[1] W roku 66.

[2] Istnieją również hipoteza o tym, iż Flawiusz jako dowódca powstańców w Jotopacie zaproponował swoim współbraciom zbiorowe samobójstwo, którego mechanizm był podobny do rzymskiego dziesiątkowania, po czym szybko obliczył stojąca w którym miejscu osoba będzie jedną z dwóch pozostałych przy życiu, po czym wspólnie z tą osobą oddał się w ręce Rzymian (nie jest to jednak twierdzenie zbyt przekonujące- odgrywa większą rolę w tworzeniu algorytmów niż w historii)

[3] Euzebiusz z Cezarei, Historia kościelna, III, 10, 6

[4] Polybius 26.10 (http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Polybius/26*.html)

[5] Pierwszym władcą Judei noszącym tytuł królewski był Arystobul I (104-103 p.n.e)

[6]

[7] Lub chęcią uzyskania wpływów na los powstania

[8] Oznaczającego osobę gorliwą

[9] W tekście Flawiusza znajdujemy opisy sugerujące, iż nastroje wśród mieszkańców Jerozolimy z czasem stawały się coraz mniej przychylne powstańcom.

[10] Nie zachowały się informacje o ich imionach i pochodzeniu

[11] Pomijając krótką wzmiankę na ten temat jaką znajdujemy w dziele Orygenesa Przeciwko Celsusowi, w którym wczesnochrześcijański filozof twierdzi, że Józef Flawiusz ,,Powinien był dojść do wniosku, że powodem tego nieszczęścia był fakt, że Żydzi zabili Mesjasza" (Orygenes Przeciwko Celsusowi I, 47).

[12] Euzebiusz z Cezarei, op.cit III, 5, 5-6

[13] Ibidem, III, 3

[14] Pochodzący z Akwitanii hagiograf, autor m. in. Żywotu świętego Marcina i Kronik

[15] Nie jest pewne z jakich źródeł korzystał ów wczesnochrześcijański historyk. Często przyjmuje się, że są to jakieś nie zachowane do dzisiaj fragmenty ,,Dziejów'' Tacyta lub także niezachowana relacja Marka Antoniusza Julianusa. Relacja Julianusa mogłaby uchodzić za literacką fantazję lecz wspomina o niej również jeden z wcześniejszych autorów Winicjusz Feliks w dialogu Oktawiusz (rozdz. 33, wers 4)

[16] Sulpicjusz Sewer, Kroniki, II 30

[17] Zdaniem Flawiusza liczba ofiar sięgnęła miliona ludzi, jednak jest to liczba zawyżona.

[18] Euzebiusz z Cezarei, op.cit., III, 12

[19] Zresztą podobnie jak większość twórców swojej epoki.

[20] Tacyt, Dzieje, V, 6-13

[21] Pozostaje jednak pytanie- Czy Tacyt nie opiera swojego opisu głównie na tym co przekazuje w swoich dziełach Flawiusz?

[22] Euzebiusz z Cezarei, op.cit., III, 8, 10-11

[23] Swetoniusz, Żywoty Cezarów, VIII, 4: ,,Oto na całym wschodzie rozniosła się dawna i uparta pogłoska, że według przeznaczenia ci, którzy w tym czasie wyjdą z Judei będą rządzić światem. Jak okazało się później na podstawie dalszych wypadków, przepowiednia dotyczyła cesarza rzymskiego. Tymczasem Żydzi, odnosząc ją do siebie, podnieśli bunt"

[24] M.H-Labl Józef Flawiusz- żyd rzymski, Warszawa 1997, s.179

[25] Wiadomo, iż Flawiusz po swoim wyzwoleniu był dwukrotnie żonaty i miał trzech synów: Flaviusa Hyrcanusa, Flaviusa Justusa i Flaviusa Simonidesa Agrippe. Nie jest znana data jego śmierci.