|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Catholicism » Ogranization and authority » Vatican and papacy
Pontifex Maximus -Biskup Rzymu Author of this text: Mariusz Agnosiewicz
"Kto
szanuje biskupa, tego Bóg szanuje;
kto czyni cokolwiek bez wiedzy biskupa, ten diabłu służy
(...) na biskupa trzeba patrzeć jak na samego Pana"
św. Ignacy Antiocheński [ 1 ]
Do III
wieku biskup rzymski na pewno nie był uważany za kogoś najważniejszego w chrześcijaństwie. Należy zaznaczyć, że to nie Biblia czy gmina rzymska zaczęła
się mienić najważniejszą. Była to inicjatywa cesarzy, którzy jednocząc
swoje imperium, tego samego domagali się od organizacji kościelnej. I tak
pierwszy krok uczynił cesarz Aurelian (270-275), który ponownie zjednoczył
pod swoją władzą rozbite buntami ziemie państwa, uznał "w
pewnym wypadku utrzymywanie stosunków z biskupem rzymskim za probierz prawowitości
lokalnej władzy biskupiej"
Po
raz pierwszy miano „papieża" przybrał 38. następca św. Piotra św.
Syrycjusz (384-399), Rzymianin.
W
lipcu 445 r. cesarz rzymski Walentynian III wydał ustawę, która po raz pierwszy w sposób jasny i otwarty jasno formułuje zasadę prymatu biskupa Rzymu nad innymi
biskupami. Powodem wydania ustawy była działalność biskupa Arelate — Hilarego.
"Nie radząc się kapłana
miasta Rzymu uzurpował on sobie lekkomyślnie prawo ordynowania biskupów, wcale
mu nie przysługujące. Jednych więc bezzasadnie usuwał, innych zaś wyświęcał w sposób niewłaściwy, wbrew woli obywateli miast. A ponieważ ci nie chcieli
przyjmować nowych biskupów, skoro nie brali udziału w wyborze, Hilary zebrał
zbrojną gromadę i nieprzyjacielskim obyczajem oblegał mury albo wdzierał się
szturmem; tak wprowadzał orężem na stolice łagodności tych, co mieli pokój głosić!
Kiedy więc dopuszczono się takich występków przeciw majestatowi Imperium i przeciw
szacunkowi należnemu stolicy apostolskiej, mąż pobożny, papież stolicy,
wydał odpowiednie zarządzenia i wszczęto śledztwo. Zapadł wyrok i na Hilarego i na tych, których on niewłaściwie ordynował. Wyrok ten ważny byłby w Galii
także bez sankcji cesarskie. Czegóż bowiem nie wolno w stosunku do Kościoła
autorytetowi tak wielkiego kapłana? Nasze więc rozkazy mają tylko to na celu,
ani w przyszłości nie wolno było ani Hilaremu (zwać go nadal biskupem zezwala
wyłącznie ludzka łagodność papieża), ani też komukolwiek innemu ingerować zbrojnie w sprawy Kościoła lub sprzeciwiać się poleceniom arcykapłana rzymskiego. Takie
bowiem poczynania gwałcą ufność i poważanie należne naszemu Imperium".
Footnotes: [ 1 ] Pierwsza część wypowiedzi pochodzi z listu „Do Smyrneńczyków" 9,1, druga natomiast z listu „Do Efezjan" 6,1; podane za: „Chrześcijaństwo a ludzkość" — Jan Stachniuk, Toporzeł, Wrocław 1997, s.130-131 « Vatican and papacy (Published: 10-06-2002 )
All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 442 |
|