W swoim artykule sugerujesz, że poprzednikiem Jahwe boga słońca i wojny było bóstwo o charakterze lunearnym. Z regóły religioznawcy uważają, że mistyka i religijność związana z księżycem jest źródłowo kobieca. Kulty lunearne idą więc w parze z matriarchatem. Czy to oznacza, że właśnie taki porządek społeczny leży u zapomnianych podstaw Judaizmu? Nigdy nie słyszałam takiej hipotezy, stąd moje zainteresowanie. Poprzednikiem Jahwe miał być Baal, jak najbardziej wojownik.

Domysł całkiem uzasadniony i trafny. Ale pisząc artykuł JESZCZE O TYM NIE WIEDZIAŁEM.
Jeśli poprzednikiem Jahve był Baal, to na pewno NIE SAM. Istniała pewna DWÓJCA (a nawet więcej takich dwójc było na Bliskim Wschodzie).
Szukaj pod hasłem ASZERA.

Szkoda, że Autor nie pisze o ciekawych analogiach - np. o tym, że jedyna w kręgu mezopotamskim próba reformy monoteistycznej (w mniejszym lub większym stopniu) dotyczyła lunarnego boga Nanny/Suena/Sina (w czasach Nabobida, VI w. p.n.e.) Zresztą od zarania dziejów Nanna był jednym z najwyższych bóstw mezopotamskich, a dwie z jego najważniejszych świątyń znajdowały się w Ur i w Harranie (świątynia Ehulhul). Tak się zaś składa, że w Genesis Ur jest rodzinnym miastem Abrama, a Harran - pierwszym celem jego wędrówki zleconej przez Jahwe. Warto też zauważyć, że zwierzęciem totemicznym poświęconym Jahwe był byk (por. złoty cielec), którego rogi są częstym symbolem lunarnym, m.in. byk poświęcony był Sinowi.
Warto też zauważyć, że Allah - zanim synkretyzm Mahometa utożsamił go z Jahwe - był lunarnym bogiem panteonu arabskiego - dlatego do dziś symbolem islamu jest półksiężyc.

Nie wiedziałam o tym, że " Allah - zanim synkretyzm Mahometa utożsamił go z Jahwe - był lunarnym bogiem panteonu arabskiego". Człowiek uczy się całe życie