Jako społeczeństwo jesteśmy trupem, wszystko to pozory.
Nie jest możliwe stworzenie podobnej komisji w Polsce jak w Irlandii. Przede wszystkim nie ma świadomości i woli działania, a jeśli by już powstała to nic by nie zmieniła.

Czytaliśmy tą samą książkę. Ja jakieś 5 lat temu bodajże i zapamietałem z niej, oprócz miałkich artykulików powtarzających dosyć oczywiste przywary pontyfikatu JPII, ale w sposób dosyć...hmmm....bezosobowy i jakośmało przekonujący, przede wszystkim te krytykujące go za ekumenizm, przez co niby miałby przyczyniać się do "powstania Antychrysta i biblijnej Bestii" (sic!), argumentację łączącą go z masonerią (chyba) i temu podobne. Większość katolików, zainteresowanych spojrzeniem "drugiej strony" mogła sobie dzięki tej książce poużywać na racjonaliźmie, skoro takich argumentów potrzebujemy, żeby krytykować Wielkiego Polaka.

Co do innych pozycji, to również uważam je za godne polecenia:)

 A propo "Bez miłosierdzia":  Nie wiem czy czytaliśmy tę samą książkę, bo nie zgadzam się z zarzutem, że ośmiesza ona "racjonalną krytykę JP-II"; jest zbiorem krytycznych art. pontyfikatu JP-II i - chocby z tej racji - to unikat w Polsce. Oczywiście, że nie może dorównać dziełom Deschnera..., to nie ta klasa... Skorzystam z okazji, by polecić jeszcze książkę Hubertusa Mynarka, pt: ZAKAZ MYŚLENIA; świetna pozycja - napisana z klasą. Właśnie ta pozycja pokazuje jak dochodzi do tego, że ludzie wierzący - gdy chodzi o wiarę, czy ocenę poczynań Kościoła - nie używają rozumu. Przypominają się słowa J.W.Goethego: "Wiara nie jest początkiem, lecz końcem wszelkiej wiedzy". Też, podobnie jak Pan Marcin,  często myślę: kiedy to w Naszej "Telewizji publicznej" zacznie się poruszać tematy TABU?

w polskiej rzeczywistości każda krytyka Watykanu jest cenna.Dla wytrawnych analityków polecam "Papież Polak - bilans pontyfikatu" Hubertusa Mynarka. Książka ta jest merytoryczno-racjonalną analizą oraz bilansem rzeczywistych osiągnięć bądź deficytów JP II, która nie przystaje do obecnego ducha czasu wykreowanego przez media,wydawnictwa,polityków a nawet przez intelektualistów, którzy zatracili wszelki impet oświeceniowy albo też setkami pielgrzymują do Watykanu, do ostoi i centrum uprawianego od wieków anty-oświeceniowego procederu.
Moim zdaniem artykuł spełnia rolę kropli drążącej skałę ciemnogrodu, jest b. pożyteczny.
Pozdrowienia - Cezar

o ile w przypadku Dreschnera zgodzę się z przedmówcą, to "Bez miłosierdzia" nie polecałbym nikomu. Książka ta to zbiór przypadkowych artykułów zebranych z prasy ogólnoświatowej, których wspólnym mianownikiem jest krytyka JPII. Nie przekona ona nikogo, ani wierzących, ani nawet "wahających się", bo raczej ośmiesza wszelkie próby zasłużonej krytyki, na jaką zasłużył pontyfikat "wielkiego polaka". Są w niej bowiem zarzuty zupełnie nietrafione, śmieszne, niepoważne i co najgorsze, duża ich część formułowana jest z perspektywy radykalnego fundamentalizmu katolickiego (JPII to zło, bo to z Żydami rozmawia, bo to proroctwa antychrystowe do spełnienia doprowadza itd). Zdaję sobie sprawę, że zamysłem było pokazanie krytyki "Nieomylnego" zarówno z prawa jak i z lewa, ale zwłaszcza zarzuty z "prawa" są absurdalne i ośmieszające racjonalną krtytykę JPII.

A co do artykułu, to pięknie pomarzyć o tego typu debatach w polskiej telewizji. Ciekawe tylko, kiedy na tyle się ucywilizujemy?

To nic nowego w Kościele kat. Przypomnijcie sobie co było kilklanaście lat wstecz, w USA. Przecież tam były również na wielką skalę molestowania dzieci przez duchownych, w tym przez "ekselencje:" i "eminencje"... Ico? Nic.  A sięgnijmy wstecz jeszcze dalej.. Polecam książki "współczesnego Woltera" - Karlheinza Deschnera: "I znowu zapiał kur", "Opus diaboli", "Krzyż pański z Kościołem", czy - wreszcie "Kryminalna historia chrześcijaństwa"; włos się jeży na głowie... Te niegodziwości i zbrodnie Kościoła działy się przez wieki...
Dziwi mnie porównywanie (przez jednego z komentatorów) ustroju socjalistycznego do Kościoła; wprawdzie Kościół kat. - jako ewenement wśród kościołów, jest "państwem", ale "państwem" o siedemnastowiecznej tradycji, zaś ustrój socjalistyczny był "doświadczany" zaledwie kilkadziesiąt lat... Polecam też książkę, pt: "Bez miłosierdzia; Jana Pawła II wojna z ludźmi", pod red. Andrzeja Dominiczaka (Wyd. Prometeusz, W-wa 2004)

Irlandii wreszcie zaczął naprawdę działać w tej sprawie, na mój gust takie afery (może o mniejszej skali, ale jednak) odkryłoby się w innych państwach, w tym i w Polsce. Nie wierzę, żeby tylko w Irlandii wyprawiały się takie życie.

Ale jak u nas mają cokolwiek zrobić, skoro nie można sobie poradzić z głupim krzyżem w szkołach?!?!

Khair.
Analogia najtrafniejsza z trafnych.
Konformizm wierzących zamykający oczy na poczynania urzędników pana boga.
Jednakże dzielenie się tym nawarzonym piwem z wiernymi jest podłością. Scedowanie części winy na laikat, bo milczącym przyzwoleniem i tuszowaniem też partycypował w niegodziwości  jest chwytem obliczonym na obronę interesów watykańskiego konsorcjum.
Przecież to instytucja roszcząca sobie prawa do wyłączności na moralność doprowadziła do rozchwiania wszelkich norm etycznych. To Kościół katolicki nadużył zaufania wiernych. Wszak powierzano uczucia nie malwersantowi.
Życie  weryfikuje system nauczania religijnego zwanego głoszeniem słowa bożego. Dyscyplinowanie i utrzymywanie w posłuszeństwie są jedynymi efektami-powiedzmy otwarcie-indoktrynacji. Spoczywająca na Kościele katolickim odpowiedzialność za wychowanie irlandzkiego społeczeństwa zawiodła. Dydaktyka z nauczaniem mająca korzenie w tradycji chrześcijańskiej okazała się wroga cywilizacji. Nie po raz pierwszy.
Kogo i co wyhodowano pokazuje raport Ryana.
Nie ma niewinnego Kościoła i błądzących owieczek. Jest Piłat próbujący umyć ręce i żądajace krwi owieczki doprowadzone przez Kościół do stanu upodlenia.

Nasze społeczeństwo zachowuje się przecież podobnie. Tak bardzo obawia się utraty drogowskazu moralnego oferowanego przez kk, że jest gotowe zamknąć oczy na wszystkie draństwa tegoż. Niestety nie dostrzegają, że poza kościołem też są normy moralne i wartości. Oby przejrzeli na oczy.

Mam problem z akceptacją słów tej Pani. Nie dlatego, że uważam księży i ich przełożonych za niewinnych - wręcz przeciwnie, uważam że są równie odrażający jak strażnicy i szefostwo sowieckich gułagów. Denerwuje mnie natomiast hipokryzja - którą emaunuje dzisiaj społeczeństwo irlandzkie, przedstawiające siebie wręcz jako ofiarę czarnych bestii. Ofirarę tkwiącą dotąd w niewiedzy. Mam nagle uwierzyć, że w społeczeństwie nie było przyzwolenia na praktyki odbierania dzieci niezamężnym kobietom? A kto donosił miejscowym proboszczom o nie obyczjanym prowadzeniu się kobiet, kto straszył pobudliwe dzieci wysłaniem do szkoły klasztornej, gdzie braciszkowie naprostują mu się kręgosłup moralny? Przecież spora część ofiar przemocy miała rodziny. Część po dorośnięciu trafiła do spoleczeństwa, które dzisiaj udaje, że nic nie wiedziało. Szkoda, że nie odbyło się to tak jak z Niemcami w 1945, twierdzącymi, że nic nie wiedzieli o tępieniu Żydów czy Polaków - i dopiero przymusowa wycieczka pod groźbą karabinu otworzyła im oczy na widok zmasakrowanych ciał w obozach koncentracyjnych. I dopiero wtedy zaczęli sobie przypominać, że były jednak ustawy norymberskie, a w szkołach uczono ich że są superrasą.       

Wspaniale byłoby, gdyby takie przypadki obniżały autorytet Kościoła w oczach wiernych. Ale raczej wystąpi tu znany mechanizm klasyfikowania ich jako "błędy i wypaczenia". To tak jak z socjalizmem. Dziesiątki lat musiały upłynąć, by wreszcie zrozumiano, że to system jest do bani. A niektórzy z nas jeszcze do dziś nie przejrzeli na oczy :-)

Część członków organizacji popełniała przestępstwa, organizacja (i skorumpowane przez nią lub zastraszone przez nią władze państwowe) kryły przestępców, tj. zezwalały na dalsze przestępstwa - w czym tu przedmówca widzi przesadę. Przesadna ocena tej organizacji? Można się było domyślać, że z braku obrony merytorycznej będzie obrona "ad personam" - może ta pani ma i rację, ale jak nieładnie atakuje!
Wydaje się, że raporty irlandzkie w dobitny sposób pokazują, jako wniosek ogólny, że religijność nie musi przekładać się na wysoką moralność. Dla mnie to truizm; ale przecież jednym z ważnych straszaków "anty-ateistycznych" jest utrata drogowskazów moralnych w społeczeństwach niereligijnych. Takie drogowskazy jak irlandzki bardzo chętnie utracę.

bardzo pocięty materiał, przedstawiający osobę atakującą. Nie odbierając jej racji, należy zwrócić uwagę na jedną rzecz, nie należy wrzucać wszystkich do jednego worka. Ta pani stara się to zrobić.

Tego ,,domina'' nie da się powstrzymać, ciekawe kiedy dotrze do nas. Czekam z utęsknieniem...

nia mają mocy zabijania "eminencji".

"Gwałciliście dzieci, nadzorowaliście gwałcenie dzieci i kryliście gwałcenie dzieci"