Książka pokazuje historię powstania dokumentu, który zachęcił do wymordowania wielu milionów ludzi. Autor potrafi znakomicie snuć wyrafinowane intrygi i ukazywać świat przedstawiony z mocnymi, wymownymi detalami, działającymi na wyobraźnię. Poznajemy XIX wiek mniej znany, pełen ezoteryzmu i dziwacznych koncepcji. Wadą jest natomiast pewne strywializowanie procesu powstania groźnych tendencji. Przypisanie wielu rzeczy jednej osobie, po ekowskiemu nieco suchej i papierowej (wada postmodernistycznych technik), zdejmuje po części odpowiedzialność za Protokoły z ich rzeczywistych twórców, oraz sugeruje obraz świata, gdzie nie ma dobrych idei (takich jak Prawa Człowieka etc), lecz wszystkie są równie mało warte, zakłamane i zbrodniczne.