Z dorosłymi jest tak samo.
Jednostka uzależniona od grupy.
Wyścig szczurów.
Dominacja.

Ciekawe jakie byly by wyniki badan u osobnikow, ktorzy za jedyna rzeczywistosc uznaja tylko samych siebie (swoje "ja") i tylko swoje doznania, zaprzeczaja istnieniu swiata zewnetrznego oraz egzystencji innych ludzi?
Pzdr

niby rzeczy zdroworozsądkowo znane z tzw. 'życia' ( że o polityce nie wspomnę ) ale warte, i to bardzo warte przebadania metodami naukowymi. dobrze wiedzieć, że ktoś to robi

Te Holendry to lubieją wszystko przebadać. Tylko po co? Wystarczyło przejrzeć pierwszą lepszą statystykę samobójstw pod kątem profesji. Na ten przykład artycha jest zawodem wysokiego ryzyka. Każdy rozbuchał swoje ego, karmił je i poił (to szczególnie), i niech tylko kto na niego krzywo spojży - od razu się zabija. A im artycha większy, tym delikatniejszy... Ciekawe, że odrzuceni politycy cierpią w milczeniu. Tylko jeden Sekuła sprostał wyzwaniu.

badania potwierdzają to, co każdy uważny obserwator może spostrzec samodzielnie.
pzdr

"(...) Dzieci, które myślały o sobie za dobrze lub niedoceniały się, doświadczały najgorszej udręki.(...)"==>"Wyniki są jasne (...)dzieci z najbardziej wyolbrzymionym obrazem swojej popularności
reagują bardziej emocjonalnie, gdy ich status społeczny jest
kwestionowany.(...)"


Jako, że dostęp do artykułu źródłowego jest płatny nie mogę zweryfikować poprawności streszczenia. Przedstawiony przez autora skrót ciągu wnioskowania jest przynajmniej niepełny - autor pisze wyraźnie, że to grupa dzieci z nierzeczywistą tak zaniżoną, jak i zawyżoną samooceną doznała przykrości, a nie wyłącznie grupa z samooceną zawyżoną.

Pozdrawiam,

artykuł nic nie mówi o tym, jak dzieci zareagowałyby na odrzucenie przez konkretne osobniki. A to jest bardzo ciekawe. Z własnych obserwacji widzę, że jest tak jak z miłością - kocham cię, bo ty mnie kochasz i akceptujesz. Odzrzucasz mnie - nienawidzę cię. To jest sytuacja prawie zerojedynkowa. Odrzucający są automatychnie ninawidzeni przez odrzuconych. W opisanym doświadczeniu odrzucenie było anonimowe, co w życiu żadko się zdarza. Stąd nienawiści między największymi, do niedawna, przyjaciółmi, czy partnerami. A swoją drogą, ostracyzm środowiskowy jest straszny

pozdrawiam

To jest dość oczywista promocja tumiwisizmu. oczywiste jest że jednostki bez ambicji i bez poczucia duzej wartości wlasnej nie będą gwałtwonie reagować na odrzucenie. Ambitny egocentryk zawsze zareaguje gwałtownie bo mu zależy. Indyferencja emocjonalna ktora tu jest propagowana pod płaszczykiem prowadzi do tworzenia społeczeństw plaskich i bez ideowych. trzeba chciec byc innym. i to mocno. rozbudowane ego to nie grzech to tylko jeden z elementów gry o lepsze miejsce w społeczeństwie.