To, że ludzie wychodzą na ulice i podpalają samochody, jak miało to miejsce w Paryżu, jest wynikiem niezadowolenia, niechęci, frustracji, pokazem bezradności czy chęcią wyszumienia się. Wielu młodych ludzi nie potrafi się odnaleźć i chce w ten sposób zwrócić na siebie uwagę — najprostsze mechanizmy psychologiczne, a że Francja ma rewolucyjne tendencje, to już zupełnie inna historia. Czy protesty młodych, białych Europejczyków podczas mitingów G8 w Gottebergu, Genui, Pradze, Kopenhadze, Szkocji, Petersburgu czy planowane na lato 2008 w Hamburgu uważane są za działalność terrorystyczną ( co niektóry chcieliby, aby prawo regulowało tą kwestię) i czy porównywane są z wystąpieniami, w których uczestniczą muzułmanie ^{[ 10 ]}? Tak samo jest z podpalanymi ambasadami z różnych częściach świata. Skrajnie radykalne organizacje religijne, które uczestniczyły w incydentach z 11 września 2000 w Nowym Jorku, 11 marca 2004 w Madrycie i grupy osób mające na celu zastraszenia i wymuszenia, działające na całym globie to wymagające potępienia „zapalniki".

Nieposłuszeństwo i niechęć mogą zostać zmienione w nienawiść, oczywiście istnieje możliwości udziału w działalności propagandowej i destrukcyjnej oraz manipulacjach alkajdy czy innych talibów. Demokracja to najgorszy z możliwych ustrojów = władzę mają nieliczni wybierani przez licznych, a o tych najmniejlicznych nawet nie słychać chyba, że zrobią coś naprawdę paskudnego.

Guy Sorman twierdzi, iż europejski islam znacznie odbiega od religii, którą wyznawali ich przodkowie, określa go jako specyficzny twór powstały w warunkach imigracji, wykorzenienia i asymilacji niektórych grup muzułmanów. Według Sormana,- ta nowoczesna wersja może zmienić się w „autentyczny europejski islam, korzystający z doświadczeń muzułmańskiej tradycji i europejskiego oświecenia" ^{[ 11 ]}. Tariq Ramadan pacyfistyczny kaznodzieja islamski żyjący w Europie nawołuje do integracji z kulturą zachodnią przez tworzenie mniejszościowych społeczeństw odróżniających się od chrześcijańskich. Sądzi, że cywilizacja europejska opiera się na krytycznej analizie fundamentalnych tekstów co utrudnia progres scalania ^{[ 12 ]}.

Dysonans poznawczy jaki przeżywają muzułmanie, ze względu na przesłanki historiozoficzne, z jednej strony jest wytłumaczony, lecz druga stora medalu podważa twierdzenie o Europie — jako zbiorowym systemie tylko białych. Agata S. Nalborczyk w tekście — Islam w Europie przedstawia kolejne losy tej mniejszości na Starym Kontynencie. Twierdzi również, że „ważne jest bowiem to, by muzułmanie nie skupiali się wyłącznie na podkreślaniu własnej odrębności, lecz także, by włączali się w życie społeczne kraju, w którym żyją" z czym powinniśmy się zgodzić ^{[ 13 ]} jednak jest to dedukcja idealistyczna i naprawdę fanatyczna. Jak wiemy, nie jesteśmy muzułmanami, nie potrafimy ich zrozumieć co gorsze nie potrafimy ich kontrolować i przewidywać poczynań jednostek, grup czy światowego musslim`s.

Timothy Garton Ash jest profesorem studiów europejskich na Uniwersytecie Oksfordzkim, autorem książek o historii najnowszej. Ostatnio opublikował: Wolny świat. Dlaczego kryzys Zachodu jest szansą naszych czasów. Uważa, że Głębokie wyobcowanie wielu muzułmanów — zwłaszcza w drugim i trzecim pokoleniu imigrantów — jest dziś jednym z najtrudniejszych problemów Europy ^{[ 14 ]}.

Słowa autora artykułu EuroArabia — grzech socjalistów, trafiają w sedno tematu rozważań. Nawołuje on: „Nie musimy się obawiać nadejścia Euroarabii, my już w niej żyjemy", pewne jest, iż żyli w niej również nasi praszczurowie ^{[ 15 ]}, twórca owych wywodów przez swój subiektywizm czy prawicowe natchnienie domaga się riposty w formie sprostowania. Istniejący fakt jest niezmiernie istotny: muzułmańska diaspora jest zjawiskiem zupełnie nowym. Wyjazdy do krajów niewiernych były muzułmanom zabronione, a prawa dotyczące podróży nadal są niedopasowane do teraźniejszego życia. Islamscy prawnicy przez długi czas spierali się w kwestii osiedlaniu się muzułmanów w krajach niewiernych, a jeśli już doszło do życia w dar al-kufr koniecznie należy wykorzystać prawa tubylców, by najskuteczniej ich zwalczyć bądź przekonać do „prawowitej wiary" ^{[ 16 ]}.

Mufti Mustafa Cerić uważa się za Europejczyka i nie musi tego udowadniać, czuje się gospodarzem, a nie gościem. Podważa postrzeganie, z punktu widzenia historycznego, Europy jako kontynentu chrześcijańskiego ^{[ 17 ]}. Mufti w Zagrzebiu 23 lutego 2006 roku oficjalnie przedstawił treść „Deklaracji Muzułmanów Europejskich". Podstawowym jej celem jest ustanowienie reprezentacyjnej muzułmańskiej instytucji działającej w ramach Unii Europejskiej na czele której zasiadłby główny mufti Europy ^{[ 18 ]}.

Pytanie postawione w temacie eseju poniekąd zostało zdewaluowane — fikcją na pewno Euroarabia nie jest, lecz faktem dokonanym i dokonującym się. Nie można popadać w obłęd i powtarzać za Orianą Fallaci która w swej ostatniej książce La Forza della Ragione („Siła rozsądku") stwierdziła „Europa coraz bardziej staje się prowincją islamu, kolonią islamu". Tego poglądu broni Daniel Pipes uważając, że ta ostoja chrześcijaństwa szybko poddaje się islamowi przez wypalanie się chrześcijaństwa i anemiczny wskaźnik urodzeń ^{[ 19 ]}.

Kim są Europejczycy, czy nie narodem narodów i zlepkiem kultur?

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Eurokonstytucja czyli konstytucja czego? Europa i Ameryka

Comment on this article..   See comments (6)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word