|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Catholicism » History of Church » General history
Historia ciskania klątw Author of this text: Mariusz Agnosiewicz
"...i przebacz nam nasze winy, jak i my
przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili
(...) Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich
przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski."
Mt 6:12-14
"Wtedy Piotr zbliżył się do Niego i zapytał:
Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat
wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?
Jezus mu odrzekł: Nie mówię ci, że aż siedem
razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy."
Mt 18:21-22
Po raz
kolejny nie zbiegło się rzymskim papieżom
postępowanie z nakazami ewangelii. Tym jednak
razem nie jest aż tak źle. Kiedy zawodzi Nowy
Testament, można powołać Stary, gdzie mamy fragment
do którego nawiązywała ewangelia (Rdz 4,15-24):
Jahwe przyobiecał Kainowi, że mimo jego grzeszności,
on, jako jego plemiennik znajduje się pod jego ojcowską
opieką, przyobiecał każdemu, kto zechciałby dokonać
gwałtu na bezbożnym Kainie: "siedmiokrotną
pomstę".
Potomek Kaina przebił jednak Jahwego w
zapowiedziach pomsty, mówiąc:
"Jeśli Kain miał być pomszczony siedmiokrotnie,
to Lamek siedemdziesiąt siedem razy!"
[ 1 ]
"Z obłożonymi przez niego
[papieża] klątwą
nie wolno przebywać w jednym domu"
Dictatus papae,
pkt 6., Grzegorz VII
Klątwy rzadko kiedy
miały podłoże religijne, na ogół stosowano je aby wymusić na władcy pewne posunięcia
polityczne zgodne z interesem Kościoła. Kiedy władca danego państwa był ekskomunikowany w jego kraju obowiązywał tzw. strajk boży (zawieszona była wszelka służba religijna).
Klątwy ciskano jednak również na ludzi którzy w jakiś sposób zajmowali inne
stanowisko na dana kwestię niż Kościół, na naukowców, literatów, wynalazców,
itp.
Oczywiście klątwy
ciskali również podrzędni plebani, jednak z ich anatemami nie za bardzo się
liczono, jeśli duchowny nie miał wpływu na pomoc władzy świeckiej dla swojej
sprawy. Proboszczowie klątwami rzucali bez żadnego umiaru, na przykład ekskomunika
za niepłacenie dziesięciny czy niepójście do spowiedzi wielkanocnej spadała
niekiedy na większość mieszkańców wsi.
Za Augusta III na
drzwiach katedry gnieźnieńskiej wisiała tablica, która "ostrzegała o klątwie na takowych, którzy by się do domu bożego z takim instrumentem
prawdziwie zbójeckim wchodzić ważyli". Chodziło oczywiście o szlachecki
obuch, zwany też nadziakiem, bądź czekanem, z którym rzadko kiedy w owym czasie
się szlachcic rozstawał.
Data
Cel
przekleństwa
|
Anatemokreator
|
Powód i okoliczności
|
|
|
|
|
1054
r.
|
Michał
Ceruliusz, patriarcha kościoła wschodniego
|
Leon
IX
|
Wzajemna
rywalizacja w przewodzeniu chrześcijaństwu oraz rozbieżności doktrynalne.
Nawzajem obłożyli się klątwami na ponad dziewięćset lat.
|
|
|
|
|
1076
|
Henryk
IV, cesarz Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego
|
Grzegorz
VII
|
Rywalizacja
dwóch potęg o aspiracjach uniwersalistycznych. Bezpośrednim powodem był
spór o inwestyturę (obsadzanie synekur kościelnych). Henryk musiał się
ukorzyć przed papieżem czołgając się na kolanach u wrót zamku Canossa
|
druga
poł. XII w. |
Henryk
II, król Anglii |
|
z powodu zamordowania arcybiskupa Cantenbury, Tomasza Becketa, w rzeczywistości
chodziło o przywileje angielskiego Kościoła |
1199
|
Filip
August, król Francji |
Innocenty
III |
ponieważ
porzucił Ingeburgę |
1210
|
Otton
IV |
Innocenty
III |
|
1213
|
Jan
bez Ziemi, król Anglii |
Innocenty
III |
|
1245
|
Fryderyk
II Hohenstauf, cesarz niemiecki |
Innocenty
IV |
|
1303
|
Filip
Piękny, król Francji |
Bonifacy
VIII |
Papież
„nadał" bullą Francję cesarzowi Albertowi Austriackiemu ("Dajemy
Wam z pełności naszej potęgi królestwo Francji, które należy prawnie do
cesarzy Zachodu"). W swej manii wielkości tak się papież zapędził,
że król musiał go uwięzić, czym rozpoczął okres tzw. niewoli awiniońskiej,
która doprowadziła papiestwo do zupełnego upadku |
pocz.
XVI w. |
Ludwik
XII, król Francji |
Juliusz
II |
dążył
do wyparcia wojsk francuskich z Włoch (w czasie toczącej się wojny francusko-habsburskiej o wpływy w Europie); pozwolił pierwszemu lepszemu zaborcy zagarnąć królestwo
ekskomunikowanego króla |
Druga
poł. XVI w.
|
Prostytutki
|
Sykstus
V
|
Potrydenckie
oczyszczanie Kościoła z dotychczasowego brudu i rozpusty. Dotąd zawód
prostytutki był przez papieży uznawany i szanowany. Prostytutki płaciły
papieżowi daniny.
|
1809
|
Napoleon I Bonaparte |
Pius
VII |
|
|
|
|
|
druga poł. XIX w.
|
Wiktor
Emanuel, król państwa piemoncko-sardyńskiego
|
Pius
IX Nieomylny
|
Zgoda
na przyłączenie północnej części Państwa Kościelnego do Królestwa Sardynii.
Ludność wybrała w głosowaniu króla chcąc uwolnić się od Namiestnika Chrystusa.
|
|
|
|
|
druga
poł. XIX w.
|
Ksiądz
Stanisław Stojałowski, działacz galicyjskiego ruchu ludowego
|
Pius
IX
|
Dążył
do poprawy życia chłopów, występując przeciw ich uciskowi ze strony szlachty i kleru.
|
|
|
|
|
Footnotes: [ 1 ] Jako ciekawostkę można podać, że liczba siedem jest symbolicznie związana z Lamekiem. Żył Lamek 777 lat (choć jest to niby linia Setytów), tym niemniej nie jest to istotne, gdyż nie jest kwestią nauki, lecz wiary mówić, że u zarania dziejów było dwóch Lameków spokrewnionych ze sobą, z których jeden miał poprzysięgać 77-krotną pomstę, inny zaś żyć 77 i siedem lat. Liczba 7 związana jest z mitologicznym Lamekiem — tyle możemy powiedzieć « General history (Published: 15-06-2002 Last change: 27-10-2006)
All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 522 |
|