"Poza tym nie wszystko da się przeliczyć na gotówkę. W szczególności Bieszczady, których dzikość jest wartością samą w sobie...".

Otóż to. I to jest bezcenna wartość Bieszczadów, wartość przyrodnicza. W związku z tym zresztą lepiej jest nie rozwijać na ich terenie poważnego przemysłu nafrowego - nawet wówczas gdyby się okazało, ż ejest to ekonomicznie opłacalne. Postulaty zmierzania w kierunku korekty granicy ze stroną ukraińską sa idiotyzmem - i w praktyce można je interpretować jako rodzaj agentury wpływu Putina w Polsce, która chciałaby stworzyć precedens do uruchomienia - trudnego do przewidzenia w swym finalnym kształcie - procesu politycznego i terytorialnego, tak n anaszej wschodniej flanc ejak i zachodniej.

W kontekscie wymiany granic w 1951 r. warto przypomnieć sylwetkę prof. Lesczyckiego, geografa z UJ, który zaraz po wojnie był polskim ekspertem w polsko - sowieckiej komisji delimitacyjnej. Sowieci wbrew wcześniejszym ustaleniom proponowali przycięcie tzw. "worka bieszczadzkiego", czyli odejście od granicznej lini Sanu w górnym odcinku tej rzeki. Proponowali aby granica biegła mniej więcej od szczytu Wielkiej Rafki do Smolnika nad Sanemn koło Lutowisk. Tym samym poza Polską znalazłby sie masyw Tarnicy, Ustrzyki Górne, Wołosate, dolina górnego Sanu ze żródłami Sanu i grobem hrabiny ( Klara i Franciszek Stroińscy), Beniowa, Sokoliki, Muczne - Kazimierzowo. Zakapiory bieszczadzkie wiedzą jak kultowe są to miejsca. To że tak się nie stało zawdzięczamy twardej posatwie Leszczyckiego - który bezwględnie zasłużył sobie na pomnik w Ustrzykach Górnych. Oto słowa profesora:

„Strona radziecka zaproponowała też uproszczenie granicy na samym południu – przez obcięcie wybrzuszenia bieszczadzkiego. Uważam za swój osobisty sukces, że Bieszczady w rejonie Ustrzyk Górnych (ok. 380 km kwadratowych) pozostały przy Polsce. W tym przypadku powołałem się na wcześniejsze porozumienie z 1944 r. i późniejszy układ, gdzie granicę wyznaczono od źródeł Sanu wzdłuż biegu tej rzeki”.

Było "machniom" i po sprawie. Dobrze, że nie zrobili tego za kasę. Tak jak Car zrobił z Alaską. Przeliczanie na pieniądze w kontekście historycznym to bzdura lub spekulacja. Zresztą już tu pisałem, że ekonomia to nie jest nauka tylko szarlataneria. Czemu nie przeliczać wszystkiego na cebulki tulipanów?

Lepiej głośno korzyści z tej zamiany nie podnosić. Gdyby Ukraina zaczęła jakieś szuru buru, mamy w negocjacjach możliwość podniesienia tej "grabieży" i ustąpienia z roszczeń w zamian za ich inne ustępstwa. Skoro z Niemcami w ramach i mimo UE mamy spór o tor wodny Świnoujścia, tym bardziej może nam się podobny spór zdarzyć z Ukrainą.

Można rozważać, czy powojenne zmiany granic były dla Polski korzystne, podobnie, jak to czy korekta z 1951 r. była korzystna. W ogóle to wszystko z 1951 r. się działo na terenie ziem, które podbił w 981 r. Włodzimierz kijowski. Miało to późniejsze konsekwencje etniczne. Teraz w każdym razie zmian granic nie będzie. Większość ludzi żyjących w Polsce nie znała już Kresów Wschodnich. Podobnie sprawa ma się z ziemiami, które w wyniku korekty odeszły w 1951 r. Nawet z ludzi urodzonych przed 1951 r. podejrzewam, że zdecydowana mniejszość tam była. Natomiast nie należy jednak dopuszczać do osiedlania się w Polsce zachodnich Ukraińców, szczególnie na tych ziemiach. "Prawy Sektor" nie ukrywa, że metodą osadniczą chce nam zagarnąć Przemyśl. Ja się urodziłem w 1974 r., a więc w Polsce w takich granicach i w miarę monoetnicznej. Nie należy dopuszczać do zmiany jednego ani drugiego. Inna sprawa, że należy popierać Polaków wileńskich dyskryminowanych przez Bałtolitwę. Natomiast zmiany granic Polski już nie będzie.