Jeżeli nawet wypowiedział Einstein słowa cytowane przez Messori’ego, nie byłoby w nich nic dziwnego, bowiem najprostszym rozwiązaniem równań kosmologicznych, których współautorem jest Einstein jest rozwiązanie zerowe.

Całun turyński

Messori pisze "W najmniejszym stopniu byli do tego zdolni [ wyjaśnić pochodzenie, wytłumaczyć powstanie całunu] eksperci od datowania radiowęglowego, których badania pogłębiły jeszcze tajemnicę: uporczywe mówienie, że powstał on w średniowieczu sprzeciwia się wielu równie naukowym przesłankom dowodzącym jego starożytnego rodowodu. „ (293). Metoda datowań radiowęglowych rozwijana była w świecie od połowy lat pięćdziesiątych XX wieku. Nawet w Polsce była wprowadzona już w roku 1961. W projekcie z roku 1988 datowania Całunu, wzięły udział trzy najlepsze wtedy laboratoria w świecie. Próbki do pomiaru pobierał mikrobiolog wybrany przez stronę kościelną. Każde laboratorium otrzymało nieoznakowane próbki właściwe i kalibrujące (ślepe). Zachowano wszystkie procedury i standardy pomiarów. Całe przedsięwzięcie było opublikowane w prestiżowym czasopiśmie naukowym "Nature". Technika pomiarów była już wtedy na tak wysokim poziomie, że kontestowanie ich można porównać do kontestacji stwierdzenia, że dwa plus dwa równa się cztery. Zgodne wyniki wskazały na pochodzenie materiału z około 1320 roku. Natychmiast zawiedzeni zwolennicy starożytności Całunu rozpoczęli różnorakie działania w formie nieweryfikowalnych badań, nie recenzowanych publikacji w lokalnych wydawnictwach, podważające wynik. Najpoważniej brzmiącym argumentem było twierdzenie, że pobrane próbki były mieszaniną materiału oryginalnego — starożytnego i materiału zastosowanego do naprawy tkaniny, a może tylko materiału z naprawy. Gdyby strona kościelna chciała rzeczywiście wyjaśnić sprawę, nie stało nic na przeszkodzie powtórzyć projekt z próbkami, które pobraliby krytykanci. Nic takiego nie będzie, ponieważ mit Całunu najlepiej funkcjonuje w atmosferze tajemnicy, o której pisałem wcześniej i tak jest Kościołowi najwygodniej.

Teoria ewolucji

Messori wyśmiewa teorię ewolucji jako czynnika samoistnego, pozbawionego interwencji boskiej (338-339) wspierając to naiwnymi przykładami, które mają ilustrować zerowe prawdopodobieństwo możliwości powstania złożonej struktury świata z przypadkowych procesów fizycznych. Otóż ewolucja na poziomie molekularnym nie jest procesem losowym na zasadzie rzutów kostką. Przeciwnie, wypadkowy skutek oddziaływań molekularnych prowadzi od układów prostszych do bardziej złożonych. Jak spotkają się dwie molekuły wodoru i jedna tlenu w odpowiednich warunkach, powstaje układ bardziej złożony molekuła wody, a nie cokolwiek. Dochodzi do tego mechanizm doboru naturalnego, weryfikujący trwałość nowych struktur w środowisku.

Sprawa Galileusza

"... ani przed, ani po tej sprawie Kościół — który robił wszystko, by jej uniknąć i w którą został wciągnięty także ze względu na upór i prowokacje tego wielkiego pizańczyka — nigdy nie zajął stanowiska w kwestiach dotyczących nauki … został on skazany nie z powodu tego, co mówił , ale w jaki sposób mówił, ... " (367-8). Dalej Messori ironizuje, bo przecież kara nałożona na Galileusza była minimalnie dokuczliwa, a sprawa jest histerycznie nagłaśniana przez niechętne kościołowi media. Otóż przed sprawą Galileusza było spalenie na stosie w Rzymie, w roku 1600, Giordano Bruno za poglądy kosmologiczne i problem ma Kościół przede wszystkim z tym wydarzeniem. Co do wyroku w sprawie Galileusza, w żaden sposób nie można się doczytać tego co suponuje Messori. Wyrok jednoznacznie potępia głoszone poglądy, a nie sposób. Pisma Galileusza zdjęto z indeksu pism zakazanych dopiero w 1835 roku. Sprawa Galileusza odbiła się szerokim echem w Europie. Kartezjusz (Rene Descartes) tak się wystraszył po wyroku w drugim procesie Galileusza, że zniszczył przygotowany już do druku rękopis dzieła Le monde ou le traite de la lumiere , w którym zawarł całość swego poglądu na świat. Ocalałe przypadkowo fragmenty zostały opublikowane dopiero po jego śmierci.

Życzę czytelnikom pouczającej lektury, może będzie też przyjemna.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Zbieżne mutacje dają zbieżne kolory Kultura jako źródło niedojrzałości. Polemika

Comment on this article..   See comments (6)..

Send text to e-mail address..

Print-out version..    PDF    MS Word