Jako drzewiej, tako i dzisiaj: co wolno wojewodzie, to nie tobie, szary człowieku.
Niemnie jakiś postęp widać, skoro w tej wolności wojewodowie szukają boskiego poparcia. Dawniej obywali się bez niego.

Jako komentarz dodam tylko luźno przytoczone dwa znane cytaty, że drogowskaz nie musi podążać drogą, którą wskazuje, oraz że jej umysł był tak płytki, że cokolwiek pomyślała, to zaraz ślinotokiem z ust jej się wylewało.

Miłość to ciekawa sprawa. Jakby jest, ale ogólnie to jej za bardzo nie ma. A im bardziej jest, tym bardziej jej nie ma. I kiedy wreszcie tak strasznie jest - to jej strasznie nie ma . Czego KK najlepszym dowodem.
Chyba dlatego, że coraz wyraźniej widać, zwłaszcza w świetle subtelnych rozważań granicznych ks. prof. Michała Hellera, że ta miłość Boża to właściwie miłość do matematyki, która tworzy Wszechświat. Katolik kocha matematykę. A matematyka kocha katolika.
I stąd taka ona jest, ta miłość wzajemna. Tyle w niej czucia, ile w różniczkach.

Dobrze jest nie mieć zaufania do ludzi, którzy mówią szybko.