Mojżesz z Egiptu wyniósł wiarę w jednego boga. Przed tym władca Górnego Egiptu, Echnaton zamierzał zredukować panteon bogów i był prekursorem monoteizmu. Nie powiodł mu się ten zamysł, bo zmarł za młodu ze względu na chorobę Morphana.

> Nie powiodł mu się ten zamysł, bo zmarł za młodu
Nie powiódł mu się ten zamysł, bo był tragicznie za miękki i w przeciwieństwie do Mojżesza nie wyrżnął zwolenników starej religii (a kapłanów przede wszystkim). Dopiero rogaty prorok pokazał, jak się skutecznie wprowadza monoteizm!

Odpowiada mi ta interpretacja.

"Oznajmij to ludowi, ażeby
każdy mężczyzna u sąsiada swego i każda kobieta u sąsiadki swej wypożyczyli
przedmioty srebrne i złote'".
Ot, mentalność....

Pomysł Echnatona, może zaispirował Mojżesza, jednak powiodło mu się nie dlatego, że wyrżnął przeszkadzaczy. Nie było to łatwe przekonać Izraelitów do nowego boga, pamiętamy co robili, gdy tylko się oddalił po tablice z przykazaniami. Ludzie szaleli i oddawali cześć złotemu cielcowi, wcale nie byli przekonani do mojżeszowego boga. Jak pokazują dalsze dzieje Izraela przebiegało to sinusoidalnie: jeden władca nakazywał wiarę w Jahwe, a podczas rządów następnego znowu czczono Baala, Asztarte i innych. Kolejny zwalał posągi, następny wracał do monoteizmu. Minęły wieki zanim Żydzi zaczęli uznawać Boga jako jedynego Ojca. Był to proces. Co do wyjścia z Egiptu to dwie rzeczy mnie zaskoczyły, gdy czytałam S.T. to, że bóg osobiście przeszedł przez miasto i zabił pierworodnych ( zwierzęta też!). Katechizm mówi, że to anioł, czyli małe kłamstewko. Drugie zaskoczenie dotyczyło "złupienia" Egipcjan, skoro oszukali swych sąsiadów i podstępnie zabrali im cenne przedmioty, to był powód, by ich gonić. Z drugiej strony to są historie mocno przesadzone, nie można się na nich opierać, ani wyciągać daleko idących wniosków. Np. Jeśli było 600 000 mężczyzn, to dodając kobiety i dzieci mogło być ich mnóstwo może 1 500 000. Jak poruszaliby się po pustyni, załatwiali swe potrzeby fizjologiczne itd.?   

Wiekszosc w Biblii to sa pobozne zyczenia jakiegos Izraelity, albo zakamuflowane fakty historyczne. Jak ktos chyta biblie uwaznie to dostrzeze mnostwo nie tyle bledow ale sztuczek. Autor (autorzy) nie mogl pisac prawdy bo zaplacilby glowa, dlatego trzeba uwaznie czytac o co w tym chodzi.

@ atacama
>Pomysł Echnatona, może zaispirował Mojżesza, jednak powiodło mu się nie dlatego, że wyrżnął przeszkadzaczy.
Nie oszukujmy się. Przede wszystkim dlatego.

"W całej długiej historii Egiptu fakt taki nigdy nie miał miejsca". Czy Autor neguje exodus Izraelitów, czy tylko jego wersję bibilijną?
Z pozdrowieniem
R.F.

Neguję wersję biblijną. Jakkolwiek rozmaite grupy etniczne przemieszczały się, to jednak nigdy w takim wymiarze i w tak spektakularny sposób, jak to podają autorzy biblijni. Nie ma na to żadnych dowodów. Nie ma też dowodów na historyczność Mojżesza.

Pisząc o dowodach na Mojżesza i exodus, ma Pan na myśli dokumenty egipskie, czy tak? Jeśli tak, to trzeba przyznać że historycy nie są tak wymagający do źródeł jak Pan; wystarczy im głównie naukowa krytyka źródła hebrajskiego. Współczesna historiografia starożytnego Izraela w zasadzie zgodnie przyjmuje, iz Mojżesz był postacia historyczną, zaś w przypadku uznania exodusu Żydów za wyjątkowy (nie w apekcie religijnym oczywiście) w dziejach ludzkości, tylko niewielka grupa biblistów tzw. minimalistów, odrzuca tę opinię lub neguje w ogóle fakt Wyjścia. Ale są to tezy juz z archaicznego okresu badań. Mozna wiedzieć na jakich opracowaniach Pan bazował?

Nie, bardziej logiczne. Warto dokładnie przeczytać Księgi pisane ponoć przez Mojżesza. Ostatnia z tych pięciu opisuje śmierć tego, który je pisał. W Deuteronomium (czy Haddebarim) jest podane nawet miejsce, gdzie spoczął wiekuiście. Nikt nie zna jego grobu "aż po dziś dzień", a liczne wycieczki go odwiedzają. A miało to być tajemnicą. A jeśli chodzi o źródła mojej wiedzy: na pewno nie są to opracowania religijne. Te zawsze mają "dowody" na prawdziwość swoich tez. Najlepsi są pisarze z krajów ościennych. Warto również poczytać Józefa Flawiusza (bez katolickich dopowiedzeń)i wielu późniejszych badaczy bez religijnych konotacji. K. Deschner jest też moim głównym "przekaźnikiem" wiedzy choćby dlatego, że parę dekad poświęcił na zgłębianiu tajników wiedzy na ten temat.

Z pańskiego postu wynika, że ponad naukowe opracowania przenosi Pan własne amatorskie studia i własna logikę plus badania Deschnera [ rozumiem że Flawiusz wymieniony został jako źródło, a nie opracowanie - jako podręcznik jest troszkę przestarzały :)]. Nie sięgnął Pan do podstawowych, zagranicznych  opracowań naukowych, których jest wiele i sa stosunkowo łatwo dostepne. Nie mówię o tzw. religijnych, z których osobiście znam tylko jedno, bo tych jest mniej. W każdym razie wyjaśniły mi sie źródła merytorycznej treści komentowanego artykułu i podstawy Pańskiej logiki. Gdyby interesowała Pana naukowa literatura, to mogę służyć bibliografią.

Rozumiem, że moje amatorskie studia są nienaukowe i zbyt "deschnerowskie". Pańskie są naukowe i wolne od tych naleciałości. Ciekawe tym bardziej, że podpiera się Pan tylko religijnymi opracowaniami. Kwestionując Deschnera stawia się Pan po tamtej stronie.

Czy ktoś zadał sobie trud obliczenia ile czasu zajęło Żydom przekroczenie owego morza? Przecież to nie była Armia doborowej piechoty, ale ok. 1,5 mln zbieraniny od niemowlaków do starców z całym niemałym dobytkiem.
Skąd ścigający Egipcjanie wzięli konie? Podobno wyginęły one doszczętnie w czasie dwóch z dziewięciu plag.
Czemu nie odkryto dotychczas żadnych śladów pisanych przez Izraelitów starszych niż okres Niewoli Babilońskiej? Przecież Mojżesz podobno żył i pisał już 10 wieków wcześniej.
Czemu nie wierzymy w istnienie Wawelskiego Smoka, skoro istnieją Naukowe Dowody (Kroniki Kadłubka) a nawet Smocza Jama?
Czemu...