Gratulacje dla wyobraźni Autorki. Wiele "rzeczy" w historii cywilizacyjnego rozwoju ludzkości uważanych było za S-F a później stały się "ciałem". Nie znaczy to, że wszystkie wizje przedstawione przez Autorkę w artykule mogą zostać urzeczywistnione. I dobrze. Ale z trzech obszarór, które można wyodrębić w artykule, tzn. osiągnięcia nauki, Kościała w osobach jego funcjonariuszy i Boga (akceptacja przez niego takich zmian),to jak sądzę najmniej problemów byłoby z Bogiem, a największe - Kościołem.

"Postęp jest nieodzownym elementem ludzkości (przynajmniej tyle uczy historia)."

pierwsze słyszę. istniał postęp. to fakt. tylko jak z istnienia przechodzisz do konieczności, łamiąc Hume'owski rozdział "is/ought"?

czy może to tylko heglowskie frazesy i "wiara w postęp"?

Gratulacje dla autorki i podziw dla jej wyobraźni!

Na szczęście urodziłem się w czasach kiedy takie rzeczy nie były możliwe. Moje dzieci też są w pewnym stopniu dziełem przypadku. Wizja jaką rysuje artykuł to świat gdzie ludzkość jest projektowana pod określone oczekiwania instytucji, która weszła formalnie w posiadania określonych "patentów" (jak to zostało ujęte w artykule). Wydźwięk końcowej części tekstu dla mnie jest taki, iż kościół zaakceptuje wątpliwe moralnie czy etycznie na dzień dzisiejszy rozwiązania jeśli będzie miał w tym odpowiedni "udział" nawet jeśli są one sprzeczne z głoszonymi dogmatami wiary.
    Postęp jest nieodzownym elementem ludzkości (przynajmniej tyle uczy historia). Wizja ta o ile moja wiedza jest poprawna na razie jest w swerze badań naukowych, jednak wszystko wskazuje na to, że w jakiejś mniej lub bardziej oddalonej przyszłości będzie ona fizycznie możliwa do realizacji.
Pozostaje tylko pytanie jak zostanie uregulowane prawnie i pod czyje dyktando?

Przy kafelkach zaczynalam miec watpliwosci co do zadania tego tekstu. Dobrze, ze ktos nazwal go satyra, bo bym nie zgadla ;).
Przydaloby sie wydzielic w nim dodatkowo kilka akapitow, bo tresc, przez zageszczenie, jest - przynajmniej dla mnie- malo czytelna.

No i kurczę znowu wyjdę na malkontenta, ale osochosi? Przeczytałem tekst i gdyby postarać się abstrahować od miejsca, w którym się ukazał, odebrałbym go tak:

"Jakiś alternatywny wszechświat zarażony epidemią nudy. Z braku laku ludzie wygodnie spoczęli w objęciach "Kościoła", który jest kościołem tylko z nazwy, a faktycznie jakąś pomieszaną papką religijnych gadżetów i nowoczesnej technologii.  W tym świecie ludzie przede wszystkim pragną mieć dzieci, bo po pierwsze czynności związane z radosnym płodzeniem są najstarszą i najprzyjemniejszą rozrywką znaną ludzkości, a po drugie, ze względu na lenistwo, produkowanie sobie zdrowych i silnych pociech zapewni znudzonym rodzicom darmową służbę na stare lata. Ludzie żyją z dnia na dzień bez większych trosk; okazjonalnie zadumają się nad "życiem wiecznym" czy czymś takim... ale nie na długo, bo może trzeba wymienić kafelki w kuchni..."

Ale jednak tekst ukazał się na racjonaliście, a z komentarzy wynika, że to satyra na Kościół Katolicki. No sorry gregory, ale to przecież strzał w stopę! Równie dobrze opowiadanie może mówić o świecie właśnie bez religii czy filozofii, gdzie nauka osiągnęła maksymalny możliwy rozwój, ciekawość przestała więc być potrzebna i zapanowała powszechna nuda. I spokój. I co kto tam chce. Amen.

Nie sądziłem, że informacja prasowa o płytkach z papieżem może być taką inspiracją. Istnienie portali takich jak Racjonalista i rozproszonych (jeszcze) grup normalnie myślących ludzi napawa nadzieją, że taka przyszłość nikogo nie spotka.

"Nowy wspaniały świat"... Ciekawe co Huxley uznałby za gorsze? Swoją wizję, czy rzeczywistość zaproponowaną przez autorkę?

Czy na podstawie tego tekstu można już atakować Kościół czy należy jeszcze poczekać?

Świetny tekst :) Ale muszę przyznać, że włos mi się nieco zjeżył gdy go czytałam...
Pozdrawiam :)

Takie teksty powinny być dostępne tylko po północy! Dzieci straszycie... i dorosłych.