicę między samym pojawianiem się a sposobem tego pojawienia. Celem kontrowersyjności w sztuce powinno być przysłużenie się jakości dzieła, a nie przynoszenie rozgłosu autorowi i przykuwanie uwagi odbiorcy, co wydaje się być dominujące we współczesnej sztuce i zgubne dla samego dzieła. Poza tym dostrzegam brak konsekwencji w Pana artykule. Stwierdził Pan, że niedopuszczalne jest publikowanie nagich zdjęć osób prywatnych bez ich zgody, przy jednoczesnym poparciu innych bardziej kontrowersyjnych poczynań w sztuce. Mam tu na myśli np. religię, jej powszechność uznał Pan za podstawę do dowolnej interpretowalności i przedstawiania. Interpretacja może być indywidualna, ale czy może być zupełnie dowolna? Zdecydowanie nie. Nie można na pewno budować interpretacji o przeciwnym ładunku myślowym do samego przesłania nośnika. Życzę wszystkim artystom umiejętnego wykorzystywania kontrowersyjności.

Moim zdaniem Sztuka od zawsze  posługuje się tylko i wyłącznie czynnikami ,które sama tworzy,nie jest jej zadaniem podporządkować się tym czy innym regołom czy przeróżnymi zakazami ona działa tak jak jej się to podoba przez co nie jest komercyjna i nie trafia do wszystkich ale chyba od zawsze trafia do wybranych,ja się akurat pasjonuję sztuką i często spotykam się z jej odrzuceniem przez społeczność ,która jej nie rozumie .Nie mniej jednak ta komercyjna sztuka towarzyszy nam codziennie chociażby reklama i design  produktów codziennego użytku ,opakowania itd,ja natomiast bardziej cenię tą indywidualną sztukę.