Stowarzyszenie „Pegaz" z Karpacza początkowo zajmowało się głównie oświatą dorosłych i promocją regionu. Jednakże samo życie, a więc sytuacja na wsi, integracja z Unią Europejską i rosnące gwałtownie bezrobocie, podsunęło założycielom „Pegaza" nowe, idealistyczne wyzwanie. Postanowili skupić się głównie na działaniu na rzecz młodych mieszkańców wsi i małych miejscowości górskich i podgórskich oraz bezrobotnych, którzy na tym terenie szczególnie ciężko przeżywają brak pracy. „Pegaz" swoje zadanie zamierzał realizować przy pomocy programu "Leonardo da Vinci". „Leonardo da Vinci" jest programem stworzonym przez Unię Europejską z myślą o promocji i poprawie jakości systemów kształcenia i szkolenia zawodowego. Jego realizację rozpoczęto w 1995r. i od tego czasu stanowi on swoiste laboratorium, w którym są tworzone i testowane innowacyjne rozwiązania w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego w Europie. Program stanowi kontynuację wcześniejszych programów Wspólnot Europejskich w zakresie wstępnego kształcenia zawodowego, kształcenia ustawicznego, kształcenia otwartego i na odległość, doskonalenia umiejętności językowych, wspierania współpracy uczelni i przedsiębiorstw w zakresie transferu nowych technologii oraz wyrównywania szans dostępu różnych grup społecznych do rynku pracy. W programie można uczestniczyć poprzez udział w konkursach projektów. Co roku organizowany jest przynajmniej jeden konkurs projektów. Konkursy te ogłaszane są w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Biura programu w poszczególnych krajach mają również za zadanie publikowanie ogłoszeń na temat konkursu w prasie krajowej. Program składa się z kilku typów projektów:

• Wymiany i staże - dofinansowanie staży zawodowych dla uczniów, studentów i absolwentów, wymiany doświadczeń dla nauczycieli i szkoleniowców.
• Projekty pilotażowe - promocja innowacyjnych metod nauczania z wykorzystaniem nowoczesnych technologii.
• Projekty językowe - promocja znajomości języków obcych i kultur krajów europejskich.
• Międzynarodowe sieci instytucji — tworzenie sieci ma na celu upowszechnianie wiedzy i doświadczeń na poziomie europejskim na temat szkoleń zawodowych.
• Badania i analizy - mają dotyczyć zagadnień kształcenia ustawicznego i szkolenia zawodowego.

Tak więc jedną z działalności stowarzyszenia „Pegaz" stała się realizacja projektów dotyczących wymiany i staży dla absolwentów szkół rolniczych, podczas których uczestnicy mają się dokształcać i trenować w rolniczych gospodarstwach specjalistycznych w Holandii i Belgii. Najzdolniejsi stażyści mają być zachęcani do założenia i rozwoju własnego przedsiębiorstwa, w celu uaktywnienia ich jako ewentualnych przyszłych pracodawców na polskim rynku. Dalszym celem tych projektów jest polepszenie łączności pomiędzy szkolnictwem a wykorzystaniem nowoczesnej produkcji rolnej i ogrodniczej stosowanej w Holandii.

Stażyści przyjeżdżający do Holandii powinni na czas nauki zostać zatrudnieni w zakładzie z ośmiogodzinnym dniem pracy. W czasie trwania stażu powinni się zapoznać z:

• metodami organizowania i zarządzania w produkcji ogrodniczej,

• technologią upraw stosowanych w ogrodnictwie,

• praktycznymi umiejętnościami w zakresie marketingu w ogrodnictwie,

• metodami sortowania, magazynowania i logistyki płodów rolnych,

• mechanizmami istnienia i funkcjonowania największej giełdy warzywno-owocowej w Europie,

• standardami jakościowymi HACCP

• językiem niemieckim i angielskim w pracy i w życiu codziennym.

Z przebiegu stażu muszą napisać sprawozdanie, aby uzyskać certyfikat oficjalnie podpisany przez dyrektora pośredniczącego holenderskiego biura pracy. W celu napisania sprawozdania mają korzystać z wszelkich im udostępnianych materiałów i informacji, łącznie z informacjami uzyskiwanymi przy użyciu technik informatycznych, porównywania działalności różnych zakładów pracy, które odwiedzili, jak i wywiadu z pracodawcą. Stażyści przyjeżdżają na dwanaście tygodni, tak że każdy tydzień i wykonane w danym tygodniu prace powinny zostać opisane w sprawozdaniu. Przeglądając takie sprawozdanie, nie można nie podziwiać jak pracowicie i dokształcająco ci młodzi ludzie spędzili czas w Holandii. Biorąc do ręki jedno z takich sprawozdań możemy przeczytać, że pierwszy tydzień upłynął na zdobywaniu wiadomości teoretycznych o pieczarkach i ich produkcji w Holandii, a następne tygodnie na poznawaniu i pracy w poszczególnych oddziałach związanych z produkcją i przechowywaniem pieczarek. Druga część stażu tej osoby została poświęcona uprawie róż i nawet jednodniowej wycieczce rowerowej wzdłuż słynnych pól różanych w północnej Limburgii.

Violeta Dereczenik, członkini Stowarzyszenia „Pegaz" z Karpacza stwierdziła: „Uczestnicy projektu odwiedzili między innymi pieczarkarnię, wielką pięciopoziomową inwestycję, w której wszyscy poruszają się wózkami akumulatorowymi. Ci młodzi ludzie początkowo nie wierzyli, że można osiągnąć tak wielką specjalizację. Tam pieczarki pakowane są do skrzynek według rozmiaru. Młodzież miała okazję uczestniczyć we wszystkich etapach produkcji, począwszy od zbierania pieczarek, aż po dostarczanie ich do odbiorcy, czyli zbytu towaru. Inne osoby trafiły do przedsiębiorstwa zajmującego się przetwórstwem jabłek, a specjalizującego się w musach jabłkowych. To są firmy wysokiej klasy, w których naprawdę można się bardzo wiele nauczyć. Twórcom projektów zależy na tym, by uświadomić młodym bezrobotnym, że istnieją inne możliwości rozwoju gospodarstwa poza uprawą ziemi. Dlatego też drugi projekt będzie kontynuacją wyjazdów do gospodarstw agroturystycznych w Austrii w poszukiwaniu nowych rozwiązań".

Niestety rzeczywistość jest inna. Młodzi stażyści przyjeżdżający do Holandii to rzeczywiście biedni i bezrobotni ludzie, ale nic nie mający do czynienia z zawodem rolnika czy też z takim wykształceniem, nikt z nich nie jest absolwentem szkoły rolniczej. Przyjeżdżają po prostu do pracy, a holenderskie biura pośrednictwa pracy wykorzystują ułatwienia związane z programem pomocy absolwentom, aby uzyskać oficjalne pozwolenie na pracę tzw. TWV (tewerkvergunning). Staż okazuje się być codzienną pracą u jednego i tego samego rolnika, czasem nawet dochodzącą do jedenastu godzin dziennie. Jeżeli młodzi ludzie mają szczęście, to trafiają do właściciela, który traktuje ich tak, jak wymaga tego poszanowanie drugiego człowieka i pracownika. Niestety zdarzają się też tacy, którzy uważają Polaków za coś gorszego i zdolnego tylko do pracy, której wydajność pobudzają poprzez wydawanie poleceń podniesionym głosem czy nawet krzykiem. Zdarzają się też przypadki, że mimo upłynięcia terminu pozwolenia na pracę i braku ubezpieczenia, polscy stażyści są zmuszani do pracy jeszcze jeden dzień ekstra, bo nowi na ich miejsce pojawią się dopiero w poniedziałek, a taśma z kwiatami musi być całkowicie obsadzona, aby sortowanie przebiegało prawidłowo. Zdarza się też, że za ten ostatni, dodatkowy dzień nie dostają wynagrodzenia, bo przecież pracują nielegalnie.

Ci tak zwani „studenci", w zależności od wieku, mają następujące stawki godzinne:

1. od 18 lat do 19 lat dostają 3,00 euro na godzinę,

2. od 19 lat do 21 lat dostają 3,50 euro na godzinę,

3. od 22 lat do 28 lat dostają 4,00 euro na godzinę z wyjątkiem osób przyjeżdżających z Warszawy, wtedy stawka jest wyższa — 4,50 na godzinę.

W Holandii dla osób 23-letnich lub starszych obowiązuje już prawo do normalnej minimalnej zapłaty i wynosi brutto przy przepracowaniu 40 godzin 7,93 euro za godzinę, dla osób 22-letnich stawka godzinna brutto powinna wynosić 6,74 euro, dla 20-letnich 4,88 euro, dla 19-letnich 4,17 euro a dla 18-letnich 3,61 euro.

Większość stażystów to osoby urodzone w 1982 roku lub wcześniej, osoby przyjeżdżające w poszukiwaniu pracy i pod dyktando piszące sprawozdania z wymarzonego stażu zawodowego w Holandii, dofinansowanego z europejskich funduszy, aby Polska i jej młode pokolenie się dokształcało i rozwijało.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Lewiatan zagraża obywatelowi Moja dziwna katofobia

Comment on this article..   See comments (5)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word

Ilona Boska Korespondentka z Holandii współpracująca z Racjonalistą  Number of texts in service: 17  Show other texts of this author  Number of translations: 3  Show translations of this author  Newest author's article: Fitna: ocalić Europę