| The Bible » The Bible - generally 
 
 Imiona diabła w BibliiAuthor of this text: Dawid Ropuszyński 
 1. Nazwy własne:
 Anioł
Czeluści (Abuson — Hades, Szeol) (Apokalipsa
9:11) 
 Abaddon (NT)
[hbr. Zatracenie]
(Apokalipsa 9:11); W ST synonim Szeolu: Job 26:6 i in.
 Apollyon (NT) [gr.
Niszczyciel]
(Apokalipsa 9:11);
 Beelzebul
(NT) (spolszczane na
Beelzebub) (Mateusza
10:25; Mateusza 12:24, 27;
Marka 3:22; Łukasza 11:15, 18-19); W ST filistyńskie bóstwo z Ekronu, Baal-Zebul, Pan Much, Baal — główne bóstwo
Kanaanu, tożsame z Iszkurem, Zeusem, Mardukiem, Jeho i innymi ówczesnymi bóstwami
burzy ((2 Królewska 1:2, 3, 6, 16;)
 Beliar
(NT) (gr. Belial) [w ST synonim nieprawości]
(2 Koryntian 6:15);
 Gwiazda
Zaranna, Jutrzenka (Wenus, łac. Lucifer) (Izajasza 14:12)
  
 2. Nazwy zwierząt i stworzeń mitycznych:
 Lewiatan
(Liwjatan, wąż Kręty, wąż Płochliwy) (psalmów 74:14; Izajasza
27:1), mityczny smok „Zwinny" [por. grecki smok
Ladon — Zwinny], synonim pierwotnego chaosu, odpowiednik babilońskiej smoczycy
Tiamat, której łeb roztrzaskał Marduk; dopiero w późniejszych wiekach utożsamiony z Egiptem bądź z szatanem; w mitologii żydowskiej oplatał świat trzymając w pysku ogon niczym smok Uroboros czy Okeanos)
 potwór
morski (Izajasza
27:1) 
 smok
(Apokalipsa 12:4, 7,
13, 16-17; Apokalipsa 20:2);
 smok
barwy ognia (Apokalipsa
12:3) 
 wąż (Rodzaju
3:1-2, 4, 13-14; 2
Koryntian 11:3; Apokalipsa 12:9, 14-15);
[w Ks. Rodzaju wąż jako typowe stworzenie falliczne, przeklęte przez Jeho; użyto
tu hebr. słowa arum — „wąż, nagi", podobnie dwuznaczne
szumerskie „usz": „wąż, penis"; Talmud zawierał szczegółowe
instrukcje dla kobiet jak wystrzegać się wężowych pokus; później uznany za
przebranego szatana a dokładniej anioła Szamaela; w chrześcijaństwie to
oczywiście diabeł, który zdołał przekabacić doskonałe stworzenia boże,
pomijając już fakt, że bunt aniołów przeciwko bogu nastąpił dopiero trzy
rozdziały później.)
 wąż
starodawny (Apokalipsa
12:9; Apokalipsa 20:2)
 wielki
smok (Apokalipsa
12:9) 
 wilk (Jana
10:12) 
  
 3. Imiona odnoszące się do doczesnej władzy:
 bóg tego
świata (2
Koryntian 4:4); 
 król
babiloński (Izajasza 14:4); 
 król
Tyru (Ezechiela
28:12); 
 rządca
(dzierżawca) świata ciemności tego wieku (gr. kosmokrator skotous aiwnas toutou)
(Efezjan
6:12); 
 syn boży (Rdz 6.2; Job 1:6n)
 wódz, który
nadejdzie (Daniela 9:26); (Cf. 2 Tesaloniczan 2:3-4 i Apokalipsa 12:7-9)
 władca
mocarstwa powietrza (Efezjan
2:2); 
 władca
tego świata (gr. archon
tou kosmou) (Jana
12:31; Jana 14:30; Jana
16:11); 
 władca
Tyru (Ezechiela
28:2); 
 władca złych
duchów (Mateusza
9:34; Mateusza 12:24;
Marka 3:22; Łukasza 11:15)
  
 4. Imiona oddające cechy charakteru:
 diabeł
[gr. diabolos; oszczerca, oskarżyciel; tłum. hbr szatan] (Mądrości
2:24, Mateusza 4:1, 5,
8, 11; Mateusza 13:39;
Mateusza 25:41; Łukasza
4:2-3, 5, 9, 13; Łukasza 8:12;
Jana 8:44; Jana 13:2;
Dzieje apostolskie 10:38; Dzieje
apostolskie 13:10; Efezjan 4:27;
Efezjan 6:11; 1 Tymoteusza 3:6-7;
2 Tymoteusza 2:26; Hebrajczyków 2:14;
Jakuba 3:15; Jakuba 4:7;
1 Piotra 5:8; 1 Jana 3:8, 10;
Apokalipsa 2:10; Apokalipsa 12:9, 12;
Apokalipsa 20:2, 10); 
 szatan
[hbr. oszczerca, oskarżyciel, przeciwnik; początkowo jeden z aniołów pełniący
funkcję oskarżyciela ludzi, pod wpływami perskimi nabrał cech demonicznych]
(Kronik 21:1, Joba
1:6-12; Joba 2:1-7; Zachariasza
3:1-2; Mateusza 4:10;
Mateusza 12:26; Mateusza 16:23;
Marka 1:13; Marka 3:23, 26;
Marka 4:15; Marka 8:33;
Łukasza 10:18; Łukasza 11:18;
Łukasza 13:16; Łukasza 22:3, 31; Jana 13:27; Dzieje apostolskie
5:3; Dzieje apostolskie 26:18;
Rzymian 16:20; 1 Koryntian 5:5;
1 Koryntian 7:5; 2 Koryntian 2:11;
2 Koryntian 11:14; 2 Koryntian 12:7;
1 Tesaloniczan 2:18; 2 Tesaloniczan 2:9;
1 Tymoteusza 1:20; 1 Tymoteusza 5:15;
Apokalipsa 2:9, 13, 24; Apokalipsa 3:9;
Apokalipsa 12:9; Apokalipsa 20:2, 7);
Jak widać diabeł i szatan to ulubiony temat autorów nowotestamentowych, w ST
szatana niema prawie wcale, jest jedynie jednym z aniołów, bo to sam bóg
odpowiada za wszelkie dobro i wszelkie zło na świecie. Szatan jest więc twórczym
wkładem myśli grecko-perskiej w naszą kulturę o skutkach niestety
brzemiennych a raczej płomiennych.
 kłamca (Jana
8:44) 
 kusiciel (Mateusza
4:3; 1 Tesaloniczan 3:5);
 mały róg
(Daniela 7:8); 
 niegodziwiec
(2
Tesaloniczan 2:8-9) 
 nieprzyjaciel
(Mateusza
13:39); 
 ojciec kłamstwa
(Jana
8:44); 
 oskarżyciel
braci naszych (Apokalipsa
12:10); 
 strona
przeciwna (1 Piotra 5:8, 1
Tymoteusza 5:14);
 syn
zatracenia (Jana 17:12, 2 Tesaloniczan 2:3); (cf. Ezechiela 28:11-19)
 władca
ciemności (Colossians 1:13; 2:13-14; 1 Jana 3:12;
1 Jana 5:18-19) 
 wróg (Łukasza
10:19)
 zabójca  (Jana 8:44) 
 złodziej
(Jana
10:10)
 Zły
(Mateusza 5:37;
Mateusza 6:13; Mateusza 13:19, 38;
Jana 17:15; Efezjan 6:16;
2 Tesaloniczan 3:3; 1 Jana 3:12) 
 Komentarze i korekta: Krzysztof Sykta
 
 
 
 « The Bible - generally   (Published: 21-08-2002 Last change: 06-09-2003)
 
 
 
 All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.| Dawid Ropuszyński Publikował m.in. w: Dziś, Fakty i Mity, Forum Klubowe. Brał udział w Światowym Kongresie Humanistycznym w Noordwijkerhout i w Światowej Konferencji Int'l Humanist and Ethical Youth Organisation w Utrechcie. Działacz społeczny, członek Polskiego Stowarzyszenia Wolnomyślicieli. Nauczyciel języka angielskiego. Number of texts in service: 21  Show other texts of this author
 Newest author's article: Napoleon a Kościół
 | 
 page 1818  |