>Naszemu prawu potrzebna jest wielka antylobbingowa deregulacja. Taka, która da maksimum możliwości polskiemu społeczeństwu — m.in. pracownikom i przedsiębiorcom, oraz minimum sposobności dla koncernów w nadużywaniu ich dominującej siły. Dzięki temu bardziej przedsiębiorczy Polacy nie będą musieli kombinować i oszukiwać, by utrzymać się na powierzchni. Dzisiejsze państwo nie tylko toleruje patologie, ale i stymuluje je.<
Prawda. Jaką opcję polityczną przyjąć w kontekście najbliższych wyborów do parlamentu według Ciebie ?

Wprawdzie media puściły - bodajże przedwczoraj - newsa, że PKW chciałaby zniesienia ciszy wyborczej, ale obawiam się, że jest to takie same zarzucanie przynęty na naiwnych i nadmiernie impulsywnych, jak swojego czasu snucie bajeczek o zniesieniu abonamentu RTV. Nici z tego były, za to wiele osób nadmiernie ufnych w pozbawione pokrycia obietnice polityków ma przez to do dziś naprawdę spore problemy. Trzeba się pilnować i chodzić koło swojego interesu. Mowa jest srebrem, milczenie złotem itp. ;)

Przenikanie się świata przestępczego ze światem polityki, to długa historia, i nie tylko dotyczy to państw byłego bloku wschodniego. Nie tak dawno temu 4-5 lat temu może dalej, we Włoszech wyszły na jaw machloje dotyczące Unijnych funduszy na rzecz rozbudowy autostrad na południu Włoch. Bardzo pouczająca historia, polecam poszukać w sieci. Generalnie wniosek był taki, że koledzy z Italii nie tylko kontrolują pewien obszar polityczno- gospodarczy w samej Italii, ale również bardzo skutecznie lobbują w parlamencie Europejskim. Tak naprawdę historii tego typu w całej Unii jest masa, np. Duńskie przekręty w branży turystycznej, czy też słynne "przewały" kolegów z Francji w branży spożywczej - dokładnie to branża mleczna. Warto też podkreślić, że w tego typu deal-ch politycy biorą udział na pełnej świadomce, dopuszczając się celowego złodziejstwa na koszt podatnika. O ile taki proceder, jest stałą praktyką konkretnych grup zorganizowanych, co nie powinno dziwić, o tyle obowiązkiem urzędników państwowych, jest neutralizacja przyczyn takiego  działania, np. po przez napisanie odpowiedniego prawa. Oczywiście gwarancji nigdy nie będzie 100%, ale trzeba kłaść nacisk na tego typu zmiany, by przynajmniej w jakimś stopniu umożliwić krajowym podmiotom walkę z zagraniczną konkurencją.

Ze złym prawem jest tak, że z czasem obywatele nauczą się sobie z nim radzić, a z dobrym, zawsze znajdą się tacy, którzy nauczą się je omijać. Doszukiwanie się rozwiązania w instytucji prawa to retoryczna bajeczka, na którą racjonaliści nie powinni się już nabierać [chociaż pozbyłbym się wspomnianej prawniczej nowomowy]. Człowiek to ograniczony biologiczny mechanizm i to na jego edukacji i kierowaniu powinniśmy się skupić, zamiast pielęgnować prehistoryczne przywary i emocjonalną roszczeniowość [współcześnie główny filar wielu gospodarek, ojć]. Czekam z utęsknieniem na rozsądny artykuł, który zaproponuje jakieś rozwiązania i zgrabne syntezy, zamiast po raz nieskończony gromadzić przykłady na to, jak zachowuje się nasze plemię w cywilizowanej dziczy.

Zgoda, że ze złym prawem obywatele z czasem zaczynają sobie radzić, ale wcześniej najróżniejsi cwaniacy wykorzystają kolejną okazję do zarobienia kokosów. Efekt obecnego prawa jest taki, że wiele leków, również tych ratujących życie, stało się trudno dostępnych. Należą do nich głównie drogie leki - największy problem dotyczy insulin i heparyny drobnocząsteczkowych; zapotrzebowanie jest ogromne, a cwaniacy hurtowniani sprzedają te leki na potęgę za granicę po wyższej marży i często nawet dystrybucja bezpośrednio od producenta do sprzedaży detalicznej szwankuje.Nasprawniej obrót lekami funkcjonował w czasach, gdy NFZ wypłacał wszystkie refundacje bez zakładania aptekom kagańca marży ustawowej i bez drobiazgowego "trzepania" lekarzy. Owszem, do nadużyć dochodziło - jak w każdym systemie, ale przynajmniej nie było większych problemów z dostępnością podstawowych leków.