Napisał Pan zgrabnie o tej kolejnej niewygodnej sytuacji Kościoła wymieniając większość istotnych wątków i odgłosów. Mnie zabrakło stwierdzenia jaki wpływ na decyzję starca mały zgrzyty Watykańskiej Mennicy i skandale dotyczące jej strażników. Dosłowna druga strona medalu. Od 50 lat toczy się dyskusja przerywana mniej lub bardziej oczekiwanymi pogrzebami o stanie Watykańskich finansów. Politycy "siedzą" - ci którym udowodniono przekręty. Zrozumiałe zakłopotanie. Ostatnio kolejne dziennikarskie dochodzenie zostało zasilone dokumentami z prywatnego archiwum kolejnego watykańskiego dostojnika który zza grobu w testamencie postanowił wyjawić własny udział w sekretnych operacjach. Jeśli każdy katolik da na tacę tylko raz w miesiącu jednego $ KK dysponuje sumą 1.4 miliardów $ miesiąc w miesiąc. Może to u każdego wywołać ból głowy, wielka odpowiedzialność.

"Papież składa urząd który piastuje sytuacja nie jest do końca wyjaśniona"
Jedno jest już jasne - Emerytura w wysokości 2500 euro za funkcję biskupa Rzymu,którą sprawował, plus 5000 euro za kardynalski kapelusz. Do tego na pewno dojdzie coś za sprzedane laczki na aukcji.

Funkcjonuje dogmat o nieomylności papieża, który sam w sobie jest rozweselający a teraz będziemy mieć dwóch papieży. Jak dojdzie między nimi do różnicy zdań kabaret będzie na całego.

Autor słusznie zauważa pewne podobieństwa między abdykacjami papieży. Zupełnie jednak nie zgadzam się z próbą poszukiwania na siłę sensacji. Nic się nie stanie. Po prostu wybiorą nowego papieża i już. A stary będzie sobie pisał książki i cieszył się starością. Żadnego kabaretu nie będzie, ani demokracji w kościele.

Szczególnie bawią mnie dywagacje na temat wpływu, jaki będzie miała zmiana w Rzymie na nasze sprawy. Nawet pojawia się coś w rodzaju zatroskania. Wojtyłomania, panująca u nas od października 1978 roku, momentami przybierająca cechy swoistej głupawki, zachwiała poczuciem realizmu. Tymczasem... po prostu wracamy do normalnej, naturalnej roli jednego z wieeeelu państw. Od czasu elekcji Wojtyły wyrosło i dorosło całkiem nowe pokolenie, które nie wyobrażało sobie innej pozycji Polski w Rzymie, niż uprzywilejowana. Teraz trzeba się będzie pogodzić z normalnością.

Panie romaro jaka szkoda że nie jest pan papieżem lub prezydentem nie jest pan nawet ministrem ani jego zastępcą i stać pana tylko na liczenie kto ile dostaje.Niektórych zaglądanie do cudzych kieszeni jest jakąś pasją życiową.Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia nie jestem nawiedzonym  katolikiem i nie lubię skrajności ale te sprawy żywo mnie obchodzą.

Bardzo słusznie pan zauważył,cóż można robić na starość czytać książki siedzieć na tym portalu,mieć zainteresowania jeśli jak to mówią główka pracuje bo na starość z ludżmi starszymi bywa różnie.Szukanie sensacji jest charakterystyczne dla dzisiejszych mediów.

Współczesne media potrzebują sensacji bo z tego żyją. Nie to jest jednak tematem.
Trudno jednak uznać, że gdy normalną korporacją okazuje się firma która próbowała nam sprzedawać swój wizerunek jako instytucji nie z tego świata. Nieomylnego wyznacznika moralności. Gdy gołym okiem widać obłudę tego wizerunku to trudno się dziwić, iż dowody "normalności" budzą sensację.

Nie daj Boże, by pisał książki. Papież-emeryt to jednak papież, więc prawda objawiona brzęczeć będzie w każdym słowie jego. Lepiej byłoby dla teologii, gdyby milczał :)

Coś się Pan tak nabzdyczył Panie Dudziński,  "romaro" robi sobie jaja bo tyle jest warty "wielki" news o abdykacji pajaca w sukience.