Przeciwieństwem tej postawy jest „wojujący teista" (albo wierzący), który mimo to, że w swej bezpardonowej walce ze „złem" (samemu decydując co nim jest) zawsze stosował wszystkie możliwe środki przymusu fizycznego i psychicznego, dopuszczając się przy tym wszelkich zbrodni, okrucieństw i podstępów — to jednak w świadomości wielu ludzi, ten pierwszy jest synonimem zła, głupoty, nieprawości i zaciekłości ideowej, natomiast ten drugi — synonimem bojownika o Prawdę i słuszną sprawę, którego dobre intencje zawsze tłumaczą z każdej podłości i krzywdy, wyrządzonej bliźnim. To tyle. Czy takie rozwinięcie tego określenia satysfakcjonuje panią?

K: Nie bardzo! Wydaje mi się, iż ma pan skrzywione spojrzenie na ten problem. Niepotrzebnie zadzwoniłam, żegnam.

D: No cóż, zdarza się. Nikt nie jest doskonały. Zapewne zna pani argumentację, która byłaby w staniewyprostować je?

K: (cisza w telefonie, potem sygnał rozłączenia się).

No i to by było na tyle! Jak mawiał nieoceniony „profesor" Stanisławski. Powinienem jeszcze podyżurować, ale cóż, sytuacja wyjątkowa. Postaram się to nadrobić następnym razem, jeśli będzie zainteresowanie oczywiście. A z tym przecież różnie bywa.

Comment on this article..   See comments (11)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word