Author of this text: Mariusz Agnosiewicz

Translation: Mariusz Agnosiewicz

W tym czasie Japonia rozszerzy swe ekonomiczne wpływy na obszarze wybrzeży Chin, Dalekiego Wschodu Rosji i wielu wysp Pacyfiku. Friedman prognozuje, że Japonia zmieni wówczas swą politykę zagraniczną, stając się bardziej agresywną geopolitycznie i zapoczątkowując duży rozwój militarny. Autor przewiduje, że Japonia zbuduje wówczas siłę militarną obejmującą swym potencjałem cały Wschód Azji.

I wreszcie, Polska będzie kontynuowała swe militarne przywództwo w Polskim Bloku. Wraz z sojusznikami Polska będzie dysponowała dominującą siłą analogicznie jak w okresie Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Posiadając teraz dużą siłę militarną, Polska rozwinie swe wpływy ekonomiczne na europejską część Rosji, po czym zacznie konkurować z Turcją o wpływy w ważnym ekonomicznie regionie Doliny Wołgi.

W tym czasie zaczną się wyłaniać wojskowe projekty kosmiczne. Japonia i Turcja rozpoczną intensywny rozwój swoich możliwości w tej sferze.

Eskalacja napięcia

W początkowym okresie USA będą sprzymierzone z całą trójką nowych potęg. Sojusz USA z Turcją i Japonią przetrwa ponad 75 lat, do ok. 2020. Po zakończeniu Drugiej Zimnej Wojny i zapaści Rosji, USA będą coraz bardziej zaniepokojone rozwojem potencjału militarnego i ekonomicznego Turcji i Japonii. Nowe strefy wpływów obu potęg zaczną zagrażać amerykańskim interesom. Szczególnie niepokojąca dla USA będzie ekspansja marynarki wojennej Turcji i Japonii, a także ich aktywność militarna w przestrzeni kosmicznej.

Przy końcu tego okresu, Japonia i Turcja, połączone wspólnymi interesami, prawdopodobnie zaczną formować sojusz, mający na celu pokonanie światowej dominacji USA. Friedman sądzi też, że do turecko-japońskiego sojuszu mogą dołączyć Niemcy i Meksyk, jakkolwiek jest to raczej mało prawdopodobne. Głównym natomiast sojusznikiem USA będzie Polski Blok oraz prawdopodobnie: niestabilne Chiny, Indie, zjednoczona Korea i Wielka Brytania. W latach 40. XXI w. będzie miała miejsce eskalacja globalnego napięcia pomiędzy tymi dwoma blokami.

Zmiany demograficzne

Książka prognozuje dekady spadku dzietności w rozwiniętych krajach, zwłaszcza w Europie, co doprowadzi do dramatycznych zmian o charakterze kulturowym, społecznym i politycznym w pierwszej połowie XXI w. Kraje te doświadczą przesilenia ekonomiczno-społecznego, wywołanego przez malejącą liczbę osób aktywnych zawodowo i gwałtowne starzenie populacji. W rezultacie w trzeciej i czwartej dekadzie XXI w. zachodnie narody zaczną konkurować o imigrantów. USA porzucą aktualną politykę imigrancką i zaczną zachęcać w szczególności Meksykanów do imigracji.

III Wojna Światowa

W połowie XXI wieku, około roku 2050, wybuchnie Trzecia Wojna Światowa — pomiędzy USA, Polskim Blokiem, Brytanią, Indiami i Chinami po jednej stronie, przeciwko Turcji i Japonii. Niemcy i Francja dołączą do wojny w późnym jej stadium, po stronie turecko-japońskiej. Według Friedmana wojna rozpocznie się przez skoordynowany atak Turcji i Japonii przeciwko USA i ich sojusznikom. Friedman spekuluje nawet, że mogłoby to mieć miejsce 24 listopada 2050 o godz. 17 — w Święto Dziękczynienia.

Turecko-japońskie uderzenie początkowo sparaliżuje potencjał militarny USA i sojuszników. Turcja i Japonia rozpoczną więc negocjacje, domagając się uznania przez USA mocarstwowej pozycji aliansu turecko-japońskiego w Euroazji. USA zareagują jednak instyntownie i emocjonalnie, odrzucając propozycję. Zadecyduje to o wybuchu wojny światowej. Poczatkowa przewaga turecko-japońska zacznie się z czasem załamywać, wraz z odbudową potencjału militarnego i wprowadzeniem przez USA nowych technologii wojskowych. Wojnę zwyciężą USA z sojusznikami.

"Stany Zjednoczone nie są zainteresowane pokojem w Eurazji. Nie są też zainteresowane wygraniem wojny. Podobnie jak to było w Wietnamie czy w Korei, celem tych konfliktów jest po prostu powstrzymywanie innej potęgi lub destabilizacja regionu, a nie zaprowadzenie porządku. W odpowiednim czasie nawet zdecydowana amerykańska klęska jest do zaakceptowania."

W pierwszej fazie konfliktu główną bronią będą samoloty naddźwiękowe dużego zasięgu i piechota używająca sztucznych egzoszkieletów. W dalszej części konfliktu kluczowe znaczenie będzie miała walka o dominację w przestrzeni kosmicznej, z wykorzystaniem broni ulokowanych w przestrzeni kosmicznej i baz wojskowych na Księżycu. Woja potrwa 2-3 lata. Według Friedmana będzie to wojna ograniczona, całkowicie inna od wojny totalnej, takiej jak II Wojna Światowa. Związane to będzie z tym, że wszystkie zaangażowane potęgi będą dysponowały bronią jądrową, tudzież z wykorzystaniem przez obie strony bomb kierowanych (PGM), pozwalających minimalizować niezamierzone zniszczenia. Friedman szacuje, że wojna pochłonie ok. 50 tys. ofiar.

Porządek powojenny

Po zakończeniu wojny USA czekają dwie dekady prosperity. Będzie to rezultat wzrostu wydatków obronnych, prowadzącego do rozwoju nowych technologii, co zaowocuje wielkim rozwojem ekonomicznym i rozszerzeniem amerykańskich wpływów na świecie. Dodatkowo, problemy ekonomiczne związane z przejściem na emeryturę wyżu demograficznego zakończą się w związku z wymarciem owej wyżowej fali emerytów.

USA zachowa wojskową i polityczną dominację na świecie, cementując dodatkowo swą hegemonię w przestrzeni kosmicznej. Związane to będzie z zablokowaniem rozwoju kosmicznych technik militarnych innych potęg. W wyniku wojny, Turcja generalnie zachowa swą sferę wpływów, jakkolwiek w wyniku porażki imperium będzie coraz bardziej niestabilne. Japonia natomiast utraci swą strefę wpływów. USA podyktują traktat pokojowy, który będzie przewidywał ograniczenia militarne tak dla Japonii, jak i Turcji, jakkolwiek będą one w praktyce nieskuteczne i nieegzekwowalne, pozostając formą manifestacyjnego ukorzenia pokonanych.

W międzyczasie wzrośnie siła Polski, w związku z powojennym poszerzeniem wielkości Polskiego Bloku. Niemniej jednak infrastruktura i ekonomia Polski po wojnie będzie wyniszczona, w związku ze stratami dziesiątków tysięcy ofiar, jako konsekwencji bezpośredniej inwazji wojennej. Polska będzie jednak wykorzystywać swe wpływy w powiększonym Polskim Bloku dla odbudowy swej ekonomii. USA zaczną wówczas postrzegać Polski Blok jako potencjalne przyszłe zagrożenie. Aby zapobiec polskiej hegemonii w Europie, USA zawrą sojusz z byłym wrogiem — Turcją, będą także wspierać rozwój ekonomiczny i polityczny Brytanii w Europie, ponadto będą blokować rozój polskiej techniki wojskowej w przestrzeni kosmicznej.

Konflikt USA-Meksyk

Według Friedmana, Północna Ameryka pozostanie centralną orbitą globalnej ekonomii i systemu politycznego przez kolejne stulecia. Niemniej jednak nie gwarantuje to wcale tego, że USA będą dominowały w Północnej Ameryce. Po wojnie, poczynając od lat 70 XXI w., zacznie narastać napięcie pomiędzy Meksykiem a USA. Do tego czasu, po dekadach masowej imigracji, wiele części USA, zwłaszcza południowego zachodu, zostanie zdominowanych etnicznie, kulturalnie i społecznie przez Meksykanów. W okresie tym wielu etnicznych Meksykanów żyjących w południowo-zachodniej części USA, w szczególności na obszarze tzw. cesji meksykańskiej, będzie coraz mniej chętnych do asymilowania się z kulturą amerykańską — zarówno ze względu na to, że żyją na obszarach zdominowanych przez czynnik meksykański, jak i ze względu na bliskość do Meksyku. Te zmiany demograficzne będą nieodwracalne. Większość Meksykanów z południowo-zachodniej części USA będzie się identyfikować jako Meksykanie a nie Amerykanie, wykazując lojalność narodową wobec Meksyku, a nie wobec USA. W międzyczasie Meksyk doświadczy dużego rozwoju ekonomicznego i demograficznego. Przy końcu XXI wieku Meksyk będzie już zdolny do militarnej i geopolitycznej konkurencji z USA o dominację w Ameryce Północnej. Dojdzie do rebelii separatystów meksykańskich w południowo-zachodniej części Stanów, w konsekwencji czego polityczne, kulturowe i militarne napięcie doprowadzi do otwartej konfrontacji między Meksykiem i USA.

Kryzys będzie się rozwijał jako że USA nie będą w stanie go zażegnać przez interwencję wojskową. Większość świata, niechętna amerykańskiej dominacji, po cichu będzie kibicować zwycięstwu Meksyku. Polska i Brazylia włączą się bezpośrednio we wsparcie dla strony meksykańskiej. Według Friedmana konflikt ten nie zakończy się w XXI wieku.

Prognozy technologiczne

Wśród prognoz technologicznych mamy rozwój naddźwiękowych samolotów i rakiet, nowe technologie kosmiczne wspierające rozwój baz wojskowych na Księżycu i załogowych platform wojskowych krążących na orbicie (Battle Stars). Energetyka ziemska zostanie oparta na energii słonecznej za pośrednictwem satelitów. Poza tym wielki rozwój robotyki i genetyki ogromnie zwiększy produktywność i długowieczność na całym świecie.

5 lat po publikacji

5 lat po publikacji znacznie łatwiej uwierzyć w Drugą Zimną Wojnę pomiędzy USA i Rosją, jakkolwiek już wówczas amerykańscy analitycy wywiadu mogli łatwo przewidywać taki scenariusz. USA rozwijały wówczas intensywnie technologię wydobycia gazu łupkowego. To właśnie w 2009 USA stały się największym wydobywcą gazu ziemnego, w konsekwencji w początkach 2010 zagrożona została światowa pozycja Gazpromu jako potentata w wydobyciu i eksporcie gazu ziemnego. Wniosek o drugiej zimnej wojnie wydaje się tutaj naturalny, gdyż nic tak nie stymuluje konfliktów międzynarodowych jak właśnie wojny energetyczno-surowcowe.

Amerykanie w 2009 wiedzieli, że są w stanie rozłożyć Rosję na łopatki, gdyż gaz ziemny jest ważnym filarem rosyjskiego budżetu. Załamanie pozycji Gazpromu mogłoby doprowadzić Rosję do poważnego kryzysu.

Niekonwencjonalna reakcja Rosji na problem polegała na wyraźnym skręcie w prawo, przez co USA trudno jest dziś podbijać postsowiecki bębenek. W ostatnich latach doszło więc do odwrócenia ideologii politycznych pomiędzy Wschodem i Zachodem. USA skręciły w lewo (Obama), podczas kiedy Rosja — w prawo i konserwatyzm. W ten sposób Rosji łatwiej pozbywać się resentymentów antysowieckich w polityce międzynarodowej i dzięki temu Rosja wyrosła dziś na największego orędownika i sojusznika orientacji narodowych i konserwatywnych w polityce.

See comments (21)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word

Mariusz Agnosiewicz Redaktor naczelny Racjonalisty, założyciel PSR, prezes Fundacji Wolnej Myśli. Autor książek Kościół a faszyzm (2009), Heretyckie dziedzictwo Europy (2011), trylogii Kryminalne dzieje papiestwa: Tom I (2011), Tom II (2012), Zapomniane dzieje Polski (2014).  Private site  Number of texts in service: 952  Show other texts of this author  Number of translations: 5  Show translations of this author  Newest author's article: Oceanix. Koreańczycy chcą zbudować pierwsze pływające miasto