Nie został postawiony przed sądem aby nie nadawać jego dziełu rozgłosu. Nawet jeżeli uważam "świętą" inkwizycję za organizację przestępczą muszę stwierdzić że nie pracowali w niej idioci. Proces byłby dość głośny jako że prawdopodobnie otarł by się o papieża.
Artykuł świetny ! Mało odkrywczy ale w tym temacie nikt już prochu nie wymyśli. Text spójny i ciekawy. Brawo!!!!
Przepraszam za tą "odkrywczość" ksztłcę sie na historyka dlatego jestem siłą rzeczy upierdliwy. Jeszcze raz gratulaacje.

Chciałam podziękować twórcy tej strony! Ponieważ w dzisiejszyk podręcznikach inkwizycja to tylko stona w podręczniku z waszej strony dowiedziałam się wiele ciekawych rzeczy! Za to dziękuję!

Hej, Artykuł ok, ale brakuje odrobiny danych statystycznych - przynajmniej szacunkowych.
Ciekawi mnie ile osób stracono w ramach inkwizycji.
Jest tyle róznych danych ,ze człowiek się gubi,
Pozdrawiam

Proponuje przeczytać pracę pana Romana Konika "W obronie Świętej Inkwizycji". Dla zainterresowanych fragmenty: www.naszawitryna.pl/ksiazki_128.html

Znalazłem przypadkiem ciekawą stronę więc zamieszczam: www.analizy.biz/marek1962/inkwizycja.htm#wstep
Pozdrawiam
A. Vanini

"Jak już było wspomniane tortury były szeroko stosowanym środkiem prowadzącym do przyznania się oskarżonego o czary." - torturowano około 5-8 procent oskarżonych o herezję, czyli nieporównywalnie rzadziej niż w przypadku sądów świeckich
"Stosowane były one szeroko i dowolną ilość razy." - dozwolone były jednokrotne (często nie przestrzegano tego nakazu ale nie było to regułą)
"Oskarżeni byli przez wiele lat więzieni nie znając powodu aresztowania." - takie wypadki były odosobnione
"Od oskarżenia nie było odwołania," - to inkwizycja wprowadziła wieloinstancyjność, w Hiszpanii w późniejszym okresie każdy wyrok zatwierdzony musiał być przez Inkwizycję królewską (wąsko rozumianą)
"fałszowanie dowodów, kłamliwe zeznania oraz anonimowe donosy są stosowane jako dowody w sprawie" -
W tym fragmencie zawiera się tyle manipulacji, zdań niepotwierdzonych faktami i zwykłych bzdur że po przeczytaniu tego z dużym trudem zmusiłem się do dotrwania do końca artykułu! Z całym szacunkiem dla autora, w tekście tym: brak rozróżnienia pomiędzy ofiarami polowań na czarownice inkwizycyjnymi (te pierwsze to głównie ofiary władzy świeckiej w państwach protestanckich).
Muszę kończyć :-D Jako historyk-ateist

Tekst stwierdzam iż jest dobry ale dlaczego odnosze wrażenie że troche jest pomodyfikowane?

Primo - Gdzie jest napisane o metodach uwolnienia? Z tego co mnie nauczono w szkole o Inkwizycji to do jakiegoś czasu można było odwołać zeznania własne i dostać tylko pokute w stylu chodzenie przez 10 lat w worze albo coś takiego. Jeżeli się nie wyrzekł czyniono sąd. Jeśli się ktoś taki uchylał - ekskomunika.

Secundo - większość zabitych heretyków było sądzonych podczas sądów świeckich.

Reszte już wyłuskał kolega Jaskier. tyle ze strony wierzącego racjonalisty.

bardzo tendencyjny artykuł,pokazali to już autorzy poprzednich komentarzy,ja zwrócę uwagę na jedną,dodatkową sprawę: to właśnie de Torquemada zapewnił skazanym prawo do obrońcy

 W artykule możemy przeczytać:

"Inkwizycja została zlikwidowana w 1859 r. przez papieża Piusa IX. Istotną rolę
dla tego kroku miał rozwój naukowej wiedzy i idee praw człowieka szerzone zwłaszcza
przez antychrześcijańskie ruchy."

Jednak w 1908 r. Papież Pius X przekształcił ją w Kongregację Świętego Oficjum, a w 1965 r. Jan VI w Kongregację Nauki Wiary, którą od 25.11.1985 do 02.04.2005 przewodniczył Joseph Ratzinger, obecny papież Benedykt XVI. Inkwizycja trwa więc nadal, zreformowana, o zmienionej nazwie.