|
Chcesz wiedzieć więcej? Zamów dobrą książkę. Propozycje Racjonalisty: | | |
|
|
|
|
Society »
Antysemityzm w publikacji Jerzego Roberta Nowaka 'Kogo muszą przeprosić Żydzi' [2] Author of this text: Karol Haratyk
To
właśnie stereotyp spiskowy stał się elementem szowinistycznych ideologii. Zanim
to się jednak stało, antysemityzm głęboko zdążył zapuścić korzenie w europejskiej świadomości potocznej. Tę transformację antysemityzmu akcentuje
Helena Datner poprzez rozróżnienie pomiędzy antysemityzmem tradycyjnym a nowoczesnym. Antysemityzm tradycyjny jest elementem światopoglądu religijnego
niektórych chrześcijan, którzy uważają, że naród żydowski jako taki ponosi winę
za śmierć Jezusa. Antysemityzm nowoczesny, jako element ideologii, jest bardziej
rozbudowany i solidniej uzasadniany, niż antysemityzm tradycyjny. Jednak również w nowoczesnej wersji antysemityzmu zawierają się sprzeczności: Żydzi są
charakteryzowani jako skuteczni, ale i bezwzględni przedsiębiorcy (tak
skuteczni, że potajemnie rządzą światowym kapitałem), jako „wywrotowcy",
liberatarianie, komuniści, czy anarchiści, jako niezwykle solidarni i egoistyczni grupowo. Ponadto Żydzi skrycie dążą do władzy. [ 11 ]
Stereotyp spiskowy i antysemityzm nowoczesny w „Kogo muszą przeprosić Żydzi" Z opisów Jerzego Roberta Nowaka wyłania się obraz Żydów, którzy celują w „produkowaniu zła" i próbach zdominowania narodów, wśród których mieszkają.
Żydzi, którzy powinni być wdzięczni Polakom za to, „że przez całe stulecia
Polska była jedynym schronieniem dla Żydów z całej Europy", zdradzają ich w chwili, gdy Polska jest najbardziej osłabiona: w okresie zaborów,
[ 12 ] II wojny światowej, stalinizacji Polski.
[ 13 ]
Wydaje się, że w XIX i XX wieku Żydzi stale spiskowali przeciw Polsce. Nieraz
czynili to otwarcie,
[ 14 ] częściej jednak skrycie. Jedną ze skrytych metod było „szpiclowanie",
szczególnie popularne w XIX wieku: „Historia odnotowała całe "legiony"
antypolskich Żydów, szpicli i donosicieli." [ 15 ] W XX wieku Żydzi zazwyczaj występowali przeciwko Polsce w przebraniu komunistów.
To pozwalało im na systematyczne niszczenie polskiej gospodarki (w końcu Hilary
Minc był Żydem) [ 16 ],
jak i na terroryzowanie i mordowanie Polaków. Żydzi odgrywali niezwykle
istotną rolę w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, Urzędach
Bezpieczeństwa, Ministerstwie Sprawiedliwości i wymiarze sprawiedliwości. W rozdziale „Za rolę Żydów w stalinizacji Polski" autor wymienia ponad 50 nazwisk
osób żydowskiego pochodzenia, które sprawowały kluczowe funkcje w wymienionych
instytucjach, zaznaczając przy tym, że nazwiska „(...) można by jeszcze bardzo
długo mnożyć." [ 17 ]
Również po upadku komunizmu Żydzi nie przestali spiskować przeciw Polakom.
Szczególnie niechlubnie w historii Polski po 1989 roku zapisali się Bronisław
Geremek i Adam Michnik (rozdział „Za zaprzepaszczenie tak wielu polskich szans
po 1989 roku"). [ 18 ]
Również inne narody doznały wielu tragedii na skutek działalności Żydów
przebranych za komunistów. J.R. Nowak wymienia tutaj Rosjan, Węgrów, Czechów i Stany Zjednoczone („Za rolę Żydów w Komunistycznej Partii USA", "Za rolę Żydów w szpiegowanie na rzecz Sowietów" [ 19 ]).
Nie mam jednak wątpliwości, co do tego, że autor byłby w stanie znacznie
wydłużyć to wyliczenie.
Niegodziwości Żydów nie można wytłumaczyć dążeniem do uzyskania własnego
niepodległego państwa, gdyż nawet współcześnie, gdy takie państwo już posiadają,
nie przestają spiskować przeciw innym narodom, starając się je wykorzystać dla
realizacji własnych celów, wśród których najważniejszym wydaje się być
terroryzowanie ludności arabskiej zamieszkującej Izrael. [ 20 ]
Żydzi byli w stanie podporządkować sobie zarówno politykę Stanów Zjednoczonych
(rozdział: „Za forsowanie skrajnie proizraelskiej polityki kosztem narodowych
interesów USA" [ 21 ]),
jak również ich kulturę (rozdział: "Za rolę zdominowanego przez Żydów Hollywood w rozbijaniu tradycyjnych wartości" [ 22 ]).
Czym więc należy tłumaczyć ich niegodziwość? Autor wymienia explicite tylko
jeden motyw: „tradycyjną zasadę przystosowania się do narodów rządzących".
[ 23 ] Tłumaczy to, dlaczego Żydzi „szpiclowali" na rzecz Rosjan w XIX wieku oraz
dlaczego popierali komunizm. Nie tłumaczy to jednak ich dzisiejszej działalności
niszczącej narody od wewnątrz (przykładami są tutaj Polska i USA). Wydaje się,
że zakładanym przez autora motywem postępowania Żydów jest tutaj „obsesyjne
dążenie do władzy" oraz „trwała właściwość dyspozycyjna — nastawienie na
produkowanie zła; jej ostatecznym celem jest nie tyle obrona własnych interesów,
ile (...) zniszczenie społeczeństwa", które to M. Kofta i G. Sędek wymieniają
wśród cech wyróżniających stereotyp duszy grupowej / stereotyp spiskowy. [ 24 ]
Inną cechą obrazu Żydów, który wyłania się z tekstu J.R. Nowaka jest skrytość
ich działań, ich spiskowy charakter (działają w przebraniu komunistów, ludzi
show biznesu w Hollywood, polskich rzeczników III RP lub wręcz agentów służb
wywiadowczych na usługach wrogich państw), a to właśnie „aktywność spiskowa",
„niewidzialny sposób działania" jest kolejną definicyjną cechą stereotypu
spiskowego. [ 25 ]
Co więcej, Żydów raczej nie cechuje egoizm indywidualny, gdyż są oni zdolni do
największych poświęceń w imię specyficznie zdefiniowanego dobra ich narodu (czy
też raczej zła innych narodów). To sprawia jednak, że możemy przypisać im
„wysoki stopień egoizmu grupowego i solidarności grupowej", które są kolejnymi
cechami wyróżniającymi stereotyp spiskowy. [ 26 ]
Autor nie wspomina o żadnym „odległym centrum dowodzenia", które koordynowałoby
działaniami Żydów. Jego tekst nie pozostawia jednak wątpliwości, że
„poszczególnych członków postrzega (...) jako subordynowanych wykonawców woli
grupy", a grupa ta działa według niego „w zadziwiająco zintegrowany, jednolity
sposób". [ 27 ]
Wszak trudno w inny sposób zrozumieć, dlaczego Żydzi często ryzykowali życiem
(np. jako szpiedzy) lub przynajmniej prestiżem społecznym (np. jako członkowie
Komunistycznej Partii USA) chcąc zniszczyć państwa, które zamieszkiwali. Trudno
zrozumieć w inny sposób, dlaczego ci Żydzi, którzy według J.R. Nowaka
zdominowali Hollywood, stawiają sobie za cel rozbicie tradycyjnych wartości;
dlaczego z taką zaciekłością stosowali terror państwowy w zdominowanych przez
siebie państwach komunistycznych. W kontekście całego tekstu wyróżnienie w ostatnim rozdziale kategorii Żydów uczciwych trzeba traktować tylko jako sposób
na uwiarygodnienie ideologii, która jest promowana w „Kogo muszą przeprosić
Żydzi". Ich działalność wszak, choć szlachetna, nie przyczynia się do zmiany
postawy innych Żydów, do pomniejszenia solidarności grupowej i egoizmu
grupowego, czy do obniżenia stopnia koordynacji działań zdecydowanie
przeważającej liczby Żydów. W tekście „Kogo muszą przeprosić Żydzi" odnajdujemy
więc wszystkie definicyjne cechy stereotypu spiskowego. Ponadto, jako tekst w zamierzeniu historyczny, przedstawia on interpretacje przeszłości, a jako tekst
polemiczny „uwrażliwia percepcyjnie i emocjonalnie na domniemane zagrożenia dla
grupy własnej", czyli narodu polskiego, „motywuje do kolektywnej samoobrony" i „dostarcza moralnego uzasadnienia dla dyskryminowania i dehumanizowania
przedstawicieli grupy obcej", jak również przedstawia wyjaśnienia negatywnych
zjawisk społecznych (np. we wspomnianych już rozdziałach „Za zaprzepaszczenie
tak wielu polskich szans po 1989 roku", czy „Za rolę zdominowanego przez Żydów
Hollywood w rozbijaniu tradycyjnych wartości"). Oznacza to, że „Kogo muszą
przeprosić Żydzi" spełnia wszystkie wymienione przez M. Koftę funkcje stereotypu
spiskowego. [ 28 ]
„Kogo
muszą przeprosić Żydzi" można potraktować również jako element ideologii
promowanej przez rozgłośnię radiową Radio Maryja, której dyrektorem jest ojciec
Tadeusz Rydzyk. Marcin Kowalski w artykule na temat J.R. Nowaka zamieszczonym w „Dużym Formacie", dodatku do Gazety Wyborczej, pisze: „Nowak jest jednym z głównych ideologów stacji o. Rydzyka. Od lat wyznacza polityczne trendy w RM."
[ 29 ]
Nie charakteryzując bliżej ideologii Radia Maryja, ograniczę się do
stwierdzenia, że możemy odnaleźć w niej zarówno elementy antysemityzmu
tradycyjnego, jak i nowoczesnego. Niemniej w analizowanej publikacji odnajduję
tylko ten drugi rodzaj antysemityzmu. Wprawdzie J.R. Nowak pisze o aktywnym
włączeniu się Żydów w politykę ateizacji społeczeństw w państwach
komunistycznych,
[ 30 ] jak również o współcześnie prowadzonej przez Żydów walce z chrześcijaństwem (bo
tak jak mniemam należy rozumieć tradycyjne wartości rozbijane przez Hollywood),
[ 31 ] to jednak te działania Żydów wpisują się raczej w ich skłonność do „produkowania
zła", nie stając się elementami wyrażonego explicite światopoglądu religijnego
autora.
Żydzi w tekście J.R. Nowaka zostali scharakteryzowani jako wywrotowcy (np. szpiedzy, członkowie partii rewolucyjnych
[ 32 ]) i komuniści. Nie muszę chyba kolejny raz udowadniać, że według autora są oni
niezwykle solidarni i egoistyczni grupowo oraz że skrycie dążą do władzy. Są oni
również skutecznymi i bezwzględnymi przedsiębiorcami (np. J.R. Nowak uważa, że
pełnili oni niezwykle istotną rolę w handlu niewolnikami murzyńskimi w USA
[ 33 ]).
Posiadają więc niemal wszystkie cechy, które za Ireneuszem Krzemińskim
wymieniłem jako charakterystyczne dla antysemityzmu nowoczesnego. Co więcej, ta,
jak inne wypowiedzi Jerzego Roberta Nowaka, tworzy ideologię, w której polskość
ściśle wiąże się z tradycyjnie pojmowanym katolicyzmem, III RP jest krytykowana
jako wyraz zdrady narodowej, którą był Okrągły Stół, społeczeństwo polskie
potrzebuje odnowy moralnej, aby zbudować nową, IV RP, a Żydów obwinia się o wszystkie nieszczęścia, które ta ideologia diagnozuje. [ 34 ]
1 2 3 Dalej..
Footnotes: [ 11 ] I. Krzemiński,
Antysemityzm w Polsce i na
Ukrainie. Raport z badań, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa
2004, s. 20 — 26. [ 12 ] J. R. Nowak,
Kogo muszą przeprosić Żydzi,
Warszawa 2001, Wydawnictwo MaRon, s. 4. [ 14 ] Por.: np. rozdz. „Za koncepcje
Judeo-Polonii" ibidem, s. 7-8 [ 24 ] M. Kofta, G. Sędek,
Stereotypy duszy grupowej a
postawy wobec obcych: wyniki badań sondażowych, op. cit., s. 175 -
177. [ 28 ] M. Kofta,
Stereotyp spiskowy jako centralny
składnik antysemityzmu [w:] A. Jasińska-Kania, M. Kofta (red.),
Stereotypy i uprzedzenia.
Uwarunkowania psychologiczne i kulturowe, Warszawa 2001, Wydawnictwo
Naukowe Scholar, s. 278. [ 30 ] J.R. Nowak,
Kogo muszą przeprosić Żydzi,
Warszawa 2001, Wydawnictwo MaRon, s. 28. [ 32 ] Por. rozdz. "Za rolę w partii
zdrady narodowej — KPP" ibidem, s. 10. [ 34 ] Por.: M. Kowalski,
Przeproście za Hollywood, op.
cit. oraz C. Łazarewicz,
Tropiciel judeospisków, op. cit. « (Published: 17-09-2009 Last change: 18-02-2010)
Karol Haratyk Student socjologii oraz stosunków międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego | All rights reserved. Copyrights belongs to author and/or Racjonalista.pl portal. No part of the content may be copied, reproducted nor use in any form without copyright holder's consent. Any breach of these rights is subject to Polish and international law.page 6799 |
|